داگلاس ای-۱ اسکایریدر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:مرتب‌سازی عنوان‌ها+اشتباه نگارشی + + مرتب‌سازی رده‌ها + تمیزکاری (۴٫۳)
خط ۲۱:
'''داگلاس ای-۱ اسکاریدر'''(نام پیشین:'''ای دی''') ({{انگلیسی|Douglas A-1 Skyraider (formerly AD}} [[جنگنده تهاجمی|جنگندهُ تهاجمی]] آمریکایی است که از اواخر دههُ ۱۹۴۰ تا اوائل دههُ ۱۹۸۰ فعال بود. این جنگنده در عصر [[جت]] دارای موتور ملخ دار پیستونی بود. مدت زمان خدمت اسکایریدر بسیار طولانی بوده و از جنگنده‌های موفق به حساب می‌آمد و حتی بال‌های راست و سرعت پایین آن الهام بخش جت جانشین آن [[فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت ۲|ای-۱۰ ثاندربولت ۲]] گردید.
 
کاربران این جنگنده [[نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا|نیروی دریایی]]، [[تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا|تفنگداران دریایی]] و [[نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا|نیروی هوایی ایالات متحدهُ آمریکا]] بودند. این هواپیما همچنین در نیروهای خارجی از جمله [[نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا|نیروی دریایی بریتانیا]]، [[نیروی هوایی فرانسه]] و [[نیروی هوایی جمهوری ویتنام|نیروی هوایی جمهوری ویتنام]] به کار گرفته می‌شد.
 
== طراحی و ساخت ==
[[Fileپرونده:Douglas XBT2D-1 Skyraider prototype NACA.jpg|leftچپ|thumbبندانگشتی| نمونهُ اولیهُ داگلاس ایکس بی تی٢دی-١]]
این جنگنده در خلال [[جنگ جهانی دوم]] طراحی شد تانیازهای نیروی دریایی آمریکا را برای یک جنگندهُ تک سرنشینهُ دوربرد ناونشین با توانایی پرتاب بمب و [[اژدر]] بر طرف نماید و جانشین جنگنده‌های [[کرتیس اس بی۲سی هلدایور|هلدایور]] و [[گرومن تی بی اف اونجر|اونجر]] گردد. طراح این هواپیما [[اد هاینمن]] از [[شرکت داگلاس ارکرفت]] بود. نمونه‌های اولیهُ این [[هواپیما]] در تاریخ ۶ ژوییهژوئیه ۱۹۴۴ با نام ایکس بی تی۲دی-۱ سفارش داده شد. ایکس بی تی۲دی-۱ نخستین پرواز خود را در تاریخ ۱۸ مارس ۱۹۴۵ انجام داد. نیروی دریایی آمریکا ارزشیابی این هواپیما را در [[پایگاه هوایی رودخانه پاتوکسنت|مرکز آزمایش هوایی نیروی دریایی]] آغاز نمود. در دسامبر ۱۹۴۶ با تغییر نام به‌ای دی-۱ نخستین مرحلهُ تحویل این هواپیما به ناوگان نیروی دریایی انجام شد.
 
ای دی-۱ در مرکز [[ال سگوندو، کالیفرنیا|ال سگوندوسگوندوی]]ی داگلاس در جنوب [[کالیفرنیا]] ساخته شد. وجه ممیزهُ این جنگنده بال‌های راست آن بود که بر روی هر کدام از بال‌ها هفت جایگاه سلاح وجود داشت و همین باعث می‌شد هواپیما قدرت مانور فوق العاده و توانایی حمل مقادیر بسیاری مهمات را تا شعاع عملیاتی قابل توجهی نسبت به جت‌های فروصوت و فراصوت سنگین تر همزمان خود داشته باشد. این هواپیما برای ماموریت‌های حمله به هدف‌های زمینی و مقابله با پدافند دشمن ویژه سازی شده بود که از این نظر با جنگنده‌های سریعتر مانند [[ووت اف۴یو کرسر]] یا [[پی-۵۱ ماستنگ|نورث امریکن پی-۵۱ ماستنگ]] که برای حمل بمب ویژه سازی شده بودند و تا اواخر دههُ ۱۹۶۰ در آمریکا بازنشسته شدند تفاوت داشت.
 
پس از مدت زمان کوتاهی از آغاز طراحی ایکس بی تی۲دی-۱ طبق بررسی‌هایی که انجام شد معلوم شد که در ازای هر صد پوند کاهش وزن مسافت لازم برای برخاست ۸ پا کاهش یافته و شعاع عملیاتی ۲۲ مایل افزایش می‌یابد و نسبت برخاست نیز تا ۱۸ پا در ثانیه افزایش پیدا می‌کند. هاینمن فورافوراً از مهندسان طراح خود خواست که راهی برای کاهش وزن ایکس بی تی۲دی-۱ هر چقدر هم که اینم کاهش وزن کم باشد پیدا کنند. ۷۲۰ پوند با ساده سازی سیستم سوخت، ۲۰۰ پوند با حذف محفظهُ داخلی بمب و افزودن جایگاه بمب، موشک و تانک سوخت زیر بال‌ها و بدنه، ۷۰ پوند با به کارگیری ترمز شیرجه‌ای بدنه و ۱۰۰ پوند با به نصب چرخ زیر دم مانند مدل‌های قدیمی کاهش یافت. در پایان هاینمن و مهندسان طراحش توانستند ۱۸۰۰ پوند وزن ایکس بی تی۲دی-۱ را کاهش دهند. در آغاز ای دی‌ها دارای رنگ آبی اقیانوسی براق بودند ولی در دههُ ۱۹۵۰ و در خلال جنگ کره، رنگ آنها به خاکستری روشن و سفید تغییر داده شد. در سال ۱۹۶۷ نیروی هوایی آمریکا رنگ اسکایریدرهای خود را با افزودن سایه‌های سبز و برنزه به طرح رنگ نیروی دریایی تغییر رنگ داد. این هواپیما در جنگ کره و ویتنام به کار گرفته شد و ممهمترین هواگرد پشتیبانی نزدیک هوایی نیروی هوایی آمریکا و نیروی هوایی جمهوری ویتنام در جنگ ویتنام بود. این هواپیما در اواسط دههُ ۱۹۶۰ در ناوهای هواپیمابر بزرگ جای خود را به گرومن ای-۶ اینترودر داد، ولی در ناوهای هواپیمابر کوچکتر کلاس اسکس همچنان به کار برده می‌شد.
 
اسکایریدر دارای هفت ورژن اصلی بود. ای دی-۱ و سپس ای دی-۲ و ای دی-۳ که دارای بهینه سازی‌های جزئی بود. سپس ای دی-۴ با موتور نیرومندتر آر-۳۳۵۰-۲۶دبلیوای. ای دی-۵ ورژن دو سرنشینه با کاکپیت‌های پهلو به پهلو که ورژن ای دی-۵ان آن که چهارسرنشینه بود و برای انجام عملیات در شب طراحی شده بود نیز ساخته شد. ای دی-۶ ورژن بهینه سازی شدهُ دی-۴بی برای بمباران از رتفاع پایین و آخرین ورژن، ورژن ای دی-۷دی بود که با موتور آر-۳۳۵۰-۲۶دبلیوبی بهینه سازی شده بود.
خط ۳۵:
علاوه بر خدمت در جنگ کره و ویتنام به عنوان یک جنگندهُ تهاجمی، اسکایریدر به عنوان هواپیمای پیش اخطار ناونشین جایگزین گرومن تی بی ام-۳دبلیو اونجر شد.
 
تولید اسکایریدر در سال ۱۹۵۷ به پایان رسید و مجموعامجموعاً ۳۱۸۰ فروند از این هواپیما تولید شد. در سال ۱۹۶۲ ای دی‌های باقی ماندهباقی‌مانده به ای-۱دی و ای وای-۱جی تغییر نام دادند.
 
== تاریخچهُ عملیات ==
[[Fileپرونده:AD Skyraider VA-195 USS Princeton.jpg|thumbبندانگشتی|یک فروند ای دی-۴، سال ۱۹۵۲ در خلال [[جنگ کره]]]]
==== جنگ کره ====
اسکایریدر برای جنگ جهانی دوم خیلی دیر تولید شده بود، ولی در جنگ کره(۱۹۵۳-۱۹۵۰) استخوان بندی نیروی دریایی و تفنگداران نیروی دریایی آمریکا بود. میزان حمل سلاح و مدت زمان ده ساعتهُ پرواز این هواپیما آن را نسبت به جت‌های زمان خود برتری می‌داد. در تاریخ ۲ می‌۱۹۵۱می۱۹۵۱ اسکایریدرها تنها هواپیماهای اژدرافکن جنگ بودند.
 
در تاریخ ۱۶ ژوئن ۱۹۵۳ اسکایریدر یک فروند هواپیمای دوبالهُ شوروی به نام پلیکارپف ۲ را سرنگون کرد که این پیروزی تنها پیروزی قابل استناد این هواپیما در نبردهای هوایی این جنگ بود. ای دی ۳ان و ای دی۴ان دارای بمب و فلر برای انجام عملیات در شب بودند و ای دی‌های مجهز به رادار دارای سیستم اختلال در رادار دشمن نیز بودند.
 
در خلال جنگ کره اسکایریدرها فقط در نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا کار می‌کردند و معمولامعمولاً دارای رنگ آبی دریایی تیره بودند و نیروهای دشمن آن را هواپیمای آبی می‌نامیدند. ۱۲۸ فروند اسکایریدر نیروی دریایی و تفنگداران دریایی در جنگ کره از دست رفت. از این تعداد ۱۰۱ فروند آن در نبرد و ۲۷ فروند آن در سوانحج نابود شد.
 
==== رویداد کثی پسیفیک ====
در تاریخ ۲۶ ژوییهژوئیه ۱۹۵۴ دو فروند اسکایریدر از ناوهای هواپیمابر یواس اس فیلیپین سی و هورنت هنگام جستجو برای بازماندگان هواپیمای مسافربری کثی پسیفیک که سه روز پیش از آن به وسیلهُ لا-۹های جمهوری خلق چین سرنگون شده بود، دو فروند لا-۹ را سرنگون نمودند.
[[Fileپرونده:AD-3W Skyraider in flight ca 1950.jpg|thumbبندانگشتی|leftچپ|ای دی-٣دبلیو]]
==== جنگ ویتنام ====
اسکایریدر ناوهای هواپیمابر یواس اس کانستلیشن و تیکوندروگا در تاریخ ۵ اوت ۱۹۶۴ در نخستین حملات نیروی دریایی آمریکا به ویتنام شمالی شرکت کردند. این حمله در قالب عملیات پیرس ارو در پاسخ به رویداد خلیج تنکین بود. در این عملیات به انبار سوخت وین حمله شد. یک فروند اسکایریدر در این عملیات به وسیلهُ پدافند هوایی آسیب دید و یک فروند دیگر سرنگون و خلبان آن کشته شد. در خلال جنتگ اسکایریدرهای نیروی دریایی دو فروند میگ-۱۷ نیروی هوایی ویتنام شمالی را در تاریخ ۲۰ ژوئن ۱۹۶۵ و ۹ اکتبر ۱۹۶۶ سرنگون کردند. در تاریخ یکم فوریهُ ۱۹۶۶ یک فروند از این هواپیما هنگام انجام ماموریت آسیب جدی دید و مجبور شد در لائوس فرود اضطراری نماید. در تاریخ ۱۰ مارس ۱۹۶۶ و یکم سپتامبر ۱۹۶۸ ای-۱ها در ماموریت‌های نجات شرکت داشتند که خلبانان این دو ای-۱ به خاطر انجام موفقیت آمیز ماموریت مدال افتخار دریافت نمودند.
خط ۵۸:
نخستین آموزش گیرندگان ویتنامی از میان خلبانان اف۸اف‌هایی که دارای ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ ساعت پیشینهُ پرواز بودند انتخاب شدند. آنها نخست برای آموزش به کرپوس کریستی تگزاس و سپس به لومور کالیفرنیا منتقل شدند.
 
در خلال جنگ نیروی هوایی ویتنام مجموعامجموعاً ۳۰۸ فروند اسکایریدر دریافت نمود.
[[Fileپرونده:Douglas A-1E Skyraideer-ap49-USAF.jpg|thumbبندانگشتی|300px|ای-١ئی در موزه]]
پس از این که آمریکا به درگیری خود در جنگ ویتنام پایان داد باقی ماندهُباقی‌ماندهُ اسکایریدرها به ویتنام جنوبی منتقل شدند و تا سال ۱۹۷۳ همهُ اسکایریدرها به ویتنام جنوبی منتقل شده بود.
 
== بریتانیا ==
نیروی دریایی بریتانیا ۵۰ فروند ای دی-۴دبلیو پیش اخطار در چاچوب برنامهُ همکاری نظامی در سال ۱۹۵۱ دریافت نمود.
 
== سوئد ==
چهارده فروند اسکایریدر از بریتانیا خریداری شد و بین سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۴ به خدمت گرفته می‌شد. بعدابعداً همهُ تجهیزات نظامی این هواپیماها برداشته شد و هواپیما به عنوان هدف پرنده به وسیلهُ نیروهای نظامی سوئد به کار گرفته شد.
 
== فرانسه ==
خط ۷۲:
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
{{چپ‌چین}}
* Burgess, Richard R. and Rosario M. Rausa. ''US Navy A-1 Skyraider Units of the Vietnam War'' (Osprey #77). Oxford, UK: Osprey Publishing Limited, 2009. ISBN 978-1-84603-410-7.
* Bridgeman, William and Jacqueline Hazard. ''The Lonely Sky''. New York: Henry Holt & Co.,، 1955. ISBN 978-0-8107-9011-7.
* Chinnery, Philip D. ''Air Commando: Inside The Air Force Special Operations Command''. London: St. Martin's Paperbacks, 1997. ISBN 978-0-312-95881-7.
* Coram, Robert. ''Boyd: The Fighter Pilot Who Changed the Art of War''. Los Angeles: Back Bay Books, 2004. ISBN 0-316-79688-3.
* Denehan, William, Major, USAF. ''From Crickets To Dragonflies: Training And Equipping The South Vietnamese Air Force 1955-1972''. Maxwell Air Force Base, Alabama: Air Command and Staff College, Air University, 1997.
* Dengler, Dieter. ''Escape from Laos''. New York: Presidio Press, 1979. ISBN 0-89141-076-7.
* [[Robert F. Dorr|Dorr, Robert F]]. "Southeast Asian "Spad"... The Skyraider's War". ''[[Air Enthusiast]]'',، Thirty-six, May–August 1988. Bromley, UK:FineScroll. pp. 1–11, 73–77. ISSN 0143-5450.
* Dorr, Robert F. and Chris Bishop. ''Vietnam Air War Debrief''. London: Aerospace Publishing, 1996. ISBN 1-874023-78-6.
* Drury, Richard S. ''My Secret War''. Fallbrook, California: Aero Publishing Inc.,، 1979. ISBN 978-0-8168-6841-4.
* Faltum, Andrew. ''The Essex Aircraft Carriers''. Baltimore, Maryland: The Nautical & Aviation Publishing Company of America, 1996. ISBN 1-877853-26-7.
* Francillon, René J. ''McDonnell Douglas Aircraft since 1920''. London: Putnam, 1979. ISBN 0-370-00050-1.
خط ۸۹:
* McCarthy, Donald J. Jr. ''MiG Killers: A Chronology of US Air Victories in Vietnam 1965-1973.'' North Branch, Minnesota: Specialty Press, 2009. ISBN 978-1-58007-136-9.
* Mersky, Peter B. ''U.S. Marine Corps Aviation: 1912 to the Present''. Annapolis, Maryland: The Nautical and Aviation Publishing Company of America, 1983. ISBN 0-933852-39-8.
* "Skyraider." ''[[Model Airplane News]]'',، September 2008, Volume 136, Number 9; Cover and p. 38.
* Swanborough, Gordon and Peter M. Bowers. ''United States Navy Aircraft since 1911''. London: Putnam, Second edition 1976. ISBN 0-370-10054-9.
* ''United States Air Force Museum Guidebook''. Wright-Patterson AFB Ohio: Air Force Museum Association, 1975.
{{ویکی‌انبار|A-1 Skyraider}}
 
[[رده:هواپیمای ناو جنگی]]
[[رده:هواگردهای نظامی جنگ ویتنام]]
[[رده:هواگردهای نظامی جنگ کره]]
[[رده:هواگردهای نظامی جنگ ویتنام]]
 
[[ar:إيه-1 سكاي رايدر]]