منشور آتلانتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح ارقام
خط ۱۷:
# پس از نابودی نهایی ظلم و ستم نازیها، آنها خواهان ایجاد صلحی هستند که برای تمام ملل جهان، امکان اقامت در سرزمینهایشان را بدهد و اجازه دهد که تمام مردمان آزادانه و بدون ترس و نیاز زندگی کنند.
# در زمان صلح، تمام مردمان خواهند توانست بدون مانع در دریاها و اقیانوسها تردد کنند.
# آنها معتقدند که تمام ملل جهان، بنا به دلایل واقع گرایانهمنطقی و روحانی،معنوی، باید به استفاده از نیروی نظامی پایان دهند، زیرا صلح پایدار زمانیکه که کشورهای متهاجم [آلمان و ژاپن]، تسلیحات زمینی، هوایی یا دریایی را برای تهدید در خارج از مرزهایشان بکار می‌برند ممکن نیست. آنها [امضا کنندگان] معتقدند تا ایجاد یک سیستم سرتاسری و همیشگی امنیت، خلع سلاح این کشورها [آلمان و ژاپن] ضروریست. آنها همچنین از دیگر تلاشهای قابل اجرا که بار سهمگین تسلیحات را بر مردمان صلحدوست کاهش می‌دهد، حمایت می‌کنند.
 
پس از انتشار، منشور آتلانتیک در کنفرانس [[متفقین]] و با شرکت [[بلژیک]]، [[چکسلواکی]]، [[یونان]]، [[لوکزامبورگ]]، [[هلند]]، [[شوروی]]، [[یوگسلاوی]] و نماینده [[ژنرال دوگل]] که [[دولت فرانسه آزاد]] را نمایندگی می‌کرد، به تصویب رسید. این منشور سپس دراول ژانویه [[۱۹۴۲ (میلادی)|۱۹۴۲]] با [[اعلامیه ملل متحد]] دنبال شد.