ادوارد چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

با تبعید ادوارد بار دیگر جنگ‌های گل‌های سرخ بین دو خاندان یورک و لانکاستر آغاز شد. الیزابت وودویل، برای درامان ماندن از لانکاسترها در [[کلیسای وست‌مینستر]] پناه جست و [[ادوارد پنجم انگلستان|ادوارد پنجم]]، نخستین پسر و وارث ادوارد چهارم در این کلیسا زاده شد. اما ادوارد در مارس [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]] به انگلستان بازگشت و در [[۱۱ آوریل]] همان سال موفق به بازپسگیری قدرت از هنری ششم شد. او ارل وارویک را در [[۱۴ آوریل]] [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]] در نبرد بارنت شکست داد و کشت و سپس باقیماندهٔباقی‌ماندهٔ قوای لانکاسترها را در [[۴ مه|چهارم مه]] همان سال در تیوکسبری نابود کرد. ادوارد برادرش جورج که پس از بازگشتش به او پیوسته بود را به جرم خیانت در برج لندن زندانی و سپس اعدام نمود. هنری ششم نیز پس از مدت کوتاهی از زندانی شدنش در برج لندن به قتل رسید.

ادوارد چهارم در ادامهٔ سلطنتش با شورش دیگری مواجه نشد زیرا خاندان لانکاستر تقریباتقریباً به طور کامل نابود شده بود و تنها بازماندهٔ قابل توجه آن، [[هنری هفتم انگلستان|هنری تیودور]] نیز در تبعید به سر می‌برد.