عزیز اکبریان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز با توجه به وپ:افراد نمی‌توان حذف سریع کرد. می‌توان پیشنهاد حذف داد. |
Vatan dost (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹:
| معروف به =
| زادروز =
| شهر تولد = هشترود
| کشور تولد = [[ایران]]
| نام همسر =
خط ۲۰:
| قبل از =
| بعد از =
| وبگاه رسمی =www.akbariyan.
| زیرنویس =
}}
'''عزیز اکبریان''' نماینده مردم کرج در مجلس شورای اسلامی است.<ref>http://www.afkarnews.ir/vdcenz8v.jh8fei9bbj.html</ref>
<ref>http://www.khabaronline.ir/detail/201826/</ref>
[[پرونده:Senat_02.jpg|300px|چپ|بندانگشتی| نخستین ساختمان مجلس شورای اسلامی که بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۲ محل آن بود. این ساختمان پیش از انقلاب مرکز [[مجلس سنا]] بود. در حال حاضر از آن برای برگزاری اجلاس‌های مختلف از جمله [[خبرگان رهبری]] استفاده می‌شود.]]
== زندگینامه ==
وی در سال 1336در شهرستان هشترود از توابع آذربایجان درخانواده ای متدین ومذهبی دیده به جهان گشود،دوران کودکی را در زادگاهش سپری نمود،سپس برای ادامه تحصیل به همراه خانواده به شهرستان کرج مهاجرت نمود و مقاطع راهنمائی ودبیرستان را در محله مصباح پشت سر گذاشت وی از بدو ورود به کرج با عطف به روحیه مذهبی خویش به همراه تنی چند از همفکرانش در مسجد اعظم ده کرج به فعالیتهای فرهنگی ومذهبی پرداخت وبا وجود خفقان حاکم بر جامعه وفشار بیش از حد بر مساجد ،به همراه روحانیت،دانشگاهیان ودیگر اقشار جامعه در جهت بیداری تشنگان عدالت وزمینه سازی جنبشهای انقلابی ومردمی در مسیرتحقق نهضت اسلامی فعالیت می نمود.
او مدتها در سپاه پاسداران مشغول فعالیت بود و پس از بازنشسگی به فعالیت های سیاسی روی آورد و در سال 1387 به عنوان نماینده مردم کرج وارد مجلس شد.
<ref>http://www.akbariyan.com/post-66.aspx</ref>
== وظایف و اختیارات و محدودیتهای مجلس ==
* مجلس شورای اسلامی در عموم مسایل در حدود مقرر در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] می‌تواند قانون وضع کند.<REF> اصل ۷۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* مجلس شورای اسلامی نمی‌تواند قوانینی وضع کند که با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] مغایرت داشته باشد. تشخیص این امر بر عهده [[شورای نگهبان]] است.<REF> اصل ۷۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* تعیین رئیس مجلس شورای اسلامی توسط نمایندگان مجلس صورت می‌گیرد.
* شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است.<REF> اصل ۷۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* لوایح قانونی پس از تصویب هیأت وزیران به مجلس تقدیم می‌شود و طرحهای قانونی به پیشنهاد حداقل پانزده نفر از نمایندگان، در مجلس شورای اسلامی قابل طرح است.<REF> اصل ۷۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* طرحهای قانونی و پیشنهادها و اصلاحاتی که نمایندگان در خصوص لوایح قانونی عنوان می‌کنند و به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی می‌انجامد، در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تأمین هزینه جدید نیز معلوم شده باشد.<REF> اصل ۷۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد.<REF> اصل ۷۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقتنامههای بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.<REF> اصل ۷۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* هر گونه تغییر در خطوط مرزی ممنوع است مگر اصلاحات جزیی با رعایت مصالح کشور، به شرط این که یک طرفه نباشد و به استقلال و تمامیت ارضی کشور لطمه نزدند و به تصویب چهار پنجم مجموع نمایندگان مجلس شورای اسلامی برسد.<REF> اصل ۷۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* هرچند برقراری حکومت نظامی ممنوع است اما در حالت جنگ و شرایط اضطراری نظیر آن، دولت حق دارد با تصویب مجلس شورای اسلامی موقتا محدودیتهای ضروری را برقرار نماید، ولی مدت آن به هر حال نمی‌تواند بیش از سی روز باشد و در صورتی که ضرورت همینان باقی باشد دولت موظف است مجددا از مجلس کسب مجوز کند.<REF> اصل ۷۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* گرفتن و دادن وام یا کمکهای بدون عوض داخلی و خارجی از طرف دولت باید با تصویب مجلس شورای اسلامی باشد.<REF> اصل ۸۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* استخدام کارشناسان خارجی از طرف دولت ممنوع است مگر در موارد ضرورت با تصویب مجلس شورای اسلامی.<REF> اصل ۸۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* بناها و اموالی دولتی که ملی اعلام شده باشد قابل انتقال به غیر نیست مگر با تصویب مجلس شورای اسلامی آن هم در صورتی که انتفای آن منحصر به فرد نباشد.<REF> اصل ۸۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
[[پرونده:Parliamenttehran.jpg|چپ|انگشتدان|265px|ساختمان قدیمی مجلس.]]
[[پرونده:Majles1956.jpg|چپ|بندانگشتی|ساختمان قدیمی مجلس در [[میدان بهارستان]] (در سال ۱۳۳۴)]]
* مجلس نمی‌تواند اختیار قانونگذاری را به شخص یا هیأتی واگذار کند ولی در موارد ضروری می‌تواند اختیار وضع بعضی از قوانین را با به کمیسیون‌های داخلی خود تفویض کند، در این صورت این قوانین در مدتی که مجلس تعیین می‌نماید به صورت آزمایشی اجرا می‌شود و تصویب نهایی آنها با مجلس خواهد بود.<REF> اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* رییس جمهور برای هیأت وزیران پس از تشکیل و پیش از هر اقدام دیگر باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد.<REF> اصل ۸۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رییس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند، رییس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد و این جواب نباید در مورد رییس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزیر بیش از ده روز به تأخیر افتاد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی.<REF> اصل ۸۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزیران یا هر یک از وزرا را [[استیضاح]] کنند، استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود. هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح باید ظرف مدت ده روز پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و به آن پاسخ گوید و از مجلس رأی اعتماد بخواهد. در صورت عدم حضور هیأت وزیران یا وزیر برای پاسخ، نمایندگان مزبور درباره استیضاح خود توضیحات لازم را می‌دهند و در صورتی که مجلس مقتضی بداند اعلام رأی عدم اعتماد خواهد کرد. اگر مجلس رأی اعتماد نداد هیأت وزیران یا وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود. در هر دو صورت وزرای مورد استیضاح نمی‌توانند در هیأت وزیرانی که بلافاصله بعد از آن تشکیل می‌شود عضویت پیدا کنند.
* در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رییس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رییس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسایل مطرح شده توضیحات کافی بدهد. در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رییس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رییس جمهور رأی دادند مراتب جهت اجرای بند ده اصل یکصد و دهم به اطلاع مقام رهبری می‌رسدومقام رهبری موظف به امضای حکم عزل رییس جمهور می باشد<REF> اصل ۸۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضاییه داشته باشد، می‌تواند شکایت خود را کتبا به مجلس شورای اسلامی عرضه کند. مجلس موظف است به این شکایات رسیدگی کند و پاسخ کافی دهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضاییه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در موردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.<REF> اصل ۹۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
== شرایط داوطلبان شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی ==
همانگونه که گفته شد نامزدهای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی باید مورد تایید نهادهای مربوط قرار گیرند. این نهادها به دو گروه تقسیم می‌شوند. اول [[هیئت‌های اجرایی]] که وابسته به دولت و [[وزارت کشور]] هستند و دوم [[شورای نگهبان]].
هیئت‌های اجرایی برای هر داوطلب هفت شرط را مورد بررسی قرار می‌دهند و در صورت احراز تمامی این شروط از جانب داوطلب وی را برای تایید صلاحیت به شورای نگهبان معرفی می‌کنند. شرایط هفت گانه به شرح زیر است:
# داشتن سلامت جسمانی در حد نعمت بینایی، شنوایی و گویایی
# عدم سوء پیشینه و محکومیت قضایی
# عدم سوء شهرت در حوزه انتخابیه
# داشتن حداقل ۳۰ سال کامل سن برای ثبت نام
# داشتن حداقل مدرک [[کارشناسی ارشد]] و یا معادل آن (بنا بر یک تبصره افراد دارای مدرک [[کارشناسی]] که سابقه پنج سال کار در حد کارشناسی را داشته باشند نیز مجاز به ثبت نام هستند.)
# اعتقاد و التزام عملی به [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] و [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی آن]]
# اعتقاد و التزام عملی به [[اسلام]] و اصل مترقی [[ولایت مطلقه فقیه]]
پس از هیئت‌های اجرایی نوبت به [[شورای نگهبان]] می‌رسد که به تایید صلاحیت داوطلبین شرکت در انتخابات مجلس بپردازد. در صورتی که شورای نگهبان نیز صلاحیت داوطلبی را تایید کرد وی می‌تواند در انتخابات شرکت کند.
== شرایط، حقوق و محدودیتهای نمایندگان ==
* '''سوگند''': نمایندگان برگزیده که پس از تایید صلاحیت از جانب نهادهای مسئول در انتخابات به پیروزی دست پیدا کردند، در اولین گام باید در صحن مجلس سوگندی را ادا کنند که در آن به کتاب [[قرآن]] قسم می‌خورند. متن این سوگندنامه به شرح زیر است:
{{نقل قول|''بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم{{سخ}}
من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه‌ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته‌ها و نوشته‌ها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم.''}}
نمایندگان اقلیت‌های مذهبی نیز همین سوگند را ذکر می‌کنند و تنها به جای [[قرآن]] نام کتاب مقدس خود —[[اوستا]]، [[انجیل]] یا [[تورات]]— را بر زبان می‌آورند.<REF> اصل ۶۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسایل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید.<REF> اصل ۸۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* سمت نمایندگی قائم به شخص است و قابل واگذاری به دیگری نیست.<REF> اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
* نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهار نظر و رأی خود کاملاً آزادند و نمی‌توان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کرده‌اند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود داده‌اند تعقیب یا توقیف کرد. <REF> اصل ۸۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</REF>
== منابع ==
{{پانویس}}
{{مجلس شورای اسلامی}}
{{روسای مجلس شورای اسلامی ایران}}
| |||