ناصر للحق اطروش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
JYBot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲۲:
|اساتید=
|شاگردان=
|تالیفات=[[اصول الدین]] {{سخ}} [[الامالی]] {{سخ}} [[الامامة الصغیر]] {{سخ}} [[الامامة الکبیر]] {{سخ}} [[امهات الاولاد]] {{سخ}} [[البساط]] {{سخ}} [[تفسیرالاطروش]] {{سخ}} [[الفقه الناصریة]] {{سخ}} [[المسائل‌الناصریات]] {{سخ}} [[تفسیر کبیر]]
|شهرت علمی و فرهنگی=[[مفسر]]، [[متکلم]]، [[فقیه]]، [[محدث]]، [[شاعر]]، [[فرمانده]]
}}
 
{{الگو:شیعه}}
 
'''ناصرالحق، ابومحمد حسن اطروش''' مشهور به '''ناصر کبیر''' از [[فقه|فقها]]، [[متکلم]]، [[علوم اسلامی|علما]]، [[حاکم]] و [[شعر|شعرای]] توانمند در قرن سوم ه. ق است. [[شیخ طوسی]] او را در شمار اصحاب [[امام هادی]] آورده‌است. حاکم [[طبرستان]] بود و از این رو که بر اثر اصابت شمشیری توسط رافع بن هرثمه در نبردگاه کر شده بود به اطروش خوانده می‌شد.
خط ۴۶:
== میراث ==
او در پاسخ به تمایل هواداران زیدی اش در تبرستان سید حسنی حسن بن قاسم الداعی الی الحق را به عنوان جانشین اش گماشت و او را به پسرانش که مورد هواداری گیلیان و دیلمیان ناصری بودند ترجیح داد. از پسرانش ابوالقاسم حعفر بطور پیوسته با حسن داعی مخالفت ورزید گرچه دیگری ابوالحسین احمد در ابتدا با او همکاری کرد. در ۳۰۶ احمد به قوای حعفر در گیلان پیوست و این دو حسن را از تبرستان و گرگان اخراج کردند. پس از سه ماه او بار دیگر پادشاهی را باز فتح کرد و با احمد ساخت و او را به حکومت گرگان گماشت. در ۳۰۹ سردار گیل، [[لیلی بن نعمان]] خراسان را از سامانیان فتح کرد ولی پس از اشغال مختصر دامغان و مرو شکست خورده کشته شد. ناصرالحق در ایجاد مدرسه بزرگ آمل همت کرد و در آنجا درس می‌گفت.
حکومت علوی در مناطق کاملاً زیدی دیلمان و شرق گیلان پابرجا ماندو شهر هوسم که ناصر اطروش هنگام گرواندن گیلیان در آن فعال بود مرکزی برای تعلیم ناصریه و پایتخت یک خاندان محلی علوی شد که در ۳۲۰ توسط ابولفضل جعفر بن محمد نوه برادر ناصر، [[الثائر فی اللّه|حسین الثائر]] و از طریق مادر نوه خود ناصر، تاسیس شد. ناصرالحق مدرسه‌های زیادی در گیلان و طبرستان تاسیس نمود. <ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/alids-of-tabarestan-daylaman-and-gilan Encyclopædia Iranica | Articles<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
 
== در کلام‌ها ==
خط ۶۶:
ناصر کبیر در اواخر عمر، از سیاست و جنگ و حکومت، کناره‏گیری کرد. او در سال ۳۰۱ق. آمل را تصرّف کرد و با اینکه فرزند ارشدش، ابوالحسین احمد بن اطروش از هر جهت لیاقت حکومت را داشت، بنا به عللی، زمام امور را به دست یکی از علویان به نام قاسم بن حسن داد که وی به او خیانت کرد.
به دستور اطروش، قاسم را دستگیر و زندانی نمودند؛ امّا وی اظهار ندامت نمود و اطروش او را عفو و دختر خود را به عقد وی درآورد و زمام امور حکومت را در اواخر عمرش به او داد و خود به زهد و پارسایی، ارشاد خلق، تدریس و آبادانی شهرها گذراند. وی سرانجام در شب جمعه ۲۵ شعبان ۳۰۴ق. در حالی که عمرش به ۷۹ سال رسیده بود، دارفانی را وداع گفت و در روز جمعه در شهر آمل دفن گردید.
 
 
== آرامگاه ==
[[پرونده:Tomb Tower Hassen ibn Ali Nasser ul Haq Kabir.JPG|thumbبندانگشتی|چپ|250px|{{کوچک|[[آرامگاه ناصرالحق|برج آرامگاهی ناصرالحق]]}}]]
اولین آرامگاه ناصرالحق به نام گنبد کبود بنایی عظیم بود و ۹۰۰ سال زیارتگاه بود که به دست تیمور لنگ نابود شد و سپس بنایی کوچک‌تر برای ناصرالحق احداث شد و مقبره فعلی ناصرالحق برج آرامگاهی مربوط به سدهٔ ۹ ه‍. ق است و در [[آمل]]، محله پایین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۱۵|۱۰|۱۳۱۰|پیوند=نه}} با [[شماره ثبت|شمارهٔ ثبت]] ۶۰ به‌عنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.ichto.ir/ |عنوان = سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی و گردشگری | ناشر = سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۵/۲۰۱۱}}</ref>ملگنوف می‌گوید: گنبد ناصرالحق که یکی از سادات حسنی است در آمل قرار دارد، ناصرالحق، ابومحمد حسن اطروش مشهور به ناصر کبیر از فقه، علماو شعرای توانمند شیعه در قرن سوم ه. ق است. [[شیخ طوسی]] او را در شمار اصحاب امام هادی آورده‌است. او سومین فرماندار تشیع در جهان و حاکم طبرستان بود و از این رو که بر اثر اصابت شمشیری در نبردگاه کر شده بود به اطروش خوانده می‌شد. وی همچنین جد مادری شریف رضی و سید مرتضی است. این گنبد دارای چند درب ورودی و گنبدی مدور که در سابق دارای سرامیک الوان بود و هنوز تکه‌هایی از ان آثار باقی است. این گنبد در زمانه‌های دور به گونه‌ای دیگر بود و به آن گنبد کبود می‌گفتند و صد سال زیارتگاه جهانیان بود و بعدها تخریب گشت و به دست مرعشیان گنبد فعلی ساخته شد. بنای اولیه با توجه به متون تاریخی از میان رفته چنان که [[ابن اسفندیار]] می‌نویسد مقبره و مدرسه و کتابخانهای که او تأسیس کرد و رقبات و موقوفاتی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، تا قرن هفتم هجری در آمل بر جای بود. در مورد این بنا سید [[ظهیرالدین مرعشی]] در کتاب تاریخ طبرستان و رویان و مازندران می‌نویسد در سال ۸۱۴ هجری سید علی ساری به زیارت مشهد مبارک ناصرالحق رفته و به همره سید قوامالدین مرعشی با برادران خود عمارت دیگر بنیاد کردند. بنابراین گنبد ناصرالحق از بناهای قرن نهم هـ. ق است.<ref>برگرفته از کتاب: اثر آفرینان (جلد اول-ششم)</ref>در داخل بنا، سقف مدور وجود دارد که در بالای آن سوراخی وجود دارد و به گنبد بنا می‌رسد. مولانا اولیاء الله آملی می‌نوسید مقبره ناصر الحق در قرن نهم هجری قمری توسط سید علی مرعشی ساخته شده‌است.<ref>(اصلاح عربانی، ۱۵۴)</ref>
 
== پانویس‌هاپانویس ==
{{پانویس}}
 
* تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، میر ظهیرالدین مرعشی.
* ریحانة الادب، محمدعلی مدرسی، ج ۶، ص ۱۴۶؛
سطر ۸۹ ⟵ ۸۷:
* سادات متقدمه گیلان، ص ۳۸۲؛ ریحانه الادب، ج ۶، ص ۹۹؛ پیشینه تاریخی، فرهنگی لاهیجان، ص ۳۷۰.
 
{{الگو:شاهان علوی}}
 
[[رده:اهالی مدینه]]
[[رده:تاریخ گیلان]]
[[رده:حاکمان علوی در تبرستان]]
[[رده:تاریخدرگذشتگان گیلان۳۰۴ (قمری)]]
[[رده:درگذشتگان ۳۰۴۹۱۷ (قمریمیلادی)]]
[[رده:روحانیان شیعه اهل ایران]]
[[رده:زیدیه]]
[[رده:روحانیان شیعه اهل ایران]]
[[رده:علمای شیعه سده ۳ (قمری)]]
[[رده:مفسران قرآن]]
[[رده:نویسندگان متون دینی]]
[[رده:درگذشتگان ۳۰۴ (قمری)]]
 
[[ca:Hàssan al-Utruix]]