آمادا (قبیله): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
آمادای |
آمادای |
||
خط ۱:
{{درگاه|ماد}}▼
{{جعبه اطلاعات جایهای تاریخی ایران
|نام =آمادای
سطر ۱۲ ⟵ ۱۱:
|بخش =
|نام محلی =
|نام دیگر =امردا
|نامهای قدیمی =[[آمارد]]، امردا
|نوع بنا =ناحیه، کشور، دژ
|سالهای مرمت =
|کاربری =
سطر ۲۲ ⟵ ۲۱:
|تاریخ ثبت ملی =
|دوره ساخت اثر =
|بانی اثر =[[دیاکو]]
|مالک اثر =
|مالک فعلی اثر =
سطر ۳۳ ⟵ ۳۲:
}}
'''آمادای''' (Ámadāi) نام نخستن قبیلهٔ ایرانی بود که پس از هزیمت [[ماننا]]<ref>نخستین دولت ایرانی</ref> در برابر [[آشوریان]] برای کسب آزادی خویش پایداری نمود. لازم بذکر است که در سرزمین ماننا و ماد قبایل زیادی سُکنا گزیده بودند و تنها شهرت قبیلهٔ ماد و ماننا در این بود که ایشان در مقابل دشمن متجاوز پایداری نموده عَلَم استقلال برافراشتند در نتیجه از دید سلاطین [[آشور]] قبایل ماننا و مادای بمنزلهٔ دو کشور مستقل، برسمیت شناخته شدند. آمادی زادگاه [[دیاکو]]<ref>یا همان [[دیوک]] منقول در آثار [[هرودوت]] است</ref> مؤسس سلسلهٔ پادشاهی بزرگ [[ماد]] است.
==وضعیت سیاسی==
==موقعیت مادای==▼
* کشور: مادای
ویژگی رود قزل اوزن مارپیچی بودن آن است. قزل اوزن با لاتر از شمال غرب بسوی جنوب شرق میان کوههای آقداغ، دنبالهٔ [[البرز]] جاری میشود و درّهای که در این محل تشکیل میدهد در دوران کهن [[اندیا]] نامیده میشد. در بخش شمال شرقی این درّه رودکی که از کوهستان [[سهند]] سرازیر میشود و شهر کنونی [[میانه]] بر کرانهٔ آن قرار دارد به قزل اوزن میریزد. درّهٔ این رودک و جویبارهایی که بدان میریزند در دوران باستان ناحیهٔ [[زیکرتو]] را تشکیل میداده. قزل اوزن بالاتر از محل تلاقی با رودک مزبور از جنوب به شمال جاری است بخش علیای آن را [[گیزیل بوندا]] از [[ماننا]] جدا میکرد. [[آشوریان]] بیشتر این بخش قرل اوزن را '''مادای''' میخواندند. در اینجا شعبهٔ راست قزل اوزن [[زنجان رود]] درّهٔ جداگانهای را تشکیل میدهد که اکنون در اطراف شهر زنجان قرار گرفته و [[خمسه]] نامیده میشود.▼
* حاکم: مامی تیار شا
==آغاز قرن هشتم==▼
* مقر: دژ آمادی (مادای)
وقایع آغاز قرن هشتم - ۷۹۹ - پیش از میلاد از لحاظ تاریخ ماد اهمیت فوقالعاده داشت. در آن دوران که ماد هنوز برای مبارزه با دشمن خطرناکی چون [[آشور]] متحد و آماده نبود و پادشاهی نظامی آشور آن سرزمین را هدف چپاول و غارتگریهای منظّم قرار داده مرتباً قطعاتی از خاک آن را متنزع مینمود، تهاجم [[اورارتو]] منجر به ایجاد حایلی<ref>از [[دریاچه اورمیه]] تا درّهٔ [[رود دیاله]]، و تقریباً سرحد [[عیلام]] ممتد بود.</ref> میان آشور و [[ماد]] گشت و بدین منوال ماد از اینکه تحت انقیاد آشور در آید نجات یافت. و چون خود اورارتوییان از لحاظ اقوام ماد به صورت بزرگترین خطر در آمدند، مبارزهٔ آزادی طلبانهٔ [[ماننا]]<ref>که قبایل مجاور دریاچه اورمیه را در بر گرفته و متحد ساخت.</ref> این خطر جدید را از قبایل جنوب و مشرق ماننا دور کرد.
سرانجام چون اورارتو بار دیگر ماننا را به زیر فرمان درآورد و [[سادوری دوم]] شاه اورارتو مجدداً جسارت کرده به بابل <ref>یعنی [[نامار]] در درّهٔ رود [[دیاله]] </ref> حمله کرد، رقابت میان دو امپراطوری کشور گشا یعنی [[آشور]] و [[اورارتو]] به مردم [[ماد]] و [[ماننا]] کمک کرد. شکست سختی که از طرف لشکریان آشوری<ref>تجدید سازمان یافته.</ref> [[تیگلت پیلسر سوم]] در سال - ۷۴۲ پ. م. - به اورارتو وارد آمد به دعاوی اورارتو در مورد حکومت بر ماننا پایان بخشید و دوران رونق و شکفتگی دولت و کشور ماننا آغاز گردید و در آن عهد از حیث نیرو و اهمیت چندان از اورارتو و آشور عقب نبود.
اما ماننا کشور نیمه
==قیام مادیها==
به احتمال قوی قیام مادیها در پیرامون نوروز آشوری سال - ۶۷۳ پ. م. - وقوع یافت، مقدمترین سئوالات مربوط به جریان شورشی مورخ به سوم ماه ایار است ولی در آنجا [[دوساننی]] و مامیتیارشو همچون متحدان [[خشثریته]] وارد میدان نبرد شدهاند. بنابر این پرسشهای مربوط به نخستین مذاکرات خشثریته با دوساننی و مامیتیارشو را باید به تاریخ مقدمتری منسوب دانست؛ بنا به جملات '' آیا مامیتیارشو به سخن او گوش خواهد داد ... آیا امسال با [[اسرحدون]] دشمنی خواهد ورزید ...'' این سئوال در آغاز سال و در ماه نیسان به عمل آمده بود.
خشثریته خداوند ده [[کار کاشی]] رهبر و الهام بخش قیام بود. وی موفق به جلب دوساننی خداوند پیشین ده [[ساپاردا]] و مامیتیارشو خداوند ده پیشین در ناحیهٔ مادای گشت. لقب مامیتیارشو را در سئوالات چنین باید دانست و نباید تصور کرد<ref>بر خلاف آنچه گاهی گمان میکنند</ref> که وی تنها فرد مادی بوده که در [[اتحادیه قبایل ماد]] شرکت داشته. هر سه پیشوای شورش مادی بودهاند و نامهای سه مرکز شورش یعنی کارکاشی، مادای<ref>ایالتی که رسماً آشوری بود و به این نام خوانده میشد</ref>، ساپاردا منقول است. این نواحی آشوری بود و باج و خراجی هر سال پرداخت مینمودند.
▲==موقعیت جغرافیایی مادای==
[[پرونده:نقشه ماد و ماننا.jpg|بندانگشتی|چپ|نقشه ماد و ماننا قرنهای ۹ تا ۷ پ. م.]]
▲ویژگی رود قزل اوزن مارپیچی بودن آن است. قزل اوزن با لاتر از شمال غرب بسوی جنوب شرق میان کوههای آقداغ، دنبالهٔ [[البرز]] جاری میشود و درّهای که در این محل تشکیل میدهد در دوران کهن [[اندیا]] نامیده میشد. در بخش شمال شرقی این درّه رودکی که از کوهستان [[سهند]] سرازیر میشود و شهر کنونی [[میانه]] بر کرانهٔ آن قرار دارد به قزل اوزن میریزد. درّهٔ این رودک و جویبارهایی که بدان میریزند در دوران باستان ناحیهٔ [[زیکرتو]] را تشکیل میداده. قزل اوزن بالاتر از محل تلاقی با رودک مزبور از جنوب به شمال جاری است بخش علیای آن را [[گیزیل بوندا]] از [[ماننا]] جدا میکرد. [[آشوریان]] بیشتر این بخش قرل اوزن را '''مادای''' میخواندند. در اینجا شعبهٔ راست قزل
{{-}}
==وجه تسمیهٔ ماد==
کلمهٔ ماد، بزبان آشوری مادای، آمادای، ماتای<ref>madài, ámadái, matâi</ref> و بزبان عیلامینو ماتاپه<ref>mata - pe</ref> و بزبان یونانی قدیم مدی<ref>mèdoi یا mâdoi</ref> یکی از نامهای قومی و جغرافیایی است که ریشهٔ واضح از زبانهای ایرانی برای آن نمیتوان یافت<ref>بزبان پارسی ماد، بزبان پارتی مات، بزبان ارمنی قدیم مار-ک</ref>. معهذا در میان مردم آن سرزمین که در قرن نهم پ. م. بزبان ایرانی سخن میگفتند متداول بود و این خود از شکل دیگر کلمه یعنی '''آمادای''' که در ردیف '''مادای''' در منابع آشوری محفوظ مانده و مشهود است. در این صورت واژه سازی با پیشوند « آ » و بدون آن ویژهٔ زبانهای ایرانی است و در مورد اسامی قبایل نیز به نظر رسیده است<ref>اغلب مورخان مفهوم راهزن را برای واژهٔ ماد قائلند و دلیلشان مترداف بودن مادا با مارتای [[اوستا]] که بمعنی قاتل و راهزن است عنوان میکنند. ولی هیچ دلیلی ندارد مادا را با مارتا مشابه قلمداد نماییم</ref>
سطر ۵۲ ⟵ ۶۱:
{{پانویس}}
==جستارهای وابسته==
* [[
* [[ساپاردا]]
* [[اتحادیه قبایل ماد]]
▲{{درگاه|ماد|تاریخ}}
{{-}}
==منابع==
* ای. م. دیاکونوف. ''[[تاریخ ماد]]''. فصل دو. ISBN 964-445-106-6
[[رده:مادها]]
[[رده:شاهان ماد]]
[[رده:ایران]]
==پیوند به بیرون==
{{ماد-خرد}}
{{شاهان ماد}}
{{شاهنشاهی ماد}}
|