استرپتوکوک: تفاوت میان نسخه‌ها

استرپتوکوک‌ها بر اساس ویژگی‌های همولیتیک (همولیز خون) طبقه بندی می‌شوند. گونه‌های آلفا همولیتیک موجب اکسیداسیون آهن در گلبول‌های قرمز می‌شوند و آگار خون دار را سبزرنگ می‌نمایند. گونه‌های بتاهمولیتیک موجب از هم گسیختگی کامل گلبول‌های قرمز می‌شوند بطوریکه ناحیه‌ای عاری از گلبول‌های قرمز در اطراف کلنی باکتری در آگار خون دار دیده خواهد شد. گونه‌های گاما همولیتیک، هیچ نوع همولیزی تولید نمی‌کنند.<ref>Patterson MJ (1996). Streptococcus. In: Baron's Medical Microbiology (Baron S et al. , eds.) (4th ed.). Univ of Texas Medical Branch. (via NCBI Bookshelf) ISBN 0-9631172-1-1.</ref>.

[[استرپتوکوک آگالاکتیه]] (''S. agalactiae'') عامل [[پنومونی]] (سینه پهلو) و [[مننژیت]] در نوزادان و گاهی اوقات باکتریمی (عفونت خون) در افراد سالخورده‌است. باکتری می‌تواند روده و اندام تناسلی زنان را کلونیزه کند. زایمان زودرس و پارگی زودهنگام غشا در هنگام بارداری، خطر انتقال باکتری به نوزاد را افزایش می‌دهد. زنان [[بارداری]] (زنان باردار بین هفته ۳۵ ام تا ۳۷ ام از بارداری) که توسط باکتری کلونیزه شده‌اند باید بطور پیشگیرانه تحت درمان با آنتی بیوتیک‌ها قرار گیرند تا خطر انتقال باکتری به نوزاد کاهش پیدا کند.<ref>Schrag S, Gorwitz R, Fultz-Butts K, Schuchat A (2002). "Prevention of perinatal group B streptococcal disease. Revised guidelines from CDC". MMWR Recomm Rep 51 (RR-11): 1–22. PMID 12211284.</ref>.

استرپتوکوک اکوئی (''S. equi'') عامل بیماری Strangles در اسب‌ها است. استرپتوکوک زئو اپیدرمیکوس(''S. zooepidemicus'') موجب عفونت در پستانداران مانند اسب‌ها و گوساله‌ها می‌شود. استرپتوکوک دیسگالاکتیه عامل فارنژیت (گلودرد) و سایر عفونت‌های تب زا مشابه استرپتوکوک‌های گروه A است. باکتری در استرپتوکوک‌های گروه C طبقه بندی می‌شود و بتا همولیتیک است هرچند استرپتوکوک دیسگالاکتیه زیرگونه اکوئی سیمیلیس در استرپتوکوک‌های گروه A طبقه بندی می‌شود.<ref>Harrington D, Sutcliffe I, Chanter N (2002). "The molecular basis of Streptococcus equi infection and disease". Microbes Infect 4 (4): 501–10. doi:10.1016/S1286-4579(02)01565-4. PMID 11932201.</ref>.

بسیاری از گونه‌های سابق استرپتوکوک‌های گروه D، امروزه دوباره طبقه بندی شده‌اند و در جنس '''[[انتروکوک]]''' {{به لاتین|Enterococcus}} قرار گرفته‌اند به عنوان مثال، استرپتوکوک فکالیس به [[انتروکوک فکالیس]] (''Enterococcus faecalis'') تغییر یافت. سایر گونه‌های باقیمانده عبارتند از استرپتوکوک بوویس (''Streptococcus bovis'') و استرپتوکوک اکوئینوس (''Streptococcus equinus''). بیشتر انتروکوک‌ها، گاما همولیتیک (غیر همولیتیک) هستند.<ref>Köhler W (June 2007). "The present state of species within the genera Streptococcus and Enterococcus". International Journal of Medical Microbiology 297 (3): 133–50. doi:10.1016/j.ijmm.2006.11.008. PMID 17400023.</ref>.

در سیستم طبقه بندی لنسفیلد، استرپتوکوک‌های گروه F همان [[استرپتوکوک آنژینوسوس]] است. از آنجایی که طبقه بندی لنسفیلد، قطعیت کامل ندارد ممکن است استرپتوکوک آنژینوسوس در گروه A نیز قرار گیرد. در سیستم طبقه بندی اروپایی، استرپتوکوک آنژینوسوس در '''گروه استرپتوکوک میلری''' (''S. milleri'' group) قرار می‌گیرد.<ref>Withworth JM (1990). "Lancefield group F and related streptococci". J Med Microbiol 33: 131–51.</ref>.

آن‌ها بطور معمول بتا همولیتیک هستند. [[استرپتوکوک کنیس]] (''Streptococcus canis'') که موجب بیماری در حیوانات و گاهی انسان می‌شود، مهمترین گونه در این گروه‌استگروه ‌است.

استرپتوکوک‌ها در گذشته به [[آنتی بیوتیک|آنتی بیوتیکهایبیوتیک‌های]] بتالاکتام مانند [[پنی سیلین]] حساس بودند ولیاما امروزه مقاومت به آنتی بیوتیک در بین آنها افزایش یافته‌است،یافته ‌است، لذا برای درمان ناچاریمبه ناچار از آنتی بیوتیک‌های جدید مانند وانکومایسین، کوآموکسی کلاو و سفالوسپورینهای نسل سوم و چهارم استفاده کنیممی‌شود.