بطن (قلب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Heart diagram-fa.PNG|thumbبندانگشتی|leftچپ|400px| رونگاره و شمای قلب]]

[[پرونده:Heart left ventricular outflow track.jpg|thumbبندانگشتی|دو بطن به رنگ قرمز نشان داده شده‌اند.]]

'''بطن‌ها''' دو حفرهٔ تحتانی [[قلب]] هستند که توسط دیواره‌ای قطور و محکم [[ماهیچه]]‌ایای از یک‌دیگر جدا شده‌اند. اندازهٔ بطن‌ها از دهلیزها بزرگ‌تر است؛ و وظیفهٔ آن‌ها [[تلمبه]] کردن خون به خارج از قلب است.

هر بطن دارای دو دریچه‌است که یکی از آن‌ها موجب ورود [[خون]] از طریق [[دهلیز قلب|دهلیزها]] به بطن؛ و دیگری موجب خروج خون از بطن به خارج از قلب و اندام‌های دیگر می‌شود. بطن راست خون را از طریق [[دریچه سه‌لختی|دریچهٔ سه‌لختی]] از دهلیز راست دریافت می‌کند؛ و سپس آن را از طریق [[دریچه ششی|دریچهٔ ششی]] به [[سرخرگ ششی]] و به سوی [[شش]]‌هاها می‌فرستد. بطن چپ خون [[اکسیژن]]ه را از طریق [[دریچه میترال|دریچهٔ میترال]] (دولختی) از دهلیز چپ دریافت کرده و آن را از طریق [[دریچه آئورتی|دریچهٔ آئورتی]] به [[آئورت]] و به این ترتیب به سراسر بافت‌های بدن می‌فرستد.

دیوارهٔ بطن‌ها از دیوارهٔ دهلیزها قطورتر است، چرا که فشار خونی که به دهلیزها می‌ریزد یا از آن‌ها خارج می‌شوند بسیار کم‌تر از [[فشار خون]]ی است از از بطن‌ها به داخل [[سرخرگ]]‌هاها (آئورت و سرخرگ ششی) تلبمه می‌شود. بنابراین، قطر و استحکام دیوارهٔ بطن‌ها مقاومت آن‌ها را در برابر این فشار ممکن می‌سازد.

[[پرونده:Ventricular septal defect-en.png|thumbبندانگشتی|بطن‌های خزندگان به طور کامل از یک‌دیگر جدا نشده‌اند.]]

قلب [[خزندگان]] نیز دارای دو بطن است؛ ولی تفاوت اصلی آن با قلب پستانداران و پرندگان این است که دو بطن به طور کامل از یک‌دیگر جدا نشده‌اند. به همین دلیل، خون اکسیژنهٔ [[سیاهرگ]]‌هاها تا حدودی با خون [[سرخرگ]]‌هاها مخلوط می‌شود و اندکی از کارایی قلب می‌کاهد. [[سوسماران]] تنها [[راسته]]‌ایای از خزندگان هستند که دارای بطن‌هایی کاملاً جدا از هم‌دیگر دارند.

[[ماهی]]‌هاها تنها دارای یک دهلیز و یک بطن هستند. ماهی‌ها برخلاف سایر مهره‌داران که [[دستگاه گردش خون مضاعف]]ی دارند (دو حلقه، یکی از آن‌ها مسیر خون از قلب به شش‌ها و سپس دوباره به قلب؛ و دیگری مسیر خون از قلب به اندام‌های مختلف بدن و سپس به قلب است)، دارای [[دستگاه گردش خون ساده]] یا تک‌حلقه‌ای هستند. به این ترتیب، خون از بطن خارج شده و در ابتدا به شش‌ها رفته، سپس اکسیژن را در امتداد مسیرش به سراسر بافت‌های بدن می‌رساند، و آنگاه با قلب باز می‌گردد و به دهلیز می‌ریزد.