کشورهای فارسی‌زبان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز روبات: اِعمال دستور خط فارسی و فرهنگ املایی |
||
خط ۱:
'''کشورهای پارسی زبان'''، کشور هایی هستند که در آنها [[زبان فارسی]] یا [[پارسی]]، [[زبان رسمی]] تلقی می شود یا در کنار زبانی دیگر یکی از زبانهای رسمی است.
در حال حاضر زبان فارسی در کشورهای [[ایران]]، [[افغانستان]] و [[تاجیکستان]] زبان رسمی محسوب می شود. نام رسمی این زبان در این ۳ کشور به ترتیب [[فارسی]]، [[دری]] و [[تاجیکی]] می باشد. به علاوه تاجیکان کشور ازبکستان نیز بدین زبان سخن می گویند. آنها بیشتر در [[سمرقند]]، [[بخارا]] و
در کشورهای [[ایران]] و [[افغانستان]] این زبان به خط منسوب به [[خط فارسی]] که از [[خط عربی]] گرفته شده است نوشته می شود در حالی که در [[تاجیکستان]] و [[ازبکستان]] از سال ۱۹۳۹م برابر ۱۳۱۸ ه.خ(پس از یک دورۀ ۱۰ سالۀ کاربرد خط لاتین) خط [[سیریلیک]] (کریل) رایج گردیده است. این مسأله باعث به وجود آمدن دشواریهای فراوانی در ارتباطات فرهنگی این سرزمینها گردیده است.
| |||