نخستین جنگ چین و ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

دههٔ ۱۸۹۰ زمان ظهور ژاپن به عنوان یک قدرت نظامی در منطقهٔ خاور دور بود. از چند سال قبل ژاپن به فکر ایجاد یک حلقهٔ دفاعی پیرامون خود افتاد و به همین منظور اقدام به تصرف جزایر استراتژیک اطراف خود کرد. در سال ۱۸۷۵ [[مجمع الجزایر بونین]] در فاصلهفاصلهٔ ۵۰۰ مایلی از جنوب [[خلیج توکیو]] را اشغال کرد و در همان سال بر سر تصاحب جزایری در شمال غربی [[اقیانوس آرام]] با [[روسیه]] به توافق رسید. به این ترتیب که ژاپن از ادعای ارضی خود نسبت به جنوب جزیره بزرگ [[ساخالین]] صرف نظر کرد و روسیه نیز از ادعای ارضی نسبت به جزایر جنوبی [[کوریل]] چشم پوشید. در سال ۱۸۷۹ ژاپن جزیره [[اکیناوا]] را که مورد ادعای هر دو کشور چین و روسیه بود ضمینهٔ خاک خود کرد.

در [[دوران انزوای ژاپن]] کشور کره نیز سیاستی مشابه با ژاپن در پیش گرفته بود. پس از به سلطنت نشستن [[امپراتور میجی]] این دولت بارها تمایل خود راارا برای برقراری ارتباط سیاسی و اقتصادی با این کشور را اعلام داشت اما همواره به این درخواست جواب رد داده شد، تا اینکه سرانجام در سال ۱۸۷۶ درخواست ژاپن مورد پذیرش قرار گرفت و ارتباط بین دو کشور برقرار گردید. پس از آن روز به روز بر قدرت و نفوذ ژاپن در کره افزوده شد تا اینکه چین از نفوذ ژاپن در کره احساس خطر کرد و تضاد منافع این دو کشور در کره آنان را به سمت جنگ کشید.