محمد نادر شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

| امضاء =

}}

 

'''محمد نادرشاه''' پادشاه [[افغانستان]] که در ۲۱ فروردین ۱۲۶۲ برابر با ۹ آوریل ۱۸۸۳) در [[دهرا دون]] (به هندی देहरादून، به انگلیسی Dehradun) [[هندوستان]] به دنیا آمد و در سال ۱۹۲۹ به سلطنت افغانستان رسید. نادرشاه پسر محمد یوسف‌خان برادر [[دوست‌محمدخان]] امیر سابق افغانستان بود و قبل از رسیدن به سلطنت نادرخان نامیده می‌شد. در بیست و نه سالگی به خدمت قشون درآمد و در ۱۹۰۷ م. به درجهٔ جنرالی رسید. در [[سومین جنگ انگلیس و افغان]]، به هند حمله کرد و [[تال (هند)|تال]] را گرفت و به‌عنوان نجات بخش افغان شهرت یافت و وقتی که صلح برقرار شد به وزارت جنگ رسید. در سال ۱۹۲۴ وزیر مختار افغانستان در [[پاریس]] گردید. در سال ۱۹۲۶ نادرخان شغل سیاسی خود را ترک گفت و مدتی در [[نیس (فرانسه)|نیس]] گذراند، ولی بعداً به هند آمد و در مرز افغانستان سپاهی تجهیز کرد جنگ که در غزنی در گرفت بیست هزار سرحدی‌های پتان که با نادر آمده بودند کشته شدند اما نتوانستند غزنه را تصرف کنند اما بنا به وعده‌های که به هزاره‌های بامیان از طرف نادر داده شد هزاره‌ها از عقب به حبیب الله یورش بردند و حبیب الله کلکانی را مجبور به عقب نشینی به زادگاهش کردند.نادر غزنه و به همین ترتیب [[کابل]] را تسخیر کرد. بعد از تسخیر کابل آل مجددی را با یک جلد قرآن شریف که نادربرای یقین دادن عفو حبیب الله از جانب خود مهر و دست خط نموده بود نزد او فرستاد و حبیب الله کلکانی به قرآن شریف احترام گذاشته، وارد کابل شد. اما نادر خان بی حرمتی به قرآن شریف نموده و خلاف وعده یی خود، حکم به دار آویختن حبیب الله و یارانش را صادر کرد که به تاریخ ۲۱ میزان (مهر) ۱۳۰۸ (۱۳ اکتبر ۱۹۲۹) توسط پتان‌های بیرون مرزی تیر باران و بعداً به دار آویخته شدند.

[[رده:زادگان ۱۸۸۳ (میلادی)]]

[[رده:شاهان افغانستان]]