خسرو چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''فرخزاد خسرو''' یا '''خسرو چهارم''' یا '''خوره‌زاذ خسرو''' یا '''خوره‌زاد خسرو''' از اعقاب [[خسرو پرویز]] بود و پس از [[هرمز پنجم]] به پایتخت ایران [[تیسفون]] دست یافت. فرخو یا فرخ، صفت فر است که خود صورتی است از خور به معنی عظمت و شوکت<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص=۵۲۲}}</ref> فرخزاد خسرو به مدت شش ماه یا یکسال بر تخت بود و بنام ''خسرو چهارم'' فرمانروایی کرد. چنین برمی‌آید که بزرگان در آن زمان به دو گروه تقسیم شده بودند. یکی طرفدار فرخزادخسرو یا خسرو چهارم و دیگری گروه طرفداران یزدگرد سوم بودند که [[رستم فرخزاد]] در رأس آنها قرار داشت. از خسرو چهارم سکه‌هائی ضرب شهرهای [[تیسفون]] به دست آمده که حاکمیت او را بر پایتخت ثابت می‌نماید اما همزمان نواحی فارس و [[بین‌النهرین]] یعنی نقاط مهم کشور در دست [[یزدگرد سوم]] و نایب‌السلطنه او رستم فرخزاد بوده‌است. در زمانی که پایتخت در دست خسرو چهارم بود طرفداران یزدگرد در شهر استخر یعنی خاستگاه ساسانیان تاج بر سر او نهادند، در حقیقت در مدت کوتاهی دو فرمانروای ساسانی بر ایران زمین حکومت کردند. تاکنون سکه‌ای از سال اول سلطنت یزدگرد که ضرب تیسفون باشد به دست نیامده است. در اواخر سال اول پایتخت به تصرف یزدگرد سوم درآمد و فرخ زاد به قتل رسید بنابر این از سال دو سلطنت یزدگرد ضرب شهرهای تیسفون موجود‌است.<ref>{{پک|آورزمانی|آذر و دی ۱۳۶۹|ک=ماهنامهٔ فروهر|جلد = ۳۲۲|ص=۱۶}}</ref>

 

در [[تاریخ طبری]] آمده‌است، فرخزاد خسرو هنگامی که [[شیرویه]] برادران خود را می‌کشت به یکی از بزرگان پارسی بنام زاذی پناه برد. زاذی در منطقهٔ [[نصیبین]] در محلی بنام دژسنگ، به کار اسیران می‌رسید. وی فرخزاد خسرو را به [[تیسفون]] آورده و فرخزاد بمدت کوتاهی پادشاهی کرد. بعد از وی [[یزدگرد سوم]] بپادشاهی رسید.<ref>{{پک|طبری|۱۳۶۲|ک=تاریخ طبری|ص=۷۸۴}}</ref>

[[ثعالبی]] نوشته است آزرمیدخت را برادر خردسالی بود، بنام فرخزاد، چون او پس از کشته شدن خسرو پرویز، هنوز کودک بود، [[شیرویه]] در زنده ماندن او زیانی برای خود ندید و او را نکشت. بنابراین او زنده ماند و پس از آزرمیدخت به پادشاهی رسید تا اینکه یکی از بزرگان ناخشنود او را کشت.<ref>{{پک|پورداوود|۱۳۴۳|ک=آناهیتا، پنجاه گفتار پورداوود|ص=۳۷۵}}</ref>