قوم‌نگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مردم‌نگاری''' یکی از مهم‌ترین روش‌های پژوهش در مطالعات [[مردم‌شناسی]] است. در اواخر قرن ۱۸ به منظور شناخت شیوه زندگی مردم قاره‌های دیگر به وسیله اروپائیان به کار برده شد و در قرن ۱۹ رونق گرفت. بر مشاهده همراه با مشارکت در زندگی جامعه مورد مطالعه، مصاحبه و توصیف مبتنی است و با روش‌های کمی، پرسشنامه‌ای و مبتنی بر [[آمار]] در سایر [[علوم انسانی]] تفاوت دارد. در [[پژوهش]] مردم نگاری، زمینه [[پژوهش]] و گروه انسانی باید محدود و کوچک باشد تا تعداد محدودی پژوهشگر از این طریق بتوانند منطقه را مورد مطالعه قرار دهند. از این روست که مطالعه مونوگرافی (تک نگاری) در حوزه مطالعات [[مردم شناسی]] اهمیت بسیار دارد. تحلیل مردم شناسانهٔ جنبه‌های مختلف گروه‌های انسانی مبتنی بر مطالعه مردم نگاری حوزه مورد بررسی است که به ویژگی‌های اقلیمی، اقتصادی، معیشتی، اجتماعی، خانوادگی، مذهبی، سیاسی، حکومتی، آیین‌ها و مراسم، اعتقادات و باورها، [[هنر]]، ادبیات شفاهی و سایر شئون و جزئیات و جنبه‌های زندگی می‌پردازد.<ref>بسنیه ۴</ref>