صمصامالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
افزودن منابع |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مارس|روز=۱۷|سال=۲۰۱۳|چند = 2}}
{{ویکیسازی}}
'''صمصامالدوله دیلمی''' {{زادمرگ
|نام=صمصامالدوله دیلمی
|نام خانوادگی=
|گاهشمار=قمری
|زادروز=
|زادماه=
|زادسال=
|زادشهر=
|پیوند زادشهر=
|زادکشور=
|پیوند زادکشور=
|نمایش زادکشور=
|مرگروز=
|مرگماه=ذیالحجه
|مرگسال=۳۸۸
|مرگشهر=
|پیوند مرگشهر=
|مرگکشور=ایران
|پیوند مرگکشور=
|نمایش مرگکشور=
}} دومین پسر [[عضدالدوله دیلمی]] و از امیران [[آل بویه]] بود.
با مرگ عضدالدوله دیلمی در شوال ۳۷۲ ق / مارس ۹۸۳ م، بزرگان قوم اعلام وفات او را برای سه ماه به تعویق انداختند و پس از به خاک سپاری جنازه عضدالدوله در نجف، پسرش ابوکالیجار در بغداد به امارت نشست. خلیفه هم او را صمصام الدوله لقب داد «محرم ۳۷۳ ق / ژوئن ۹۸۳ م». با امارت صمصام الدوله، اختلاف وی با برادر دیگرش ابوالفوارس شیر دل که فارس را تصرف کرده بود بالا گرفت. نزاع این دو برادر طولانی شد و بعد از حوادث بسیار شرف الدوله غلبه یافت و صمصام الدوله را به زندان انداخت. «رمضان ۳۷۶ ق / ژانویه ۹۸۷ م» و دستور داد تا وی را نابینا کنند. با مرگ شرف الدوله «۳۷۹ ق / ۹۸۹ م» برادرش ابونصر ملقب به بهاءالدوله به جای او نشست. بهاء الدوله از همان اوان امارت مواجه با مخالفت برادر بزرگترش صمصام الدوله شد. با این حال، علیرغم نابینایی، در فارس به طلب قدرت برخاسته بود و طالب سهم خود از قلمرو پدر بود. سرانجام پس از جنگهای پی در پی، بصره و اهواز به همراه فارس به دست صمصام الدوله افتاد و بغداد و نواحی دیگر برای بهاء الدوله ماند. اما فرمانروایی صمصام پس از مصالحه با بهاء الدوله دیری نپایید و خشونت رفتار او با ترکان فارس و بی تدبیریهایی که در حفظ اتحاد دیلمیان آن سرزمین کرد موجب تزلزل قدرتش شد. سرانجام به وسیله پسران عزالدوله بختیار، که از زندان عضدالدوله پس از سالها رهای یافته بودند، به قتل رسید «ذی الحجه ۳۸۸ ق / دسامبر ۹۹۸ م» و بهاء الدوله از تهدید و مخالفت او نجات پیدا کرد
|