'''تَحَدّی''' به معنای به مبارزه طلبیدن و تعجیز کردن مردم است که مانند این را نمی‌تواند بیاورد و هرکس می‌تواند بیاورد.
یکی از نمونه ها و مصادیق تحدی [[قرآن]]، [[کتاب مقدس]] مسلمانان است که مخالفان [[اسلام]] در صدر اسلام و دوره‌های بعد را برانگیخت که مِثلش را بسازند و با تمام کوششی که داشته‌اند، نتوانسته‌اند. این یک امر تقریباً مسلم و قطعی است.<ref>کتاب نبوت، شهید [[مرتضی مطهری]]، صفحه۲۲۰—۲۱۸.</ref>
قرآن، [[معجزه]]کتاب [[محمد امین]] پیامبر اسلام، خودش را این گونه معرفی کرده که سخنی بی مانند است و برای بشر به هیچ وجه مقدور نیست مانند او را بیاورد: «قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یأتوا بمثل هذا القران لایأتون بمثله و لو کان بعضهم لبعض ظهیرا»؛ بگو اگر همه انس و جن فراهم آیند که نظیر این قرآن را بیاورند نمی‌توانند مانند آن را بیاورند، هر چند آنها پشتیبان یکدیگر باشند.<ref>سوره اسراء ، آیه۸۸</ref>. در جای دیگر می‌گوید: «فاتوأ بعشر سورة مثله مفتریات» شما هم ده تا سوره مثل این قرآن بیاورید.<ref>سوره هود، آیه۱۳</ref>.
همینطور در دو جای دیگر می‌فرمایدمی‌گوید: «فأتوا بسورة من مثله» یک سوره هم شما بیاورید. <ref>سوره بقره، آیه۲۳</ref> و می‌توان گفت این دیگر اقلّ آن چیزی است که به آن تحدی می‌شده است.
به سبب تحدی خداوند در [[قرآن]] و دعوت از منکران نبوت برای اثبات اعجاز بودن کتاب آسمانیمقدس مسلمانان،<ref>برای نمونه نگاه کنید به [[قرآن]]: [[سوره اسراء]] آیه ۸۸؛ و [[سوره یونس]]، آیه ۳۸.</ref> در طول تاریخ، تمسک به ''بلاغت و زیبایی‌های لفظی و معنایی قرآن'' و استخراج و اثبات آنها به عنوان یکی از وجوه تمایز و تباین آیات با نمونه‌های بشری، دست‌آویز بسیاری از مفسران بوده است.
