آشوریان ایران
گروه قومی ایرانی غیرآریایی
جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ سده نوزدهم میلادی به ۱۳۸٬۰۰۰ نفر می‌رسید[۴] که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مسیحیان نستوری و کاتولیک تقسیم می‌شوند.[۵] جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰٬۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. [۴] در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰٬۰۰۰ نفر برآورد شد.[۶]
 آشوریان اهل ارومیه، استان آذربایجان غربی ایران | |
| کل جمعیت | |
|---|---|
| ۵۰٬۰۰۰[۱][۲][۳] | |
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
| زبان‌ها | |
| زبان‌های آرامی نو و زبان فارسی | |
| دین | |
| مسیحی | |
_Christian_family_making_butter,_Mawana,_Persia.jpg)
پس از انقلاب مشروطه، با تشکیل مجلس شورای ملی، در قانون اساسی مشروطه برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد؛ از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و کلدانی. این موضوع پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در قانون اساسی باقی ماند.[۷] مقر اتحادیه جهانی آشوری‌ها نیز به همراه رئیس این مرکز یوناتن بت کلیا در تهران مستقر هست.[۶]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ "انتقال مقر جهاني آشوريان به ايران". Archived from the original on 23 December 2014. Retrieved 1 July 2016.
- ↑ electricpulp.com. "ASSYRIANS IN IRAN – Encyclopaedia Iranica". Retrieved 1 July 2016.
- ↑ Antonopoulos, Paul (21 November 2015). "Assyrian Freedoms in Iran". Archived from the original on 2 May 2019. Retrieved 1 July 2016.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۴.
- ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم» (PDF). ص. ۱۷. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.