ارتش میدانی
ارتش میدانی یا اختصارا ارتش، در نیروهای مسلح نوعی یگان نظامی متشکل از دو یا چند سپاه است، که به‌طور متوسط از ۱۰۰ هزار تا ۳۰۰ هزار سرباز تشکیل می‌شود. این یگان در برخی از نیروهای مسلح کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. نخستین بار ارتش روم ساختار ارتش میدانی را برای سازماندهی نیروهایش به کار گرفت.
| یگان‌های نظامی | ||
|---|---|---|
 | ||
| یگان‌ها | شمار افراد | فرمانده |
| تیم آتش | ۲–۴ | سرباز یکم |
| جوخه | ۵–۱۵ | سرجوخه |
| گروه | ۱۵–۲۵ | گروهبان/استوار |
| دسته | ۸۰–۴۰ | ستوان |
| گروهان | ۸۰–۲۵۰ | سروان |
| گردان | ۳۰۰–۱٬۰۰۰ | سرگرد |
| هنگ/تیپ | ۱٬۰۰۰–۵٬۵۰۰ | سرهنگ/سرتیپ |
| لشکر | ۱۰٬۰۰۰–۲۵٬۰۰۰ | سرلشکر |
| سپاه | ۳۰٬۰۰۰–۵۰٬۰۰۰ | سپهبد |
| ارتش | ۱۰۰٬۰۰۰–۳۰۰٬۰۰۰ | ارتشبد |
| گروه ارتش | بیش از دو ارتش | فیلد مارشال |
| جبهه | بیش از چهار گروه ارتش | ژنرال نیروی زمینی |
-_Unspecified_or_Composite_All-Arms_(NATO_APP-6).svg)
منابع ویرایش
- en:Field army ویکی‌پدیای انگلیسی