به تابعی گفته می‌شود که در یک سو به آسانی محاسبه شده و در سوی مخالف محاسبهٔ آن برای پردازنده‌ها بسیار دشوار است. این توابع بیشتر در رمزنگاری به کار گرفته می‌شوند.[۱]

مثال ویرایش

به طور نمونه، تابعی را در نظر بگیرید که حاصلضرب دو عدد اول را به شما می‌دهد. اما اگر این اعداد بسیار بزرگ باشند به سختی می‌توان آن را به اعداد پیشین تجزیه کرد. حال اگر یکی از آن دو عدد را به شما بدهند با یک تقسیم ساده، عدد دیگر به دست می‌آید. مثال دیگر برای توابع دریچه دار مسله ی لگاریتم گسسته است.

منابع ویرایش

  1. Bellare, M (June 1998). "Many-to-one trapdoor functions and their relation to public-key cryptosystems". Advances in Cryptology — CRYPTO '98. Lecture Notes in Computer Science. Vol. 1462. pp. 283–298. doi:10.1007/bfb0055735. ISBN 978-3-540-64892-5. S2CID 215825522.