توفیق موسیوند
توفیق موسیوند (۱۱ آذر ۱۳۲۱ – ۱۷ دی ۱۴۰۲) مهندس پزشکی ایرانی، استاد جراحی دانشکده پزشکی اتاوا و مخترع نخستین قلب مصنوعی جهان در داخل بدن انسان بود. او برای نخستین بار موفق به تولید پمپ مصنوعی قلب شده بود که قادر بود خون را پمپاژ کرده و در فرایند جراحی قلب، امکان تنفس را برای بیمار فراهم سازد.[۳][۴][۵]
| توفیق موسیوند | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۹ خرداد ۱۳۱۶ همدان، ایران |
| درگذشت | ۱۷ دی ۱۴۰۲ (۸۱ سال) |
| ملیت | ایرانی |
| محل تحصیل | دانشگاه تهران دانشگاه اکران دانشگاه آلبرتا |
| پیشه | فوق تخصص جراحی قلب و عروق |
| شناخته‌شده برای | اختراع اولین قلب مصنوعی جهان |
| منصب | رئیس و مدیر بخش دستگاه‌های قلب و عروق مؤسسه قلب دانشگاه اتاوا استاد جراحی و مهندسی دانشگاه اتاوا و دانشگاه کارلتون |
| جایزه(ها) | جایزه کارآفرینی شورای علوم زیستی اتاوا (۱۹۹۹) آکادمی علوم انجمن سلطنتی کانادا (۲۰۰۰) جایزه همکاری دانشگاه و صنعت شورای تحقیقات مهندسی و علوم طبیعی کانادا (۲۰۰۱) جایزه آکادمی بین‌المللی قلب و عروق (۲۰۰۲) جوبیلی الماسی الیزابت دوم بریتانیا (۲۰۱۳)[۱][۲] |
او عضو افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی ایران نیز بود.[۶] موسیوند در ۱۷ دی ۱۴۰۲ درگذشت.
زندگی و کار ویرایش
توفیق موسیوند ۱۱ آذر ۱۳۲۱ در روستای ورکانه همدان متولد شد. او تا پایه چهارم دبستان در روستای ورکانه به تحصیل پرداخت و پس از آن، تا پایه نهم در همدان به تحصیل ادامه داد. پس از پایه نهم، وارد دانش‌سرای معلمی همدان شد و با پایان سال یازدهم تحصیل، معلم شد.[۷]
موسیوند در مصاحبهٔ خود در همایش بین‌المللی ابن سینا دربارهٔ خود می‌گوید:[۸]
ما خانوادهٔ شلوغی بودیم و خاطرات زیادی دارم از آن سال‌ها. من ساده زندگی کردن را خیلی دوست دارم. گله چرانی، دعوا، آشتی، عید نوروز و… همه و همه الان دارد جلوی چشم‌هایم شکل می‌گیرد. انگار همین دیروز بود، من خیلی خوشبخت بودم که پدرم گذاشت درس بخوانم، فرصتی که نصیب خواهرانم نشد.
توفیق بعد از پایان دوره دانش‌سرای معلمی، در کنکور شرکت کرد، رشته کشاورزی دانشگاه تهران را انتخاب کرد و پذیرفته شد. پس از پایان دوره کارشناسی، توفیق با بورسیه دانشگاه، برای ادامه تحصیل راهی کانادا شد و به دلیل علاقه به رشته‌های مهندسی، تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک را در دانشگاه آلبرتا آغاز کرد.
بعد از پایان تحصیلات کارشناسی ارشد و در شرایطی که ازدواج کرده و صاحب فرزند شده بود، تصمیم گرفت تحصیل در رشته علوم پزشکی را در سن ۳۷ سالگی آغاز کند. او در نهایت توانست مدرک دکترای مهندسی پزشکی و دکترای علوم پزشکی را از دانشگاه اکرن و دانشگاه پزشکی شمال شرقی اوهایو اخذ کند.
زمانی که توفیق در حال تحصیل در رشتهٔ پزشکی بود، به دعوت یکی از اساتیدش برای کار کردن در یکی از بهترین بیمارستان‌های آمریکا، به کلینیک کلیولند رفت. با توجه به تخصص همزمان در مهندسی و پزشکی، موسیوند به عنوان سرپرست تیم پروژه قلب مصنوعی انتخاب شد. پروژه‌ای که منجر به تولید نخستین قلب مصنوعی درون بدن انسان شد که می‌توان آن را در قفسه سینه کاشت و از راه دور، نظارت و کنترل کرد.[۹]
سوابق علمی و اجرایی ویرایش
- مؤسس و رئیس مؤسسه ابداع ابزارهای نوین پزشکی دانشگاه اتاوا[۱۰]
- رئیس بخش ابزارهای قلب و عروق مؤسسه قلب دانشگاه اوتاوا
- عضو کمیته مشاوره علمی بهداشت کانادا در ابزارهای پزشکی مورد استفاده در قلب و عروق
- مشاور دفتر ابزارهای پزشکی سلامت کانادا
- مسئول کمک هزینه‌های تحصیلی موسسهٔ ملی بهداشت
- عضو کالج قلب آمریکا و هیئت امنای انجمن اعضای مصنوعی اندام‌های داخلی آمریکا
- عضویت در شورای علم و فناوری نخست‌وزیر کانادا[۱۱]
- عضو برگزیده آکادمی علوم اروپا
- عضو برگزیده آکادمی علوم انجمن سلطنتی کانادا
- عضو برگزیده آکادمی علوم نیویورک
- عضو برگزیده آکادمی بین‌المللی علوم قلب و عروق
- عضو برگزیده انجمن مهندسی پزشکی آمریکا
افتخارات و جوایز ویرایش
- در سال ۱۹۹۷ برای جایزه شورای دستاوردهای سالانه علوم زیستی اوتاوا توسط دانشمندان کاندیدا شد و موفق به کسب آن جایزه ارزشمند در سال‌های ابتدایی فعالیت علمی خود در خارج از ایران شد.[۱۰]
- جایزه تحقیقات کاربردی از شورای علوم زیستی اتاوا (۱۹۹۷)
- جایزه جراحان قلب برزیل به منظور قدردانی از کمک‌های مهم در توسعه اندام‌های مصنوعی (۱۹۹۸)
- جایزه MEDEC برای دستاوردهای پزشکی (۱۹۹۸)
- جایزه کارآفرینی علوم زندگی اتاوا (۱۹۹۹)
- جایزه رئیس‌جمهور از مرکز تحقیقات و نوآوری اتاوا (۱۹۹۹)
- جایزه کارآفرینی شورای علوم زیستی اتاوا (۱۹۹۹)
- برنده جایزه رؤسای مرکز پژوهش و نوآوری اتاوا (۱۹۹۹)
- جایزه هم‌افزایی از شورای تحقیقات علوم طبیعی و مهندسی کانادا و هیئت کنفرانس کانادا (۲۰۰۰)
- آکادمی علوم انجمن سلطنتی کانادا (۲۰۰۰)
- جایزه یک عمر دستاورد؛ نوآوری منطقه‌ای از شورای ملی تحقیقات کانادا (۲۰۰۱)
- برنده جایزه همکاری دانشگاه و صنعت شورای تحقیقات مهندسی و علوم طبیعی کانادا (۲۰۰۱)
- جایزه آکادمی بین‌المللی قلب و عروق (۲۰۰۲)
- فلوشیپ آکادمی علوم اروپا (۲۰۰۲)
- فلوشیپ برگزیده مؤسسه مهندسی پزشکی و مهندسی بیولوژیک آمریکا (۲۰۰۳)
- پلاک درخت بقراط از انجمن جهانی جراحان قلب و قفسه سینه (۲۰۰۸)
- جایزه انتقال دانش از مؤسسه پژوهش‌های سلامت کانادا (۲۰۱۰)
- جایزه استاد برجسته جان فورستر برای کمک‌های مادام‌العمر در زمینه پزشکی قلب و عروق (۲۰۱۰)
- در مؤسسه تحقیقات بهداشتی کانادا در سال ۲۰۱۰ جایزه «ترجمه علم» و همچنین جایزه «تحقیق حوزه سلامت» را دریافت کرد.
- در حوزه تحقیق دربارهٔ «رسیدگی به محدودیت‌های قانون» نیز در سال ۲۰۱۱ به عنوان محقق برتر معرفی شد.
- جایزه محقق ماه از سازمان پژوهش‌های سلامت کانادا (۲۰۱۱)
- مدال جوبیلی الماس ملکه الیزابت دوم (۲۰۱۳)
- در جشنواره افتخارات ۲۵ ساله دانشکده جایزه ارتقای حرفه‌ای پزشکی را در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.
- گواهی افتخار ۲۵ سال خدمت در مراسم تقدیر از استادان دانشکده پزشکی (۲۰۱۵)
منابع ویرایش
- ↑ پروفسور توفیق موسیوند مخترع نخستین قلب مصنوعی داخل بدن انسان
- ↑ دکتر توفیق موسیوند از ایرانیان موفق در کانادا
- ↑ "Mussivand, Tofy". University of Ottawa Heart Institute (به انگلیسی). Retrieved 2019-10-09.
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «توفیق موسیوند، مخترع نخستین قلب مصنوعی را بشناسید+عکس». ایمنا. ۲۰۱۴-۱۲-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۹.
- ↑ «جناب آقای دکتر توفیق موسیوند». www.ams.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۹.
- ↑ «گزیده‌ای از افتخارات مخترع نخستین قلب مصنوعی جهان - ایسنا». www.isna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.
- ↑ «یادی از پروفسور توفیق موسیوند، مخترع قلب مصنوعی». fakhtehnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.
- ↑ «چوپانی که مخترع نخستین قلب مصنوعی شد». ایسنا. ۲۰۱۸-۰۹-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۹.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «چوپانی که مخترع نخستین قلب مصنوعی شد». ایمنا. ۲۰۲۲-۱۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.
- ↑ «گزیده‌ای از افتخارات مخترع نخستین قلب مصنوعی جهان - ایسنا». www.isna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.