جلال‌الدین بن هبةالله
جلال‌الدین بن هبةالله (۱۴۴۷ - ۱۵۱۰م) (نسب: ابوبکر محمد بن عمر نصیبی حلبی) قاضی، فقیه و شاعر شامی بود. نخست از گروهی از علمای شام دانش آموخت سپس در سال ۸۷۹ق به قاهره رفت. به قضاوت دمشق، حلب، قاهره، حماه رسید. «الابتهاج» از آثار اوست.[۱][۲][۳]
| جلال‌الدین بن هبةالله | |
|---|---|
| زادهٔ | ژوئیه ۱۴۴۷م/ ربیع‌الاول ۸۵۱ق حلب |
| درگذشت | ۱۴ دسامبر ۱۵۱۰م/ ۱۳ رمضان ۹۱۶ق حلب |
| ملیت |  سوری مملوکی |
| پیشه | قاضی، فقیه و شاعر |
| آثار | الابتهاج. اشعار |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی» |
| عنوان | جلال‌الدین |
منابع ویرایش
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۰۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن (1992). الضوء اللامع لأهل القرن التاسع. بیروت: دارالجیل. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۹۱۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جلال‌الدین بن هبةالله موجود است. |
