جنون رقص پدیده‌ای اجتماعی بود که ابتدا در قارهٔ اروپا میان سده‌های ۱۴ و ۱۷ رخ داد که در آن گروهی از مردم و گاهی هزاران نفر همزمان به‌طور نامنظّم سرگرم رقصیدن می‌شدند. این شیدایی بر مردان، زنان و کودکان تأثیر می‌گذاشت و آنان شب و روز، تا زمانی که با حالت اکستاسی از خستگی نمی‌افتادند، می‌رقصیدند؛ و حتی برخی در انتها دنده شان می شکست و می مردند.[۱] این افراد در حالت فقدان هشیاری و غیر قابل کنترل صورت می گرفت. به نظر می رسد این جنون واگیر بوده، البته بین گروه های کوچک. [۲] آن را یک بیماری جمعی روان‌زاد می دانند. [۳] این جنون در میانه قرن 17 میلادی به یکباره ناپدید شد. [۴]

طراحی ۱۶۴۲م از جنون رقص زائران سن-ژان-مولنبیک

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. برتولما، رابرت. ای. Little green men, meowing nuns, and head-hunting panics. London: McFarland. شابک ۹۷۸-۰-۷۸۶۴-۰۹۹۷-۶. مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک).
  2. Midelfort, H. C. Erik (2000). A History of Madness in Sixteenth-Century Germany. Stanford University Press.
  3. Sirois, F. (1982). Perspectives on epidemic hysteria. In M. J. Colligan, J. W. Pennebaker, & L. R. Murphy (eds.), Mass psychogenic illness: A social psychological analysis (pp. 217–236). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
  4. Bartholomew, Robert E. (2001). Little green men, meowing nuns, and head-hunting panics. McFarland.