جیمز ناکس پولک

یازدهمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا

جیمز ناکس پولک (به انگلیسی: James Knox Polk) (۲ نوامبر ۱۷۹۵ – ۱۵ ژوئن ۱۸۴۹) یک وکیل و سیاستمدار آمریکایی است که از سال ۱۸۴۵ تا ۱۸۴۹ به عنوان یازدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا خدمت کرد. او پیشتر از سال ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۹ سیزدهمین رئیس مجلس نمایندگان بوده و از سال ۱۸۳۹ تا ۱۸۴۱ به عنوان فرماندار تنسی فعالیت می‌کرده‌است. او که تحت حمایت اندرو جکسون بود، یکی از از اعضای حزب دموکرات و از مدافعان دموکراسی جکسونی بود. پولک عمدتاً به دلیل گسترش قلمرو ایالات متحده از طریق جنگ آمریکا و مکزیک شناخته شده‌است.[۱]

جیمز ناکس پولک
پرتره توسط متیو بریدی، ۱۸۴۹
یازدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۸۴۵ – ۴ مارس ۱۸۴۹
معاون رئیس‌جمهورجورج ام. دالاس
پس ازجان تایلر
پیش اززکری تیلور
نهمین فرماندار تنسی
دوره مسئولیت
۱۴ اکتبر ۱۸۳۹ – ۱۵ اکتبر ۱۸۴۱
پس ازنیوتن کانن
پیش ازجیمز سی. جونز
سیزدهمین رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۷ دسامبر ۱۸۳۵ – ۴ مارس ۱۸۳۹
پس ازجان بل
پیش ازرابرت ام. تی. هانتر
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از تنسی حوزهٔ حوزه انتخابیه نهم تنسی
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۸۳۳ – ۴ مارس ۱۸۳۹
پس ازWilliam Fitzgerald
پیش ازHarvey Magee Watterson
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از تنسی حوزهٔ حوزه انتخابیه ششم تنسی
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۸۲۵ – ۴ مارس ۱۸۳۳
پس ازJohn Alexander Cocke
پیش ازBalie Peyton
اطلاعات شخصی
زاده
جیمز ناکس پولک

۲ نوامبر ۱۷۹۵
پاینویل، کارولینای شمالی
درگذشته۱۵ ژوئن ۱۸۴۹ (۵۳ سال)
نشویل، تنسی
آرامگاهکاپیتول ایالت تنسی
نشویل، تنسی
حزب سیاسیحزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)
همسر(ان)سارا پولک (ا. ۱۸۲۴)
محل تحصیلدانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل
تخصص
امضاCursive signature in ink
خدمات نظامی
وفاداری تنسی
خدمت/شاخهTennessee State Militia
یگان5th Brigade Calvary Regiment

زندگی‌نامه ویرایش

رئیس جمهور آمریکا ویرایش

 

جیمز ناکس پولک آخرین نفر از طرفداران جکسون بود که به کاخ سفید راه یافت. جیمز پولک نوامبر سال ۱۷۹۵ در کارولینای شمالی به دنیا آمد. پولک در تحصیلات کوشا وجدی بود و سال ۱۸۱۸ با درجه ممتاز از دانشگاه کارولینای شمالی فارغ‌التحصیل شد. به عنوان وکیلی جوان، پس از ورود به دنیای سیاست، از دوستان اندرو جکسون شد. در مجلس نمایندگان بین سال‌های ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۹ رئیس بود و پس از آن فرماندار تنسی شد. در انتخابات سال ۱۸۴۴ دموکرات‌ها، پولک را برای نامزدی مقام معاونت ریاست جمهوری و مارتین ون بورن را به عنوان نامزد احراز مقام ریاست جمهوری در نظر داشتند. هنری کلی نیز نامزد حزب ویگ بود. ون بورن و کلی هر دو ترجیح می‌دادند در تبلیغات انتخاباتی دربارهٔ توسعه‌طلبی سکوت کنند. در نتیجه اعلام کردند که مخالف الحاق تگزاس به خاک آمریکا هستند. در این میان پولک صریحاً و به‌طور علنی گفت که تگزاس باید دوباره به خاک آمریکا ضمیمه شود و اورگان نیز مجدداً تصرف شود. جکسون سالخورده به‌درستی دریافت که مردم موافق توسعه خاک آمریکا هستند و از حزب خواست گزینش نامزدی را که به سرنوشت آشکار ملت متعهد باشد، در نظر گیرند. در کنوانسیون حزب دموکرات این دیدگاه غالب شد و به همین دلیل جیمز پولک را به عنوان نامزد دموکرات‌ها معرفی کردند. ویگها با تمسخر می‌پرسیدند که جیمز پولک کیست؟ و دموکرات‌ها پاسخ می‌دادند او نامزدی است که موافق توسعه خاک آمریکا است. جیمز پولک، هنری کلی نامزد ویگها را شکست داد و یازدهمین رئیس‌جمهوری آمریکا شد، در آن زمان جمعیت آمریکا ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود. مسئله تگزاس مورد توجه جنوبی‌ها بود و مردم شمال به سرنوشت اورگان علاقه‌مند بودند اما جیمز پولک کالیفرنیا را نیز می‌خواست. پیش از آنکه جیمز پولک کار خود را به عنوان رئیس‌جمهوری آغاز کند، کنگره طی مصوبه‌ای پیشنهاد الحاق تگزاس را تصویب کرد و در حقیقت جیمز پولک وارث احتمال جنگ با مکزیک شد.[۱]

اورگان ویرایش

موضع جیمز پولک در قبال قضیه اورگان این‌طور نشان می‌داد که پولک خطر جنگ احتمالی با بریتانیا را نیز پذیرفته‌است. دموکرات‌ها مدعی تمامی منطقه اورگان بودند، که از شمال کالیفرنیا تا عرض جغرافیایی ۵۴–۴۰ درجه، یعنی مرز جنوبی آلاسکا که در آن زمان متعلق به روسیه بود را در بر می‌گرفت. افراط گرایان شعار می‌دادند که «یا ۴۰–۵۴ درجه یا جنگ»، اما پولک از واقعیتهای دیپلماتیک آگاهی داشت و می‌دانست با هیچ جنگ کوتاه مدتی نمی‌توان تمامی اورگان را به‌دست آورد. خوشبختانه پولک و بریتانیایی‌ها هیچ‌کدام طالب جنگ نبودند. او برای معامله با بریتانیایی‌ها پیشنهاد داد تا مرزهای کانادا در امتداد مدار جغرافیایی ۴۹ درجه از کوه‌های راکی تا اقیانوس آرام، گسترش یابد. بریتانیایی‌ها ابتدا این پیشنهاد را رد کردند و پولک تهدید کرد در این صورت آمریکا مدعی تمام منطقه می‌شود. در نهایت بریتانیایی‌ها مدار جغرافیایی ۴۹ درجه را پذیرفتند اما قرار شد دماغه جنوبی جزیره ونکوور را نیز شامل شود. این پیمان سال ۱۸۴۶ امضا شد.[۱]

کالیفرنیا ویرایش

الحاق کالیفرنیا به خاک آمریکا اندکی دشوارتر بود. پولک هیأتی را به مکزیک فرستاد تا به مکزیک پیشنهاد کنند در ازای دریافت ۲۰ میلیون دلار و بخشیدن بدهی‌ها و خسارتهایی که آمریکا مدعی آن بود، کالیفرنیا و نیومکزیکو به آمریکا داده شود. هیچ رهبر مکزیکی نمی‌توانست از نصف کشورش صرفنظر کند و همچنان بر سر قدرت بماند از همین رو هیئت اعزامی پولک در مکزیک پذیرفته نشدند و پولک ژنرال زاخاری تیلور را به منطقه مورد اختلاف فرستاد. نیروهای مکزیکی این اقدام را تجاوز تلقی کرده و به نیروهای ژنرال تیلور حمله کردند. کنگره اعلام جنگ کرد و با وجود مخالفت اغلب شمالی‌ها، کنگره از اقدام نظامی پشتیبانی کرد. نیروهای آمریکایی پس از پیروزی‌های مکرر، مکزیکو سیتی را اشغال کردند. در نهایت سال ۱۸۴۸، مکزیک از نیومکزیکو و کالیفرنیا صرفنظر و درعوض ۱۵ میلیون دلار دریافت کرد.[۱]

به سوی جنگ داخلی ویرایش

 
1985

پرزیدنت پولک مناطق وسیعی را به خاک آمریکا افزود که بهای آن تسریع، جنگ شمال و جنوب بر سر مسئله توسعه برده داری بود. پولک در حالی دفترش را ترک کرد که از کار سخت و زیاد به‌شدت فرسوده و بیمار شده بود. جیمز پولک نزدیک به ۳ ماه بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری‌اش در نشویل تنسی در گذشت.[۱]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «جیمز ناکس پالک». voanews.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۱۲.