خبرنگار جنگ (انگلیسی: War correspondent) روزنامه‌نگاری است که گزارش‌ها و اخبار دست‌اول مناطق جنگی را مخابره می‌کند. در قرن نوزدهم، به این نوع خبرنگاری، خبرنگاری ویژه گفته می‌شد. برای خبرنگار جنگ بودن، نیاز است خبرنگار در مناطق جنگ‌زده حضور پیدا کند و برای تهیه گزارش، عکس و فیلم، به اندازه کافی به صحنه نبرد نزدیک شود؛ بنابراین، خبرنگاری جنگ یکی از خطرناک‌ترین حیطه‌های روزنامه‌نگاری به‌حساب می‌آید. از سوی دیگر، پوشش اخبار و حوادث جنگ به دست یک خبرنگار، برای او موفقیت و اعتبار فراوانی به‌بار می‌آورد. تیراژ و فروش روزنامه‌ها در دوران جنگ، بالا می‌رود و مخاطبان اخبار تلویزیونی افزایش می‌یابند. گاهی، سازمان‌های خبری، متهم به نظامی‌گری می‌شوند چراکه منافع فراوانی از درگیری‌ها و جنگ به‌دست می‌آورند.

تنها برخی از درگیری‌ها در جهان، از پوشش رسانه‌ای گسترده برخوردار می‌شوند. در میان جنگ‌های سده اخیر، جنگ کوزوو و جنگ خلیج فارس از پوشش گسترده‌ای برخوردار شدند. با این‌همه، بسیاری از نبردهای رخ‌داده در جهان سوم، به دلیل علاقه‌مند نبودن رسانه‌ها، کمتر پوشش داده می‌شوند و نبود زیرساخت‌های لازم، باعث می‌شود تهیه گزارش از این نزاع‌ها، گران‌تر و دشوارتر شود و درگیری‌ها نیز امروزه، برای خبرنگاران جنگی، خطرناک‌تر از پیش شده‌اند.

خبرنگاران مشهور جنگی ویرایش

در ایران ویرایش

از خبرنگاران جنگی مشهور ایرانی می‌توان به رضا دقتی، کاوه گلستان، کریستین امان‌پور ، غلامرضا رهبر و مرتضی آوینی اشاره کرد.

محمود صارمی از خبرنگاران ایرانی بود که در افغانستان توسط طالبان کشته شد.[۱]

در آمریکا ویرایش

ماری‌کالوین یکی از مشهورترین خبرنگاران جنگی آمریکایی است. او یک چشم خود را در همین راه از دست داد.[۲]

منابع ویرایش

  1. «خبرنگار جنگی جانش را در کف دست دارد + فیلم». iqna.ir. از پارامتر ناشناخته |مبدع خبرنگاری جنگ در ایران از غلامرضا رهبر به عنوان مبدع شیوهٔ خبرنگاری جنگ در ایران یاد می‌شود. حضور او در خط مقدم به‌قدری جدی بود که نه تنها به عنوان یک خبرنگار بلکه به‌عنوان یک منبع خبری موثق برای فرماندهان به‌شمار می‌رفت. تا جایی که محسن رضایی فرمانده جنگ در یک مصاحبه اعلام کرده بود که تا خبری توسط غلامرضا رهبر مخابره نمی‌شد از صحت آن اطمینان نداشتم. صدای عجیبی داشت هنوز هم عاشقان جبهه، همان‌هایی که از آن روزها به یادگار مانده‌اند، صدای رهبر را احساس می‌کنند؛ حس صدای رهبر را می‌شناسند. همیشه هم در گزارش‌هایش آیه‌ای از قرآن می‌خواند، او همیشه با شجاعت برای تهیه گزارش تا خطوط اولیه جبهه‌ها می‌رفت. «اینجا رادیو آبادان؛ صدای جمهوری اسلامی ایران»؛ مردم جنوب، آن روزها که خانه‌های مردم شهر زیر هجوم تانک‌های بعثی آوار می‌شد، آن روزها که شهر، ویرانه‌ای را می‌ماند، پیچ رادیو کنج طاقچه را که می‌چرخاندند، صدایی آشنا را می‌شنیدند که با قدرت و آرامش، نام جمهوری اسلامی و شهر زیبای آبادان را به زبان می‌آورد؛ «هنا آبادان…»؛ اینجا آبادان.. ؛ اینجا آبادان است؛ اینجا آبادان می‌ماند؛ به زبان عربی هم می‌گفت که بعثی‌ها بشنوند.[4] نشانی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  2. ایران، عصر (۱۴۰۰/۰۲/۲۵ - ۱۱:۴۵). «متفاوت‌ترین خبرنگار جنگی دنیا (+عکس)». fa. دریافت‌شده در 2023-08-12. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون ویرایش