رشته کوه سنجار
رشته‌کوه سنجار، مجموعه کوه‌هایی واقع در عراق است و ۱۰۰ کیلومتر امتداد دارد. این رشته‌کوه از شرق به غرب امتداد دارد و از دشت‌های شرق آغاز می‌شود و تا شمال غربی عراق ادامه دارد. ارتفاع این رشته‌کوه در بالاترین نقطه، ۱۴۶۳ متر است. بیشتر این رشته‌کوه در استان نینوای عراق واقع شده‌است و بخش غربی و کوتاتر این رشته‌کوه در سوریه واقع شده‌است. شهر سنجار در عراق در جنوب دامنه این رشته کوه واقع شده‌است.[۱][۲] این کوه در نزد ایزدیان، مقدس قلمداد می‌شود.[۳][۴]
| Sinjar سنجار Şengal شه‌نگال/شه‌نگار | |
|---|---|
 تصویر ماهواره‌ای از کوه‌های سنجار | |
 | |
  Sinjar سنجار Şengal شه‌نگال/شه‌نگار | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۱٫۴۶۳ متر (۴٫۸۰ فوت) |
| مختصات | ۳۶°۲۲′۰٫۲۲″ شمالی ۴۱°۴۳′۱۸٫۶۲″ شرقی / ۳۶٫۳۶۶۷۲۷۸°شمالی ۴۱٫۷۲۱۸۳۸۹°شرقی |
تاریخچه ویرایش
این رشته‌کوه، در طول تاریخ، به عنوان مرزهای برخی امپراتوری‌ها محسوب شدند و بارها در بین حکومت‌ها بر سر تملک بر این کوه‌ها کشمکش‌هایی صورت گرفته‌است. اشکانیان در سال ۵۳۸ پیش از میلاد، این کوه را از آشوریان اشغال کردند و امپراتوری روم، کوه‌ها را در سال ۱۱۵ پس از میلاد، از اشکانیان بازپس گرفت. از سال ۳۶۳ میلادی، و پس از جنگ‌های بیزانس و ساسانی، کوه‌ها در مرز ایران و امپراتوری بیزانس، به عنوان مرز قرار گرفت. با حضور حکومت ساسانی در این منطقه، به مرور آئین زرتشتی به منطقه وارد شد. در قرن چهارم میلادی، مسیحیان در این کوهستان، جای خود را تثبیت کردند به طوری که سنجار به عنوان بخشی از منطقه تحت حمایت مسیحیان نسطوری قرار گرفت. از اواخر قرن پنجم میلادی، دامنه این کوه‌ها در عراق، محل سکونت بنی تغلب، یکی از قبایل مهم عرب بوده‌است.[۵]
این منطقه در سال‌های بین ۶۳۰ تا ۶۴۰ توسط مسلمانان فتح شد و تحت حاکمیت اسلامی قرار گرفت.[۵] ساکنان مسیحی منطقه در این دوران، آزاد بودند تا مسیحی باقی بمانند ولی در قبال این تصمیم، موظف به پرداخت مالیات (جزیه) شدند.[۶] از این رو مسیحیت در این منطقه به مرور زمان رو به زوال گذاشت. مسعودی، این منطقه را محل سکونت گروهی از خوارج گزارش کرده‌است.[۵]
در اوت ۲۰۱۴، حدود ۴۰ تا ۵۰ هزار ایزدی[۷][۸] از ترس حملات داعش، به شهر سنجار گریختند؛ اما در ۳ اوت، این شهر به دست داعش سقوط کرد و اهالی شهر، به کوه‌های منطقه فرار کردند. نبود منابع آب و غذا، پناهگاه و ترس و اضطراب سبب شد تا گروهی از فراریان به شهر بازگشته و به اسارت داعش درآیند. در این حمله داعش به منطقه، یک نسل‌کشی در خصوص ایزدیان صورت گرفت و نزدیک به ۷۰۰۰ زن ایزدی، به عنوان برده نزد داعش ماندند. تعداد کشته‌شدگان این حمله داعش، ۵۰۰۰ نفر گزارش شده‌است.[۹][۱۰][۱۱]
پانویس ویرایش
- ↑ Edgell, H. S. 2006. Arabian Deserts: Nature, Origin, and Evolution. Springer, Dordrecht, The Netherlands. 592 pp. شابک ۹۷۸−۱−۴۰۲۰−۳۹۶۹−۰
- ↑ Numan, N. M. S. , and N. K. AI-Azzawi. 2002. Progressive Versus Paroxysmal Alpine Folding in Sinjar Anticline Northwestern Iraq. Iraqi Journal of Earth Science. vol. 2, no.2, pp.59-69.
- ↑ Phillips, David L. (7 October 2013). "Iraqi Kurds: "No Friend but the Mountains"". Huffington Post.
- ↑ By Rudaw. "ISIS resumes attacks on Yezidis in Shingal". Rudaw.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Haase 1997, p. 643.
- ↑ Fuccaro, Nelida (1995). Aspects of the social and political history of the Yazidi enclave of Jabal Sinjar (Iraq) under the British mandate, 1919-1932 (PDF). Durham University. pp. 22–3. Retrieved 13 May 2018.
- ↑ "Northern Iraq: UN voices concern about civilians' safety, need for humanitarian aid". United Nations News Centre. 2014-08-08. Retrieved 2014-08-12.
- ↑ Martin Chulov (3 August 2014). "40,000 Iraqis stranded on mountain as Isis jihadists threaten death". The Guardian. Retrieved 2014-08-06.
- ↑ "Irak: la ville de Sinjar tombe aux mains de l'Etat islamique". Le Monde (به فرانسوی). 2014-08-03. Retrieved 2014-08-12.
- ↑ "Thousands of Yazidis 'still trapped' on Iraq mountain". BBC News. 2014-08-12. Retrieved 2014-08-12.
- ↑ "People Eating Leaves to Survive on Shingal Mountain, Where Three More Die". Rûdaw.net. 2014-08-07. Retrieved 2014-08-12.
 | این یک مقالهٔ خرد کوه‌ها است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |