رضا ناجی (بازیگر)
رضا ناجی (زادهٔ ۵ دی ۱۳۲۱)، بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است. از مهمترین فیلمهای رضا ناجی میتوان به بچههای آسمان، باران، آواز گنجشکها، باد در علفزار میپیچد و ترنج اشاره کرد. وی نخستین بازیگر ایرانی دریافتکننده خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد از پنجاه و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین بودهاست.
رضا ناجی | |
---|---|
نام هنگام تولد | محمدرضا امیرناجی |
زادهٔ | ۵ دی ۱۳۲۱ (۸۱ سال) تبریز، ایران |
محل زندگی | تهران |
ملیت | ایرانی |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۳۴۱ تا کنون |
جایزه(ها) | دیپلم افتخار بهترین بازیگری از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر دیپلم افتخار و جایزه ویژه هیئت داوران از بیست و دومین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد (۲۰۰۸)(آواز گنجشکها) |
زندگی ویرایش
محمدرضا امیرناجی معروف به رضا ناجی بازیگر سینما و تلویزیون پنجم دی ماه سال ۱۳۲۱ در خیابان حجتی تبریز زاده شد. از کودکی به تئاتر علاقه داشت و در تئاترهای خیابانی مختلفی نقش بازی کرده بود. وی که دارای گواهینامه پایه یک رانندگی و گواهینامه درجه یک مهارت فنی خودرو است ابتدا به شغل مکانیکی مشغول بود سپس به استخدام نیرو هوایی ارتش درآمد. وی بازیگری را از سال ۱۳۴۱ خورشیدی آغاز کرد و با بازی در فیلمهای مجید مجیدی به شهرت رسید.[۱] با دریافت جایزه خرس نقره ای بهترین بازیگر مرد جشنواره برلین ۲۰۰۸ به اوج شهرت خود رسید. و به منظور پاسداشت از ایشان در شهر تبریز سینمایی به نام ناجی در مجموعه سینمایی ۲۹ بهمن تبریز به نام ایشان ثبت گردید.
کارنامهٔ هنری ویرایش
سینما ویرایش
فیلمهای تلویزیونی ویرایش
سال | نام فیلم | کارگردان |
---|---|---|
۱۳۹۳ | اسبها گریه میکنند… | |
۱۳۹۱ | دردسرهای زیبا | پیام صابری |
۱۳۸۹ | خانه به خانه | سعید عباسی |
۱۳۸۸ | من پلیس نیستم | مهران غفوریان |
۱۳۸۷ | زمانی برای درنگ | روحالله حجازی |
سریال و مجموعههای تلویزیونی ویرایش
سال | نام مجموعه | کارگردان | پخش | شبکه |
---|---|---|---|---|
۱۴۰۰ | خداداد | علی غفاری | ۱۴۰۱ | ۲ |
۱۳۹۹ | چوب خط | حمید بهرامیان | ۱۳۹۹ | ۳ |
۱۳۹۵ | دیواربهدیوار | سامان مقدم | ۱۳۹۶ | ۳ |
۱۳۹۰ | بیدار باش | احمد کاوری | ۱۳۹۱ | ۱ |
۱۳۸۹ | موج و صخره | مجید صالحی | ۱۳۹۰ | ۵ |
۱۳۸۸ | از یاد رفته | فریدون حسنپور | ۱۳۸۹ | ۱ |
۱۳۸۵ | بوی خوش زندگی | علی شاهحاتمی | تهران[۲] |
شبکه خانگی ویرایش
سال | نام | کارگردان | توضیحات |
---|---|---|---|
۱۴۰۱ | جادوگر | مسعود اطیابی | |
۱۳۹۳ | عشق تعطیل نیست | بیژن بیرنگ | یک مجموعهٔ ۲۶ قسمتی که از ۶ بهمن ۱۳۹۳ در شبکه نمایش خانگی انتشار یافت.[۳] |
جایزهها ویرایش
- ۱۳۸۶ - خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم برلین برای بازی در فیلم آواز گنجشکها (مجید مجیدی)[۴]
- ۱۳۸۷ - جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم دمشق برای بازی در فیلم آواز گنجشکها (۲۰۰۸)[۵]
- دیپلم افتخار بهترین بازیگری از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر
- پروانه زرین بازیگری از هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان
- دیپلم افتخار و جایزه ویژه هیئت داوران از بیست و دومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر
- بهترین بازیگر مرد یازدهمین جشن سینمایی دنیای تصویر تندیس حافظ
- بهترین بازیگر مرد جشنواره عاشورائیان سپید برای فیلم او
- جایزه بهترین بازیگر مرد نویسندگان و منتقدان کشور برای فیلم آواز گنجشکها ۱۳۸۸
- جایزه بهترین بازیگر مرد اسکرین آسیا پاسیفیک برای بازی در فیلم آواز گنجشکها از استرالیا ۲۰۰۸
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از اولین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم «بچههای آسمان» - ۱۳۷۶
پاسداشت ویرایش
در ۱۳۸۸ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، به منظور پاسداشت از مقام «رضا ناجی»، یک مجتمع فرهنگی و سینمایی را به نام «مجتمع سینمایی ناجی» نامگذاری کرد.
منابع ویرایش
- ↑ «بازیگر نبودم مکانیک میشدم/ هالیوودی هم بازی کردهام/ برخی کارگردانها به چهره بازیگران توجه دارند». فارس. ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «"بوی خوش زندگی" در شبکه تهران میپیچد». بایگانیشده از اصلی در ۲۱ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۸-۲۱.
- ↑ «از امروز «عشق تعطیل نیست»». وبگاه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا). ۶ بهمن ۱۳۹۳. دریافتشده در ۱۱ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «رضا ناجی خرس نقرهای جشنواره برلین را برد». بیبیسی فارسی. دریافتشده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ ««آواز گنجشکها» دو جایزه از جشنواره فیلم دمشق گرفت». خبرگزاری مهر. ۲۲ آبان ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۳ تیر ۱۳۸۸.
- «گفتگوی قدس با برنده خرس نقرهای جشنواره برلین؛ آوازهایی برای گنجشکها». روزنامهٔ قدس. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۰۸. دریافتشده در ۳ مارس ۲۰۰۸.
- «رضا ناجی از «برلین» تا تهران: دلخوشیام تنها مردم هستند.»، روزنامه تهران امروز، ج. دوم ش. ۳۵۹، ص. ۲۰، ۱ اسفند ۱۳۸۶