ریپابلیک پی-۴۷ ثاندربولت
ریپابلیک پی-۴۷ تاندربولت (به انگلیسی: Republic P-47 Thunderbolt) یک هواگرد جنگنده تک‌باله تک‌موتوره دوره جنگ جهانی دوم ساخت شرکت هوانوردی ریپابلیک در ایالات متحده بود. پی-۴۷ یک جنگنده موفق در ارتفاع بالا بود و همچنین به عنوان مهم‌ترین جنگنده -بمب افکن آمریکایی در پشتیبانی هوایی نزدیک ایفای نقش نمود. تسلیحات اولیه آن شامل ۸ قبضه تیربار سنگین کالیبر ۵۰ بی‌ام‌جی از نوع ام۲ برونینگ بود و می‌توانست راکت‌های غیرقایل هدایت ۵ اینچی یا ۲٬۵۰۰ پوند (۱٬۱۰۰ کیلوگرم) بمب را نیز حمل کند. هنگامی که پی-۴۷ به‌طور کامل بارگیری شد، وزن آن به ۸ تن می‌رسید که آن را به یکی از سنگین‌ترین جنگنده‌های جنگ تبدیل می‌نمود.
| ریپابلیک پی-۴۷ ثاندربولتاندربولت | |
|---|---|
| |
| دو فروند پی-۴۷ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران بر فراز تهران | |
| کاربری | جنگنده-بمب‌افکن |
| تولیدکننده | شرکت هوانوردی ریپابلیک |
| نخستین پرواز | ۶ مه ۱۹۴۱ |
| معرفی | نوامبر ۱۹۴۲ |
| بازنشستگی | ۱۹۶۶ (نیروی هوایی پرو) |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده نیروی هوایی بریتانیا نیروی هوایی فرانسه نیروی هوایی شاهنشاهی ایران |
| ساخته‌شده | ۱۹۴۱–۱۹۴۵ |
| تعداد ساخته‌شده | ۱۵٬۶۶۰ فروند |
| هزینه هر فروند | ۸۳٬۰۰۰ دلار |
| گونه‌ها | ریپابلیک ایکس‌پی-۷۲ |
تاندربولت به عنوان یک جنگنده اسکورت با برد کوتاه تا متوسط در نبرد هوا به هوا در ارتفاع بالا و تهاجم هوا به زمین در هر دو جبهه اروپایی و اقیانوس آرام در جنگ جهانی دوم، مؤثر بود.
پی-۴۷ براساس موتور شعاعی ۱۸ سیلندری پرت اند ویتنی آر-۲۸۰۰ طراحی شده بود، که پیشرانه دو هواپیمای گرومن اف۶اف هلکت و چنس ووت اف۴یو کرسر در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا /سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بود. یک سیستم توربوشارژر پیشرفته، کارایی هواپیما را در ارتفاعات بالا تضمین کرده و در عین حال بر اندازه و طراحی آن نیز تأثیر می‌گذاشت.
پی-۴۷ یکی از جنگنده‌های اصلی نیروهای هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا (USAAF) در جنگ جهانی دوم بود. همچنین در سایر نیروهای هوایی متفقین، از جمله نیروهای هوایی فرانسه آزاد، نیروی هوایی سلطنتی و نیروی هوایی شوروی خدمت کرد. گُردان‌های هوایی (اسکادران‌ها) نیروهای برون مرزی مکزیکی و برزیلی که در کنار نیروهای USAAF می‌جنگیدند نیز با پی-۴۷ پرواز می‌کردند.
کابین مقاوم‌سازی شده در برابر گلوله، نسبتاً جادار و راحت بود و کانوپی حبابی که در پی-۴۷ دی معرفی شده بود، دید خوبی را ارائه می‌نمود. پی-۴۷ به نام مستعار «کوزه» به دلیل ظاهری که روی دماغه داشت، شناخته شد و به خاطر قدرت آتش و مقاومت در برابر آسیب‌های جنگی و قابلیت ماندن در پرواز مورد توجه قرار گرفت. یک هواپیمای حمله زمینی امروزی ایالات متحده به نام فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت ۲ نام خود را از پی-۴۷ گرفته‌است.[۱]
طراحی و توسعه ویرایش
پی-۴۷ تاندربولت توسط الکساندر کارتولی، مردی گرجی‌تبار، به عنوان جایگزینی برای پی-۳۵طراحی شده‌است. پی-۳۵ خود توسط یک مهاجر روس تبار الکساندر. دی. سورسکی (به روسی: Алекса́ндр Никола́евич Проко́фьев-Се́верский طراحی و توسعه یافته بود. هر دو از وطن خود، تفلیس، گرجستان، برای فرار از دست بلشویک‌ها گریخته بودند.[۲] در سال ۱۹۳۹، شرکت هوانوردی ریپابلیک مدل نمایشی AP-4 را با موتور شعاعی پرت اند ویتنی آر-۱۸۳۰ با یک توربوشارژر نصب شده در شکم را طراحی کرد. تعداد کمی از پی-۴۳ لنسر ساخته شد، اما سازنده روی مدل پی-۴۴ بهبودیافته با موتور قدرتمندتر و همچنین بر روی طراحی جنگنده AP-10 کار می‌کرد. که دومی هواپیمایی سبک‌تر شده با یک موتور وی۱۲ الیسن وی-۱۷۱۰ و دو تیربارسنگین کالیبر ۵۰ بی‌ام‌جی از نوع ام۲ برونینگ نصب شده در دماغه هواپیما و چهار تیربار متوسط ۰٫۳ اینچی (۷٫۶۲ میلی‌متری) ازنوع ام۱۹۱۹ برونینگ نصب شده در بالها بود.[۳] سپاه هوایی نیروی زمینی ایالات متحده (USAAC) از این پروژه حمایت نموده و نام XP-47 را به آن اختصاص داد.
مشخصات (پی-۴۷ دی تاندربولت) ویرایش
داده‌ها از [۴]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۱
- طول: ۳۶ فوت ۱ ۳⁄۴ اینچ (۱۱٫۰۱۷ متر)
- پهنای بال: ۴۰ فوت ۹ ۵⁄۱۶ اینچ (۱۲٫۴۲۹ متر)
- ارتفاع: ۱۴ فوت ۸ ۱⁄۱۶ اینچ (۴٫۴۷۲ متر)
- مساحت بالها: ۲۹۹٫۹۹ فوت مربع (۲۷٫۸۷۰ متر مربع) [نیازمند منبع]
- ماهی‌واره: Seversky S-3[۵]
- وزن خالی: ۱۰٬۰۰۰ پوند (۴٬۵۳۶ کیلوگرم)
- وزن ناخالص: ۱۳٬۲۳۰ پوند (۶٬۰۰۱ کیلوگرم)
- بیشترین وزن برخاست: ۱۷٬۵۰۰ پوند (۷٬۹۳۸ کیلوگرم)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور شعاعی ۱۸ پیستونی هوا خنک پرت اند ویتنی آر-۲۸۰۰ به قدرت، ۲٬۰۰۰ اسب بخار (۱٬۵۰۰ کیلووات)
- ملخ‌ها: ۴-bladed مدل Curtiss Electric C542S کورتیس-رایت با سرعت ثابت، قطر ۱۳ فوت ۰ اینچ (۳٫۹۶ متر)
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۴۲۶ مایل بر ساعت (۶۸۶ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۷۰ گره) در ۳۰٬۰۰۰ فوت (۹٬۱۰۰ متر)
- بُرد: ۱٬۰۳۰ مایل (۸۹۵ مایل دریایی؛ ۱٬۶۵۸ کیلومتر)
- حداكثر ارتفاع: ۴۲٬۰۰۰ فوت (۱۳٬۰۰۰ متر)
- بارگیری بال: ۴۴ پوند بر فوت مربع (۲۱۰ کیلوگرم بر متر مربع)
جنگ‌افزار
- ۸ قبضه تیربار سنگین کالیبر ۵۰ بی‌ام‌جی (۱۲٫۷ میلی‌متری) از نوع ام۲ برونینگ با ۴۲۵ گلوله برای هر اسلحه (مجموعاً ۳٬۴۰۰ گلوله)
- حداکثر تا ۲٬۵۰۰ پوند (۱٬۱۰۰ کیلوگرم) بمب
- ۱۰ عدد راکت غیرقابل هدایت ۵ اینچی (۱۲۷ میلی‌متری) از نوع HVAR
جستارهای وابسته ویرایش
توسعه مرتبط
هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه
- گرومن اف۶اف هلکت
- چنس ووت اف۴یو کرسر
- فوکه-وولف اف‌و ۱۹۰
- هاوکر تایفون
- هاوکر تمپست
- میتسوبیشی ای۷ام
- نورث امریکن پی-۵۱ ماستنگ
منابع ویرایش
- ↑ Rummerman, Judy. "Fairchild Republic." بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۰-۱۴ توسط Wayback Machine Centennial of Flight Commission, 2003. Retrieved: 7 August 2011.
- ↑ "Alexander de Seversky, Russian Ace of World War One, Aircraft Designer & Founder of Republic Aviation." acepilots.com, 2003. Retrieved: 16 May 2009.
- ↑ "Republic XP-47B Thunderbolt". www.joebaugher.com. Retrieved 2020-06-02.
- ↑ Davis, Larry (1984). P-47 Thunderbolt in Action. Squadron/Signal Publications, Inc. ISBN 0-89747-161-X.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Republic P-47 Thunderbolt». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷سپتامبر ۲۰۱۱.
 | این یک مقالهٔ خرد هواگرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |