زبان نوشتاری
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
زبان نوشتاری سیستم منظم نمادهای نوشتاری یا نویسهوارههای معنادار است که به حفظ، بازتاب و انتقال زبان گفتاری کمک میکند.
در زبانشناسی، نویسهواره کوچکترین نماد زبان نوشتاری اند که مانند حرف، موجب تمایز معنایی میشود، مثل نمادهای «م»، «:»، و «؟» که هر یک میتوانند معنا را تغییر دهند. حروف الفبا، ارقام، نشانههای نقطهگذاری و اِعرابگذاری (نشانههای سجاوندی)، همگی زیرمجموعهای از نویسهوارهها هستند.[۱][۲] قسمت عمده زبان نوشتاری را خط (حروف و حرکات) و مابقی را ارقام و علامات تشکیل میدهد.
تاریخچه ویرایش
تاریخ زبان نوشتاری معمولاً با تاریخ خط هم سابقه میباشد. چرا که در سیستم نوشتار ابتدا خط پدید آمده سپس با افزوده شدن علامات کامل شده است.[۳]
منابع ویرایش
- ↑ محمدیفر، محمدرضا. شیوهنامهٔ ویرایش؛ نگارش. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۱.
- ↑ «چکیده». بایگانیشده از اصلی در ۳ فوریه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ : پیدایش هنر خط و نوشتار در جهان: : هنر : : تاریخ هنر : : بررسی تاریخ هنر جهان :[پیوند مرده]