زنان در فیلیپین

زنان در فیلیپین
شاخص نابرابری جنسیتی
ارزش	۰٫۴۱۸ (۲۰۱۲)
رُتبه	۷۷ام
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)	۹۹ (۲۰۱۰)
سهم زنان در دولت‌ها	۲۲٫۱٪ (۲۰۱۲)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه	۶۵٫۹٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل	۴۹٫۷٪ (۲۰۱۱)
گزارش جهانی فاصله جنسیتی
ارزش	۰٫۷۹۹ (۲۰۱۸)
رُتبه	۸ام از مجموعِ ۱۴۴

نقش زنان در فیلیپین (فیلیپینی: Kababaihan sa Pilipinas) بر اساس بافت فرهنگ، معیارها و ذهنیت فیلیپینی توضیح داده می‌شود. فیلیپین کشور زنان قوی توصیف شده‌است که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم خانواده، مشاغل، آژانس‌های دولتی و تعزیرات را اداره می‌کنند.

اگرچه آنها عموماً خود را در محیط یک جامعه پسا استعماری حاکم بر مردان تعریف می‌کنند، زنان فیلیپینی در فرهنگی زندگی می‌کنند که خانواده محور جامعه است در این چارچوب ساختار سلسله مراتبی فیلیپین، اختلاف طبقاتی، توجیهات مذهبی و زندگی در یک کشور در حال توسعه جهانی است که در آن زنان فیلیپینی برای احترام می‌جنگند. در مقایسه با سایر مناطق جنوب شرقی آسیا، زنان در جامعه فیلیپین همواره از سهم بیشتری از برابری برخوردار بودند.^[۲]^[۳]

تاریخ ویرایش

یک زن کاگیان.

برخی از ساختارهای اجتماعی پیش از استعمار فیلیپین اهمیت مساوی به اصل و نسب مادری و پدرانه دادند. این سیستم خویشاوندی دوجانبه به زنان فیلیپین قدرت عظیمی را در یک قبیله اعطا می‌کرد. آنها حق مالکیت داشتند، به تجارت می‌پرداختند و از حق طلاق از همسر خود برخوردار بودند. آنها همچنین می‌توانستند در غیاب یک وارث مرد، رئیس دهکده شوند. قبل از ورود اسپانیایی‌ها، زنان فیلیپینی می‌توانستند به عنوان پزشک و درمانگر یا کاهن اعظم و اخترشناسان مقام کسب کنند.^[۳]^[۴]^[۵]

استعمار اروپایی در فیلیپین ویرایش

روزنامه‌نگار آلن رابلس اظهار داشت: ایجاد فیلیپین توسط استعمارگران صورت گرفت، فرهنگ سیاسی آن را شکل داد و همچنان بر روی اندیشه آن‌ها تأثیر گذاشت. این کشور قریب به ۳۳۳ سال تحت سطله اسپانیا و نزدیک به پنج دهه قاطعانه در زیر حاکمیت ایالات متحده آمریکا، فیلیپین شکل گرفت.^[۶] از نظر انسان‌شناسی همگرایی پراسپرو، «تفکر، فرهنگ و روان‌شناسی ما درحالیکه در واقع آسیایی بودیم عملاً غربی شد».

فیلیپین تحت استعمار اسپانیا ویرایش

یک زن مستیز فیلیپینی در سال ۱۸۷۵.

کرازون آکینو، ۱۹۹۲، اولین رئیس‌جمهور زن جمهوری فیلیپین، که توسط جامعه دیپلماتیک بین‌المللی به عنوان "مادر دموکراسی آسیاً شناخته شد.

اگرچه قرار بود ارزشهای مسیحی در میان مردم گسترش یابد، مبلغین و کاهنان خیلی زود فهمیدند که بهتر است آموزه‌های خود را تا آنجا که ممکن است با آداب و رسوم محلی تطبیق دهند نه تلاش برای تحمیل آن به مردم. اگرچه در دوران قبل از اسپانیایی مفهوم برابری جنسیتی در فیلیپین وجود داشت، اما وقتی اسپانیایی‌ها آمدند و تصویر فیلیپین را به یک فرد مطیع الگو تغییر دادند.^[۷] همان‌طور که در سراسر آسیا اتفاق افتاد ، انتظار می‌رفت که زنان در فیلیپین برای فرزندان خود مادرانی دلسوز باشند و بیشتر کارهای خانگی را انجام دهند. همچنین صفتی که در سراسر آسیا یافت می‌شود ترجیح اکثر خانواده‌ها به جای داشتن دختر فرزندان پسر بود.

در آخرین قسمت از استعمار فیلیپین، ایزابلای دوم اسپانیا، دستورالعمل آموزش و پرورش سال ۱۸۶۳ را معرفی کرد، ۱۰ سال قبل از آنکه ژاپن آموزش عمومی اجباری رایگان مدرن را داشته باشد و ۴۰ سال قبل از شروع دولت ایالات متحده، یک سیستم مدرن مدرسه رایگان را در فیلیپین پایه نهاد و ساخت حداقل دو مدرسه ابتدایی رایگان، یکی برای پسران و دیگری مدرسه برای دختران را در هر شهر تحت مسئولیت دولت شهرداری فراهم کرده بود.

فیلیپین تحت استعمار آمریکا ویرایش

هنگامی که اسپانیا در سال ۱۸۹۸ در جنگ با آمریکا شکست خورد، فیلیپین به ایالات متحده آمریکا واگذار شد. ایالات متحده سیستم جدید آموزش عمومی را در اختیار آنان قرار داد که بدون در نظر گرفتن جنسیت، فرصتی برای هر کودک ایجاد می‌کرد.

نقش‌های معاصر ویرایش

زنان امروزی فیلیپین در خانواده‌های فیلیپینی نقش تعیین‌کننده ای دارند. آنها معمولاً اقتصاد خانواده را کنترل می‌کنند و به عنوان مربی مذهبی عمل می‌کنند و همچنین می‌توانند تمام تصمیمات مهم خانواده را بگیرند.

زندگی و کار ویرایش

به‌طور سنتی، زنان روستایی و قبیله ای همه کارهای مربوط به خانه را انجام می‌دهند. کارهای سنگین که نیاز به قدرت بیشتری دارند توسط شوهر انجام می‌شود. در حال حاضر، کار کردن به‌طور مساوی با مردان تقسیم می‌شود.

منابع ویرایش

↑ "The Global Gender Gap Report ۲۰۱۸" (PDF). World Economic Forum. pp. 10–11.
↑ Clamonte, Nitz. Women in the Philippines, Compiled from Gender Awareness Seminars, developed and facilitated by Nitz Clamonte, Ozamiz.com (undated), archived from htm Through the Years, Brightly: The Tadtarin]; and Joaquin, Nick. The Summer Solstice, PIA.gov (undated),
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Vartti, Riitta (editor), “Women writers through the ages; The Spanish era”, The History of Filipino Women's Writings بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, an article from Firefly – Filipino Short Stories (Tulikärpänen – filippiiniläisiä novelleja), 2001 / 2007, retrieved on: April 12, 2008, "...Filipinas (i.e. Philippine women) enjoy a reputation of power and equality compared to most of their Asian neighbors..."; "...The Spaniards of the 1500s were horrified by the revolting liberty and too high social status of the woman, mujer indigena, in the islands just conquered by them. Women could own property and rule the people, act as leaders of rites and ceremonies of the society, and divorce their husbands..."; "The Conquistadors and the friars quickly changed this with the European model, where women's place was at home and not in prominent positions. As a consequence, during hundreds of years, education was given only to upper class girls, who were trained to become beautiful, submissive, capable to stitch embroidery, and suitable to marriage. The nun institution offered the only possibility for a career and teaching was the only educated occupation allowed to them..."
↑ Shah, Angilee. Women's Political Role on Rise in Philippines. UCLA International Institute. Archived from the original on 27 April 2007. Retrieved July 12, 2007. (based on a lecture and election studies by Prosperina D. Tapales, professor of public administration at the University of the Philippines, Diliman, Quezon City, Philippines)
↑ Proserpina D. Tapales (2005). "Women in Contemporary Philippine Local Politics" (pdf). UCLA International Institute: UCLA Center for Southeast Asian Studies. Retrieved July 12, 2007.
↑ Alan C. Robles (15 October 2017). "No trust in institutions". D+C, development and cooperation. Retrieved 23 November 2017.
↑ http://www.univie.ac.at/ksa/apsis/aufi/wstat/mujer.htm

پیوند به بیرون ویرایش

کمیسیون ملی نقش زنان فیلیپینی، بازیابی در: ۹ آوریل ۲۰۰۸
کمیسیون ملی نقش زنان ، LawPhil.net، بازیابی در: ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۷
نام سازمان: کمیسیون ملی نقش زنان فیلیپینی ، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوس آرام ، UNESCAP.org، بازیابی در: ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۷
فیلیپین ، مطالعات زنان ، کتابشناسی ، LIB. Berkeley.edu، برگرفته از: ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۷
کمیسیون ملی نقش زنان فیلیپینی (NCRFW) ، سازمان بین‌المللی کار ، ILO.org ، ۶ فوریه ۲۰۰۴، بازیابی در: ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۷

[ggr-1] "The Global Gender Gap Report ۲۰۱۸" (PDF). World Economic Forum. pp. 10–11.

[Ozamiz-2] Clamonte, Nitz. Women in the Philippines, Compiled from Gender Awareness Seminars, developed and facilitated by Nitz Clamonte, Ozamiz.com (undated), archived from htm Through the Years, Brightly: The Tadtarin]; and Joaquin, Nick. The Summer Solstice, PIA.gov (undated),

[Vartti-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Vartti, Riitta (editor), “Women writers through the ages; The Spanish era”, The History of Filipino Women's Writings بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, an article from Firefly – Filipino Short Stories (Tulikärpänen – filippiiniläisiä novelleja), 2001 / 2007, retrieved on: April 12, 2008, "...Filipinas (i.e. Philippine women) enjoy a reputation of power and equality compared to most of their Asian neighbors..."; "...The Spaniards of the 1500s were horrified by the revolting liberty and too high social status of the woman, mujer indigena, in the islands just conquered by them. Women could own property and rule the people, act as leaders of rites and ceremonies of the society, and divorce their husbands..."; "The Conquistadors and the friars quickly changed this with the European model, where women's place was at home and not in prominent positions. As a consequence, during hundreds of years, education was given only to upper class girls, who were trained to become beautiful, submissive, capable to stitch embroidery, and suitable to marriage. The nun institution offered the only possibility for a career and teaching was the only educated occupation allowed to them..."

[Shah-4] Shah, Angilee. Women's Political Role on Rise in Philippines. UCLA International Institute. Archived from the original on 27 April 2007. Retrieved July 12, 2007. (based on a lecture and election studies by Prosperina D. Tapales, professor of public administration at the University of the Philippines, Diliman, Quezon City, Philippines)

[Tapales2005-5] Proserpina D. Tapales (2005). "Women in Contemporary Philippine Local Politics" (pdf). UCLA International Institute: UCLA Center for Southeast Asian Studies. Retrieved July 12, 2007.

[D+C-6] Alan C. Robles (15 October 2017). "No trust in institutions". D+C, development and cooperation. Retrieved 23 November 2017.

[7] ttp://www.univie.ac.at/ksa/apsis/aufi/wstat/mujer.htm

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]