سازه‌های آبی شوشتر

سیستم آبی تاریخی شوشتر
سیستم آبی تاریخی شوشتر
	نمای بالایی سازه های آبی شوشتر
نام	سیستم آبی تاریخی شوشتر
کشور	ایران
استان	خوزستان
شهرستان	شوشتر
اطلاعات اثر
نام‌های دیگر	سازه‌های آبی شوشتر
دیرینگی	ایلامی‌ها (برخی آثار) ; ساسانیان (اغلب آثار)
دورهٔ ساخت اثر	ایلامی‌ها (برخی آثار) ; ساسانیان (اغلب آثار)
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت	۲۱۸۰
تاریخ ثبت ملی	۱۷ آذر ۱۳۷۷

سیستم آبی تاریخی شوشتر
میراث جهانی یونسکو
	از بالا راست: مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی، بند قیصر، نهر گرگر، آسیاب‌های آبی، قلعه سلاسل، بند میزان
مکان	ایران، استان خوزستان
معیار ثبت	فرهنگی: i، ii، v
شمارهٔ ثبت	۱۳۱۵
تاریخ ثبت	۲۰۰۹ (طی نشست سی‌وسوم)

سیستم آبی تاریخی شوشتر (به انگلیسی: Shushtar Historical Hydraulic System) که به نام سازه‌های آبی تاریخی شوشتر نیز نامیده می‌شود، مجموعه‌ای به هم پیوسته از ۱۳ اثر تاریخی شامل پل‌ها، بندها، آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌های دست‌کند و تونل‌های عظیم هدایت آب است. این ۱۳ اثر به‌صورت یک سیستم واحد هیدرولیکی و در ارتباط با یکدیگر کار می‌کنند و در دوران هخامنشیان تا ساسانیان، جهت بهره‌گیری بیشتر از آب ساخته شده‌اند. در سفرنامه مادام ژان دیولافوآ^[۱] باستان‌شناس نامدار فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده‌است. این ۱۳ اثر تاریخی به فاصله کمی از یکدیگر در محدوده شهر شوشتر واقع شده‌اند که با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵، با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر به صورت یکجا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسیده‌اند.^[۲] در برخی وبسایتهای غیرایرانی از تصویر سازهای آبی شوشتر برای معرفی ایران استفاده شده‌است.^[۳]

فهرست اجزای سازه‌های آبی شوشتر ویرایش

محل قرارگیری اجزای سازه‌های آبی شوشتر در سطح شهر شوشتر

شاپور یکم ساسانی در نقش رستم. شاپور ساسانی از اسیران معمار رومی در ساخت پل‌ها و بندها و رودها در شوشتر استفاده کرد. این نقش، شکست والریانوس، امپراتور روم را به‌تصویر می‌کشد.

آثار باستانی زیر به عنوان دهمین اثر ایران با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر به صورت یکجا در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسیده‌اند:

صف گردشگران برای بازدید از آسیاب‌های آبی در حال کار، یکی از اجزای ۱۳ گانه سازه‌های آبی تاریخی شوشتر، فروردین ۱۳۹۸

تاریخچه ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو ویرایش

با تشکیل پایگاه سازه‌های آبی و گسترش فعالیت‌های پژوهشی پیرامون این سازه‌ها ابتدا پرونده مجموعه آسیاب‌های شوشتر که سال‌ها در لیست پیشنهادی ثبت جهانی ایران قرار داشت تهیه گردید. اما به پیشنهاد و نظر کارشناسان میراث جهانی یونسکو مبنی بر اینکه محوطه آسیاب‌ها تنها بخشی از مجموعه به‌هم پیوسته سازه‌های آبی در شوشتر است تهیه پرونده منظومه آبی تاریخی شوشتر در دستور کار قرار گرفت. این پرونده پس از تکمیل و رقابت موفقیت‌آمیز در مقایسه با آثار پیشنهادی دیگر، از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان دهمین اثر ایران به کمیته میراث جهانی یونسکو ارائه شد. سرانجام در نشست سالانه اعضای این کمیته در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (‎۵ تیر ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، این پرونده با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.^[۲]

سازه‌های شوشتر ویرایش

بند میزان ویرایش

بند میزان یک اثر بسیار مهم در مجموعه بناهای آبی تاریخی شوشتر است که رودخانه کارون را به دو شاخه شطیط و گرگر با نسبت مشخص ۴ دانگه و ۲ دانگه تقسیم می‌کند. این بند با شماره ۲۳۳۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

برج کلاه فرنگی ویرایش

بقایای برج ۸ ضلعی در کنار رود شطیط است که بر فراز تپه کوتاهی مشرف به بند میزان ساخته شده‌است. مردم شوشتر این بنا را کلاه فرنگی می‌نامند و بر این باورند جای دیده‌بانی بر پهنه رودخانه و نظارت بر کار کارگران بوده‌است، بنا به نظریه دیگری از این برج بر مقدار و شدت جریان رودخانه نظارت می‌شده‌است.

نهر گرگر ویرایش

نهر گرگر آب‌راهی ساختگی از رود کارون است که در دوره هخامنشیان تا دوره ساسانیان حفر شده و در شمال شهر شوشتر توسط بند میزان از رود کارون جدا می‌شود و راه جنوب را در پیش می‌گیرد. این نهر با شماره ۱۷۵۹۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی ویرایش

مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی بزرگ‌ترین و پربازدیدترین بخش سیستم آبی تاریخی شوشتر (سازه‌های آبی تاریخی شوشتر) است. در این مجموعه باستانی تعداد قابل توجهی آسیاب آبی وجود دارد و نمونه کامل و بزرگی از به‌کارگیری نیروی آب برای چرخاندن آسیاب‌ها را می‌توان در آن مشاهده نمود. این مجموعه از بی‌مانندترین نمونه‌هایی است که جهت استفاده بهینه از آب در ادوار کهن مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌است.

بند ماهی بازان (بند خداآفرین) ویرایش

بند ماهی بازان در اراضی شهر تاریخی دستوا و به منظور بالا نگهداشتن سطح آب ساخته شده‌است. این بند با شماره ۴۲۰۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

قلعه سلاسل ویرایش

قلعه سلاسل دژی بسیار بزرگ و دارای حیاط‌های مفصل و متعدد، سربازخانه‌ها، طویله‌ها، حمام‌ها، شبستان‌ها، برج‌ها، باغچه‌ها، قورخانه، نقاره خانه، حرم خانه، آشپزخانه، قاپی‌های متعدد، حوض‌های بزرگ، حصار و خندق بوده‌است. این قلعه مرکز کنترل نهر داریون و همچنین محل استقرار والی خوزستان بوده‌است. باوجود تخریب قسمت عمده این قلعه، بخش‌های باقیمانده چشمگیر و بسیار دیدنی هستند.

نهر داریون ویرایش

نهر داریون در دوره داریوش اول هخامنشی حفر شده و وظیفه آبیاری دشت میاناب شوشتر را داشته‌است. این نهر با شماره ۴۱۴۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

پل شادِروان (بند قیصر) ویرایش

پل شادِروان شوشتر یا بند قیصر مربوط به دوران ساسانی است. به موجب روایات شرقی شاپور یکم شاهنشاه ساسانی پس از اسارت والریانوس امپراتور روم او را مجبور کرد که در ساخت پل بندشوشتر کار کند. فردوسی در شاهنامه خود ابیاتی را در وصف ساخت پل شادروان آورده‌است.

پل بند لشکر ویرایش

پل بند لشکر یا دروازه لشکر، یکی از دروازه‌های ششگانه تاریخی شوشتر بوده و هنوز آثاری از حصار شوشتر را در کنار این پل بند می‌توان دید. بر بلندای صخره‌ای مشرف به نواحی اطراف، یک بنای مذهبی به نام امامزاده عبدالله واقع است که بر روی معبد آناهیتا (الهه آب و باروری در ایران باستان) بنا شده‌است.

پل بند شرابدار ویرایش

بند شرابدار در منطقه شرابدار (کمیته سوخت) شوشتر و بر روی شاخه‌ای از نهر داریون موسوم به نهر رقط به صورت شرقی- غربی قرار گرفته‌است. این سازه را بین دو بنای آبی مهم پل بند لشکر و پل بند ماهی بازان شاهدیم که در ضلع جنوبی آن قسمتی از حصار شهر قرار گرفته‌است. این پل بند با شماره ۴۲۱۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

بند دختر ویرایش

بند دختر در آخرین تنگهٔ کوهستانی که رود کارون از آن عبور می‌کند، بنا شده‌است.

بند دارا ویرایش

بند دارا در منطقه میاناب و بر روی رود گرگر ساخته شده و مربوط به دوران هخامنشیان است.

سازه‌های شوشتر در نگاه سیاحان ویرایش

یکی از سفرنامه نویسان مشهور که از عجایب شوشتر تعریف و تمجید کرده‌است ابن بطوطه است او در این شهر با علمایی ملاقات نموده که از علم و دانش آن‌ها شگفت زده شده‌است او از شوشتر با نام عربی شده و معرب توستر یا تُستُر نام برده‌است. او همچنین از عظمت پل‌های شوشتر نام برده‌است.

تهدیدها و تخریب‌ها ویرایش

با وجودی که سازه‌های آبی تاریخی شوشتر که به‌صورت سیستم هیدرولیکی واحد کار می‌کنند، از حدود ۲۰۰۰ سال پیش تا کنون پیوسته در حال کار بوده‌اند، در سال‌های اخیر وضعیت هشدار دهنده و تهدیدهای جدی برای این میراث جهانی پیش آمده که در صورت عدم چاره‌اندیشی به تخریب بخش‌های مهم این آثار میراث جهانی منجر می‌شود. بخشی از این تهدیدها به شرح زیر است:

رانش دیواره غربی مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی شوشتر ویرایش

از دهه ۱۳۸۰ خورشیدی تا کنون هشدارهای بسیاری در مورد رانش دیواره غربی مجموعه آبشارها و آسیابهای آبی داده شده اما اقدام مشخصی برای کنترل آن صورت نگرفته‌است. در صورت ریزش این دیواره تخریب آسیاب‌های آبی باستانی در این میراث جهانی حتمی است. تا کنون هیچ بررسی جامعی برای یافتن دلایل رانش و آغاز ریزش دیواره‌ها و ابنیه این میراث جهانی ذکر نشده، ولی از دلایل احتمالی این رانش به نشت آب و فاضلاب شهری از دیواره غربی این اثر و بارگذاری بیش از حد و احداث ساختمانهای جدید در نزدیکی این دیواره نام برده شده‌است. به دلیل احتمال فروریزی، بخش غربی این میراث جهانی به روی بازدیدکنندگان بسته شده‌است.^[۴]^[۵]^[۶]

تخریب در اثر عدم تأمین حقابه ویرایش

عدم تأمین حقابه مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی شوشتر به فرو ریزش برخی قسمتهای آن منجر شده‌است. به علاوه کاهش جریان آب کارون و شاخه دست‌ساز گرگر در اثر انتقال آب بین حوضه‌ای، برداشت بی‌رویه آب در این رودخانه و نوسانهای آب توسط بهره‌برداران سد تنظیمی گتوند در بالادست باعث شده تا جریان آب در برخی کانالهای باستانی به‌طور متناوب قطع و وصل شود. این نوسانات باعث شوک رطوبتی و خطر تخریب این کانالهای باستانی شده‌است.

به علاوه، کاهش دبی و پایین آمدن سطح آب رود کارون، ملات‌های ماسه‌سنگی طاق را سست کرده و موجب تخریب برخی از آنها شده‌است.^[۷]

ریزش تونل بلیتی ویرایش

تونل باستانی بلیتی که آب را از رود گرگر به مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی شوشتر منتقل می‌کند در سال‌های گذشته چند بار ریزش کرده‌است. تداخل تأسیسات شهری، کاهش شدید دبی کارون و کاهش رطوبت که باعث سستی ماسه‌سنگهای به کار رفته در این تونل می‌شود و همچنین ساخت ساختمان بر روی این تونل باستانی از دلایل این تخریبها اعلام شده‌است.^[۸]

ترک در بدنه بند میزان ویرایش

در سال‌های اخیر ترک‌هایی بر بدنه این بند تاریخی پدیدار شده که می‌تواند مقدمه‌ای برای تخریب این میراث جهانی باشد.^[۹]

ریزش پل بند گرگر ویرایش

دیواره شمالی پل بند گرگر در سال ۱۳۸۸ در اثر دستکاری غیراصولی فرو ریخت. در نزدیکی این دیواره گمانه‌های بزرگ و پرتعدادی حفر شده بود که باعث سست شدن و ایجاد ترک و شکاف در دیواره این پل بند تاریخی شده و در پی آن دیواره شمالی این پل بند فروریخت. پس از چند سال این پل بند تاریخی به منظور عبور و مرور خودروها تا حدی ترمیم شد اما هنوز به‌طور کامل ترمیم نشده و در مورد علت حفر عجیب این تعداد گمانه‌های بزرگ در پای این میراث جهانی هیچ توضیحی ارائه نشده‌است.^[۱۰]

دفع فاضلاب شهری ویرایش

با وجودی که سالهاست تصفیه‌خانه فاضلاب شهری در شوشتر ساخته شده، اما سازمانهای مسوول خطوط شبکه فاضلاب شهری را به تصفیه‌خانه متصل نکرده و فاضلاب شهری را مستقیماً به رودخانه باستانی گرگر که اغلب ابنیه میراث جهانی در آن قرار دارند تخلیه می‌کنند. این مسئله باعث افزایش آلودگی در مجاورت ابنیه سازه‌های آبی شوشتر و خسارت به آنها شده‌است.^[۱۱] ضمناً نشت از خطوط لوله فرسوده شبکه آب و فاضلاب شهری باعث رانش و تخریب سازه‌های آبی شوشتر شده‌است.^[۱۲]

تخریب قلعه سلاسل ویرایش

قلعه سلاسل تا اواخر دوره قاجار مرکز حکومتی شوشتر و استانداری خوزستان بوده و مرکز مدیریت آب منطقه دشت میان‌آب شوشتر از طریق کنترل نهر باستانی داریون به حساب می‌آمد، اما در حال حاضر تخریب آن به حدی است که در حال نابودی است. طبق گفته رئیس وقت پایگاه سازه‌های آبی شوشتر، گزارش تخریب از عوامل انسانی در دوره پهلوی اول در دست داریم اما پس از آن عدم رسیدگی و توجه به این بنا از جمله انجام نشدن طرح مطالعات و سامان‌دهی این قلعه به منظور شروع عملیات حفاظت و مرمت، خود نوعی دخالت در تخریب محسوب می‌شود.^[۱۳]

ایجاد تغییر و تخریب نهر داریون ویرایش

نهر باستانی داریون که از آثار دروه داریوش هخامنشی است نیز از تخریب و تغییرات غیراصولی در امان نمانده‌است. این کانال باستانی در ابتدای دهه ۸۰ خورشیدی با بتن پوشانده شده تا شمایل باستانی خود را از دست بدهد. همچنین بخشی از آبراهه باستانی داریون که در زیر قلعه سلاسل جریان داشته توسط وزارت نیرو با بتن پوشانده شده و در کنار آن پمپ نصب شده‌است.^[۱۴]^[۱۵]