سال نو آشوری
سال نو آشوری- سریانی برابر با اول ماه نیی سآن مصادف با اول آوریل برگزار می‌گردد. ماه نی سآن بران رب النوع انلیل تقدیس می‌شده. اجداد آشوریان که امروزه مسیحی کاتولیک، پروتستان و ارتدوکس هستند، چند روز قبل از تحویل سال سبزه‌هایی از گندم و عدس و جو را در مقابل مجسمه و پیکره رب النوع تموز قرار می‌دادند. طبق اعتقاد باستانی در فرهنگ آشوریان، سبزه‌ها موجب می‌شود تا رب النوع تموز زود تر بیدار شود و به همراه او سبزی طبیعت نیز بیدار می‌شود. رب النوع تموز و الهه ایشتار نشان شادی و محبت هستند.
کشاوز آشوری سال را با ماه نیب سآن شروع می‌کند. در ماه نیی سآن شروع به کاشتن بذر می‌کند که در این ماه بذرها شروع به رویش می‌کنند. تموز نشان گندم است و انلیل نشان هرچه رویش و سبزی. زمانی که گندم رویش می‌کند. تموز زنده می‌شود و زنده شدن تموز علت خوشحالی هر کشاورزی است. ماه یار در دوران باستان تقدیس می‌شده برای رب النوع هیَ و ماه یار ماه محبت است.
در دوره باستان آغاز هر سال اعتدال بهاری، برابر با آغاز سال نو آشوری بود که با پذیرش تقویم گرگوری به ۱ آوریل تغییر یافت. این جشن را با نام باستانی آکیتو و نام نوین خاب نیسان (ܚܕ ܒܢܝܣܢ) (آغاز بهار) می‌شناسند. آغاز سال ۱۴۰۲ خورشیدی برابر با آغاز سال ۶۷۷۳ آشوری- سریانی نیز می‌باشد.
پس از اتحاد آشور و بابل اکیتو به خاب نیسان تغییر نام داد و زمان برگزاری آن هم اندکی تغییر کرد. در حال حاضر این مراسم در بخش‌هایی از ترکیه و عراق و نیز توسط آشوریان ایران در ارومیه، اصفهان، سلماس، کرمانشاه و تهران و نیز آشوری‌های اروپا و آمریکا و استرالیا برگزار می‌شود.