سخنگوی دولت (ایران)
سخنگوی دولت یک سِمت دولتی در ایران است که با استقرار هر دولت پس از مراسم تحلیف، از جانب رئیس‌جمهور منصوب می‌شود. سخنگوی دولت به عنوان اصلی‌ترین مرجع اطلاع‌رسانی عملکرد دولت‌ها، وظیفه پاسخگویی به افکار عمومی را عهده‌دار است. با این‌حال سایر اعضای کابینه دولت نیز موظفند در جریان اطلاع‌رسانی به رسانه‌های جمعی مشارکت داشته باشند.
| سخنگوی دولت | |
|---|---|
| نهاد ریاست‌جمهوری | |
| اقامت‌گاه | خیابان پاستور |
| جایگاه | تهران، ایران |
| گمارنده | رئیس‌جمهور |
| مدت دوره | بدون طول مشخص |
| وبگاه | |
.jpg)
فهرست ویرایش
پهلوی ویرایش
| ر | نام | آغاز تصدی | پایان تصدی | حزب سیاسی | هیئت دولت | نخست‌وزیر | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| حسین فاطمی | ۲۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ | دی ۱۳۳۰ | جبهه ملی | مصدق ۱ | محمد مصدق | ||
| جواد بوشهری | دی ۱۳۳۰ | ؟ | — | ||||
| عباس مؤدب نفیسی | ؟ | ۱۴ تیر ۱۳۳۱ | — | ||||
| محمدحسین علی‌آبادی | ۱۹ مرداد ۱۳۳۱ | ۱۹ مهر ۱۳۳۱ | — | مصدق ۲ | |||
| حسین فاطمی | ۱۹ مهر ۱۳۳۱[۱] | ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ | جبهه ملی | ||||
| ابوالحسن عمیدی نوری | ۱۳۳۲ | ۱۳۳۲ | — | زاهدی ۱ | فضل‌الله زاهدی | ||
| عباس فرزانگان | ۱۳۳۲ | ۱۳۳۳ | نظامی | ||||
| پرویز عدل[۲] | ۱۳۳۳ | ؟ | — | زاهدی ۲ | |||
| علاء ۲ | حسین علاء | ||||||
| ؟ | |||||||
| حسن ارسنجانی | ۱۳۴۰ | ۱۳۴۱ | — | امینی | علی امینی | ||
| ؟ | |||||||
| داریوش همایون | ۲۰ مرداد ۱۳۵۶[۳] | شهریور ۱۳۵۷ | رستاخیز | آموزگار | جمشید آموزگار | ||
جمهوری اسلامی ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «وزیر جدید امور خارجه امروز بحضور ملوکانه معرفی شد». کیهان (۲۸۲۳): ۱. ۱۹ مهر ۱۳۳۱ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.
- ↑ عدل، پرویز (۲۰۰۴). خانهٔ ما در فیشرآباد: خاطرات پراکنده. لس‌آنجلس: شرکت کتاب. ص. ۱۱۷. شابک ۱-۵۹۵۸۴۰-۰۶-۰.
- ↑ قلی‌زاده، فرهاد. «رویدادهای بیستم مرداد». مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. دریافت‌شده در ۲۳ خرداد ۱۳۹۸.[پیوند مرده]
- ↑ امیرانتظام، عباس (۱۳۸۱). آن سوی اتهام: خاطرات عباس امیرانتظام. ج. ۱ (ویراست سوم). تهران: نشر نی. ص. ۲۶۲. شابک ۹۶۴-۳۱۲-۶۲۲-۶.
- ↑ «انتخاب وزیر امور خارجه باز هم به تعویق افتاد». روزنامه جمهوری اسلامی. تهران: مؤسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی: ص ۱۰. ۲۶ آذر ۱۳۵۹. دریافت‌شده در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸.
- ↑ «احمد توکلی سخنگوی دولت شد». روزنامه کیهان. تهران: مؤسسه کیهان: ص ۲. ۲۵ آذر ۱۳۶۰. دریافت‌شده در ۹ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ «پذیرش استعفای عسگر اولادی و توکلی». روزنامه جمهوری اسلامی. تهران: مؤسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی: ص ۲. ۱۱ مرداد ۱۳۶۲. دریافت‌شده در ۹ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ «دکتر مهاجرانی سخنگوی دولت شد». روزنامه همشهری. تهران: مؤسسه همشهری. سال پنجم (۱۴۲۸). ۱۷ آذر ۱۳۷۶. دریافت‌شده در ۲ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «خاتمی: پاسداری از اندیشه انقلاب و حرمت انسان و حقوق شهروندان، راهی بی‌بازگشت است». روزنامه همشهری. تهران: مؤسسه همشهری. سال هشتم (۲۲۹۴): ص ۲. ۲۶ آذر ۱۳۷۹. دریافت‌شده در ۲ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «تصویب‌نامه راجع به انتصاب سخنگو و رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت». وکالت آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۱ شهریور ۱۳۹۶.
- ↑ «علی ربیعی به عنوان "دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهور و سخنگوی دولت" منصوب شد». ایسنا. ۹ خرداد ۱۳۹۸. ۹۸۰۳۰۹۰۴۰۱۰.
- ↑ https://www.president.ir/fa/132258
- خدیر، مهرداد (۷ شهریور ۱۳۹۲). «سخنگویی دولت، متن است نه حاشیه». عصر ایران. دریافت‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶.
- شیرزاد، احمد (۲۰ مرداد ۱۳۹۲). «ضرورت احیای جایگاه سخنگوی دولت». وبگاه. روزنامه بهار.
پیوند به بیرون ویرایش
- «پایگاه رسمی شورای اطلاع‌رسانی دولت». بایگانی اینترنت. ۹ شهریور ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ اوت ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲.
| مناصب سیاسی | ||
|---|---|---|
| پیشین: معاون اول رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورایعالیسیاستگذاری تبلیغات دولت |
رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت ۱۳۸۹–۱۳۷۶۱۴۰۱–۱۳۹۱ |
پسین: رئیس دفتر رئیس‌جمهور |
| پیشین: رئیس دفتر رئیس‌جمهور |
جدا شدن جایگاه از وظایف سخنگو | |