سلطان‌نشین سولو

یک سلطان‌نشین اسلامی در جنوب شرق آسیا

سلطان‌نشین سولو (تائوسوگ: Kasultanan sin Sūg، جاوی: کسلطانن سولو دارالإسلام، مالایی: Kesultanan Sulu, عربی: سلطنة سولک) کشور مسلمانی بود که بر مجمع‌الجزایر سولو، بخش‌هایی از میندانائو در فیلیپین امروزی، بخش‌های خاصی از پالاوان و شمال شرق بورنئو (بخش‌هایی از صباح و کالیمانتان شمالی امروزی) حکومت می‌کرد. این سلطان‌نشین در ۱۷ نوامبر ۱۴۰۵ توسط کاشف و عالم دینی جهوری عرب‌تباری به نام شریف‌الهاشم بنیان‌گذاری شد.[۴]

سلطان‌نشین سولو

کسلطانن سولو دارالإسلام
Kasultanan sin Sūg
Kesultanan Sulu
Sūg
سولو
  • ۱۴۰۵–۱۹۱۵
  • ۱۹۶۲–۱۹۸۶


بالا: پرچم (قرن ۱۸)
پایین: پرچم (قرن ۱۹)
موقعیت سلطان‌نشین در سال ۱۸۲۲ با مرزهای امروزی
موقعیت سلطان‌نشین در سال ۱۸۲۲ با مرزهای امروزی
وضعیتخراج‌گذار برونئی (۱۴۰۵–۱۵۷۸)
خراج‌گذار دودمان مینگ (۱۴۱۷–۱۴۲۴)
کشور مستقل (۱۵۷۸–۱۷۲۶ و ۱۷۳۳–۱۸۵۱)
خراج‌گذار دودمان چینگ (۱۷۲۶–۱۷۳۳)
تحت‌الحمایه اسپانیا (۱۸۵۱–۱۸۹۸)
تحت‌الحمایه ایالات متحده آمریکا (۱۹۰۳–۱۹۱۵)
پایتخت
زبان(های) رایجتائوسوگ، عربی، باجائو، ویسایایی، بانگوینگولی، مالایی
دین(ها)
اسلام سنی
حکومتپادشاهی
تاریخ 
• آغاز سلطنت شریف‌الهاشم
۱۷ نوامبر ۱۴۰۵
• مرگ محمد ماهاکوتاه کریم و انحلال سلطنت
۱۶ فوریه ۱۹۸۶
واحد پولپایاپای و بعد سکه‌های سولو[۳]
پیشین
پسین
Ancient barangay
Lupah Sug
امپراتوری برونئی
هند شرقی اسپانیا
Insular Government of the Philippine Islands
Republic of Zamboanga
برونئی شمالی
Sultanate of Bulungan
هند شرقی هلند
امروز بخشی از

سلطان‌نشین سولو در دوران اوج خود بر سرزمینی از غرب شبه‌جزیره میندانائو تا سرزمین‌هایی در شمال شرق بورنئو و همچنین پالاوان در شمال حکمرانی می‌کرد.[۵][۶][۷][۸] با ورود قدرت‌های غربی همچون اسپانیا، بریتانیا، هلند، فرانسه، آلمان و آمریکا، سلطان و قدرت‌های سیاسی حاکم در سال ۱۹۱۵ با توافق‌نامه‌ای که با آخرین استعمارگر، ایالات متحده امضا شد، کنار رفتند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲] در سال ۱۹۶۲، دولت فیلیپین در زمان ریاست جمهوری دیوسدادو ماکاپاگال وجود سلطان‌نشین سولو را به رسمیت شناخت.[۱۳] در ۲۴ مه ۱۹۷۴، سلطنت محمد ماهاکوتاه کریم آغاز شد و تا سال ۱۹۸۶ به طول انجامید. او آخرین سلطان سولوی به رسمیت‌شناخته‌شدهٔ فیلیپین بود.

در سال ۲۰۱۶، برای اولین بار در تاریخ، پنج سلاطین مسابقه دهنده سولو، سلطان ابراهیم بهجین، سلطان معزالدین جینال باهجین، سلطان موئدزول لایل تان کیرام، سلطان محمد ونیزار جولکارنین جینال آبرین و سلطان پوگدالون کیرام در اقدامی بی‌سابقه عهد و پیمان امضا کردند. با هدف تحکیم و تقویت وحدت سلطنت. این مراسم در شهر زامبانگا برگزار شد و صدها نفر از طرفداران و اعضای خانه‌های مختلف سلطنتی سلطان نشین سولو و رهبران مذهبی و نمایندگان بخشهای مختلف، از جمله کسانی که از سرزمین اصلی میندانائو بودند، شرکت داشتند. در ۹ مه ۲۰۱۸، هر پنج سلاطین سلطنت و طرفداران آنها در حمایت از تأسیس دولت فدرال زامباسولتا از طریق شکل فدرال دولت فیلیپین بار دیگر در شهر زامبانگا گرد هم آمدند. این رویداد رسماً به عنوان اجماع بانگسا سوگ اعلام شد.[۱۴]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Saleeby (1870–1935), Najeeb Mitry. "The History of Sulu". www.gutenberg.org.
  2. C, Josiah, Historical Timeline of The Royal Sultanate of Sulu Including Related Events of Neighboring Peoples, NIU.
  3. "11 coins used by Filipinos before and during the Spanish Era". The Kahimyang Project.
  4. Abinales, P. N.; Amoroso, Donna J. (1 January 2005). State and Society in the Philippines. Rowman & Littlefield. pp. 44–. ISBN 978-0-7425-1024-1.
  5. Brunei, Muzium (1969). Brunei Museum Journal. The area from Kimanis Bay to the Paitan River not from Sulu but from Brunei
  6. Cahoon, Ben. "Sabah". worldstatesmen.org. Retrieved 9 October 2014. Sultan of Brunei cedes the lands east of Marudu Bay to the Sultanate of Sulu.
  7. (Keppel، ص. 385)
  8. (Campbell 2007، ص. 53)
  9. Kemp, Graham; Fry, Douglas P. (2004). Keeping the Peace: Conflict Resolution and Peaceful Societies Around the World. Psychology Press. pp. 124–. ISBN 978-0-415-94761-9.
  10. K. S. Nathan; Mohammad Hashim Kamali (January 2005). Islam in Southeast Asia: Political, Social and Strategic Challenges for the 21st Century. Institute of Southeast Asian Studies. pp. 52–. ISBN 978-981-230-282-3.
  11. "Why 'Sultan' is dreaming". Daily Express. 27 March 2013. Retrieved 27 March 2013.
  12. "Memorandum: Carpenter Agreement". Government of the Philippines. 22 March 1915. Archived from the original on 1 February 2023. Retrieved 17 October 2015.
  13. "Concurrent resolution expressing the sense of the Philippines that North Borneo belongs to the heirs of the Sultan of Sulu and to the ultimate sovereignty of the Republic of the Philippines, and authorizing the President to conduct negotiations for the restoration of such ownership and sovereign jurisdiction over said territory". Official Gazette. Government of the Philippines. 28 April 1950. Archived from the original on 15 اكتبر 2021. Retrieved 2 October 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  14. «۵ سلطان سولو در جنوب فیلیپین پیمان وحدت امضا کردند». ایرنا.