سنگ گوش
سنگ گوش (به انگلیسی: Otolith) سنگی بیضوی و سخت با ساختاری کلسیمی که در کیسه‌های غشایی، مانند گوش داخلی مهره‌داران، جای دارد.[۱]
| سنگ گوش | |
|---|---|
 | |
 | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | statoconium |
| TA98 | A15.3.03.086 |
| FMA | 77826 |
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ «سنگ گوش» [اقیانوس‌شناسی، جانور‌شناسی] هم‌ارزِ «ear stone/ earstone, otolith»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر یازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۴۵-۳ (ذیل سرواژهٔ سنگ گوش)