سوتلانا ایوانونا گراسیمنکو

ستاره‌شناس اهل شوروی

سوتلانا ایوانونا گراسیمنکو (به روسی: Светла́на Ива́новна Герасиме́нко) (به اوکراینی: Світлана Іванівна Герасименко) ستاره‌شناس روسی-اوکراینی و یکی از کاشفان دنباله دار گراسیمنکو می‌باشد که به افتخار وی به این اسم نامگذاری شده است.

سوتلانا ایوانونا گراسیمنکو
Светла́на Ива́новна Герасиме́нко
Світлана Іванівна Герасименко
نام بومیСветла́на Ива́новна Герасиме́нко
Світлана Іванівна Герасименко
نام هنگام تولدSvetlana Ivanovna Gerasimenko
زادهٔ۲۳ فوریهٔ ۱۹۴۵ ‏(۷۹ سال)
Baryshivka، استان کیف، جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی
محل زندگیدوشنبه، تاجیکستان
شهروندیاتحاد جماهیر سوسیالیستی شورویتاجیکستان
محل تحصیلدانشگاه ملی تاراس شفچنکو کیف
شناخته‌شده برایکشف دنباله‌دار
پیشینه علمی
شاخه(ها)اخترشناسی

در سال ۱۹۴۵ در خانواده‌ای که نسل در نسل معلم بودند از پدری لهستانی و مادری اوکراینی در شهر کی‌یف پایتخت کنونی اوکراین دیده به جهان گشود. در ۱۹۶۸ از دانشکدهٔ اخترشناسی دانشگاه ملی تاراس شفچنکو کیف فارغ‌التحصیل شد و بلافاصله در همین دانشگاه در مقطع دکترا به تحصیلات خود در زمینهٔ ستاره‌شناسی ادامه داد. در سپتامبر ۱۹۶۹ به همراه کلیم چوریوموف بمنظور مأموریاتی اکتشافی برای مشاهده و عکس برداری از شهاب سنگ‌ها به آلماتی راهی شدند. در شامگاه ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۹ در حال مشاهدهٔ شهاب سنگ 32P/Comas Solà از آن عکس برداری نمودند و پس از بازگشت به اوکراین حین تحلیل عکس‌ها در رصد خانهٔ دانشگاه ملی تاراس شفچنکو کیف متوجهٔ جسمی سماعی در لبهٔ صفحه تصویر شدند اما فرض نمودند که این هم بخشی از Comas Solà می‌باشد. در ۲۲ اکتبر همان سال و یک ماه بعد از گرفتهٔ شدن عکسها آنها کشف نمودند که این جسم نمی‌تواند بخشی از Comas Solà باشد زیرا موقعیت اش ۲ الی ۳ درجه از موقعیت معمول انحراف دارد. تحلیل‌ها و تحقیقات بیشتر توسط این دو در نهایت منتهی به کشف شهاب سنگی شد که به افتخار او و کلیم چوریومف ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو نام گرفت.[۱]

وقایع پس از کشف ویرایش

کاوشگر فضایی رزتا که برای یک مطالعه دقیق از این دنباله دار توسط سازمان فضایی اروپا طراحی و ساخته شده بود در۶ اوت ۲۰۱۴ پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز از پرتاب سرانجام به مقصد خود رسید و وارد مدار این دنباله دار شده و سفینهٔ فرودگر فیله را روی این دنباله دار فرود آورد. این اولین بار بود که بشر قادر گردید سفینه‌ای را با موفقیت بر روی یک شهاب سنگ فرود آورد. فرود این فضاپیما بر روی ستاره دنباله دار چوریوموف-گراسیمنکو از سوی مجلهٔ علمی ساینس به عنوان بزرگترین دستاورد علمی سال ۲۰۱۴ معرفی شد.[۲]

منابع ویرایش