صفنیا
صَفِنیا (عبری:צְפַנְיָה به معنی «یهوه او را پنهان ساخته») پسر کوشی و نهمین پیامبر از انبیای کوچک، از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل محسوب می‌شود.
صفنیا از خاندان حزقیا بود و نسبش به یهودا می‌رسید. او در حدود سال ۶۳۰ قبل از میلاد، زمان حکومت یوشیا و معاصر با ارمیا، ناحوم و حبقوق به پیغمبری رسید. کتاب صفنیا یکی از بخش‌های عهد عتیق است که موضوع اصلی آن پیش‌بینی خرابی یهودیه به دست بابلی‌ها و آمدن روز داوری است.
منابع ویرایش
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
 | این یک مقالهٔ خرد مسیحیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |