عُتبَه بن ربیعه (به عربی: عتبة بن ربيعة بن عبد شمس) پدر زن ابوسفیان (پدر هند همسر ابوسفیان) و پدر بزرگ معاویه و پسرعموی حرب بن امیة (پدر ابوسفیان) است.

عتبه بن ربیعه در جنگ بدر به دست علی بن ابی طالب کشته شد. او مردی با نفوذ بود و در نصب حجرالاسود به پیامبر یاری کرد.

معن بن اوس، عتبة بن ربیعه، عامر بن ظرب و لقیط بن زراره از شاعران پیش از اسلام هستند که نمونه رفتار نیک آنها نسبت به دخترانشان بیان شده است.[۱] [۲] ابوحذیفة بن عتبه و ولید بن عتبه فرزندان او بودند.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «جایگاه دختر در عصر جاهلیت». راسخون. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.
  2. «امثال العرب». ویکی نور. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.