عثمان علی خان
میر عثمان علی خان سیدیچی، آصف جاه هفتم (۶ آوریل ۱۸۸۶–۲۴ فوریه ۱۹۶۷) آخرین نظام (حاکم) حیدرآباد بود. او از سال ۱۹۱۱ تا ۱۹۴۸ در ایالت حیدرآباد حکومت کرد، تا زمانی که آن ایالت ضمیمه هند شد.
| میر عثمان علی خان (نظام حیدرآباد) | |
|---|---|
| میر عثمان علی خان (نظام حیدرآباد) | |
 | |
| نظام حیدرآباد | |
| سلطنت | Nizam: 29 August 1911– 17 September 1948 Titular Nizam: ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۸ – ۲۴ فوریه ۱۹۶۷ |
| تاج‌گذاری | ۱۸ سپتامبر ۱۹۱۱ |
| پیشین | نواب میر محبوب علی خان صدیقی، فاتح جنگ |
| جانشین | Monarchy abolished (Pretender: Mukarram Jah) |
| زاده | ۶ آوریل ۱۸۸۶ Purani Haveli، حیدرآباد (هند)، Hyderabad State، راج بریتانیا (now in تلانگانا، هند) |
| درگذشته | ۲۴ فوریه ۱۹۶۷ (age 80) King Kothi Palace, Hyderabad, آندرا پرادش، India (now in تلانگانا، India) |
| آرامگاه | Judi Mosque , (opposite King Kothi Palace), حیدرآباد (هند), Andhra Pradesh, India (now in Telangana, India) |
| همسر(ان) | Dulhan Pasha Begum and others |
| فرزند(ان) | Azam Jah, Moazzam Jah, and others. |
| زبان اردو | نواب میر عثمان علی خان |
| خاندان | Asaf Jahi Dynasty |
| پدر | محبوب علی خان |
| مادر | Amat-uz-Zahrunnisa Begum |
توسعه ویرایش
او گفته می‌شود که یک حاکم خیرخواه بوده که از آموزش، علم و توسعه حمایت می‌کرد. در طول حکومت ۳۷ ساله، برق وارد شد، راه‌آهن، جاده‌ها و راه‌های هوایی راه اندازی شد.
او با تأسیس موسسات دولتی متعددی در شهر حیدرآباد، از جمله دانشگاه عثمانیه، بیمارستان عمومی عثمانیه، بانک دولتی حیدرآباد، فرودگاه بیگمپت و دادگاه عالی حیدرآباد استقبال کرده‌است.
دو مخزن، یعنی عثمان صاگار و حمایة صاگار در طول سلطنت او ساخته شد تا از سیل‌های بزرگ جلوگیری کنند.
اصلاحات آموزشی ویرایش
رف نظر از اهدای کمک‌های مالی به مؤسسات آموزشی عمده در سراسر هند، او در طول حکومتش بسیاری از اصلاحات آموزشی را به میان آورد.
تقریباً ۱۱٪ از بودجه نظام برای آموزش و پرورش مصرف می‌شد.
او بنیانگذار دانشگاه عثمانیه، بزرگترین دانشگاه هند در آن زمان است.
وفات و تشیع جنازه ویرایش
او در روز جمعه، ۲۴ فوریه ۱۹۶۷، درگذشت. او خواسته بود که در مسجد جودی، مسجدی که روبروی کاخ شاهی کوتی قرار دارد و مادرش نیز در آن به خاک سپرده شده بود، به خاک سپرده شد.
حکومت روز ۲۵ فوریه سال ۱۹۶۷، روزی که نظام به خاک سپرده شد را عزای عمومی اعلام کرد. دفاتر دولتی به عنوان علامت احترام بسته شدند و پرچم ملی هند در تمام ادارات دولتی به حالت نیمه برافراشته درآمد.
میلیون‌ها نفر از تمام ادیان مختلف در ایالت حیدرآباد با قطارها، اتوبوس‌ها و گاری‌ها وارد حیدر آباد شدند تا آخرین نگاه اجمالی به بقایای مرگ پادشاه‌شان که تابوتش در قصر شاهی کوتی در حیدرآباد قرار داشت، بیندازند.
مراسم تشیع جنازه نظام، بزرگترین رویداد غیر مذهبی و غیر سیاسی بود که در تاریخ هند تا آن تاریخ برگزار شده‌بود.
جستارهای وابسته ویرایش
نگارخانه ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ "Nothing is more disgraceful for a nation than to throw into the oblivion its historical heritage and the works of its ancestors". April 12, 2016.
{{cite web}}: Cite has empty unknown parameter:|1=(help) - ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۹.