فلاویا ماکسیمیانا تئودورا
فلاویا ماکسیمیانا تئودورا (به لاتین: Flavia Maximiana Theodora) یا به اختصار تئودورا (درگذشتهٔ پس از ۳۰۶) همسر امپراتور کنستانتیوس کلوروس و امپراتریس روم بود.
| تئودورا | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| امپراتریس روم | |||||
 سکه‌ای برنزی با نقش تئودورا (چپ) و ایزدبانو پیتاس (راست) در پشت آن | |||||
| درگذشته | پس از ۳۰۶ (میلادی)[۱] | ||||
| همسر | |||||
| فرزند(ان) | فلاویوس دالماتیوس ژولیوس کنستانتیوس هانیبالیانوس کنستانتیا آناستازیا ایوتروپیا. | ||||
| |||||
| پدر | ماکسیمیان | ||||
| مادر | ایوتروپیا | ||||
زندگینامه ویرایش
تئودورا بزرگترین دختر[۲] یا دخترخواندهٔ[۲][۳] ماکسیمیان، امپراتور روم و همسرش ایوتروپیا بود.[۲] در رابطه با پدر و مادر واقعی تئودورا دو احتمال وجود دارد، یا او دختر ایوتروپیا پیش از ازدواجش با ماکسیمیان بود که در آن زمان سزاری دیوکلتیان در غرب را داشت یا دختر واقعی ماکسیمیان اما از همسر ناشناختهٔ دیگرش بود.[۱]
ماکسیمیان در ۱ مارس ۲۹۳، کنستانتیوس کلوروس را به عنوان سزار و جانشین خود در بخش باختری روم منصوب نمود[۲] و کنستانتیوس نیز در مقابل به منظور تقویت روابط سیاسی و دودمانی خود با ماکسیمیان، از همسر خود هلنا جدا شده[۲] و با تئودورا در همان سال[۳] ازدواج نمود.[۲] آن دو صاحب شش فرزند شدند: فلاویوس دالماتیوس، ژولیوس کنستانتیوس، هانیبالیانوس، کنستانتیا، آناستازیا و ایوتروپیا.[۲]
تئودورا و همسرش که اینک عنوان امپراتور را داشت در سال ۳۰۶ میلادی برای فرونشاندن شورشی در یورک امروزی به بریتانیا رفتند اما کنستانتیوس کلوروس در همانجا درگذشت و پس از مرگ او در ۳۰۶ دیگر نامی از تئودورا نیز در نوشته‌های تاریخی آورده نشده است.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Marjorie Lightman, Benjamin Lightman. A to Z of ancient Greek and Roman women. Infobase Publishing, 2007, ISBN 0-8160-6710-4. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۱).
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Michael DiMaio, Jr. (۱۹۹۷). «Theodora (wife of Constantius I Chlorus)». De Imperatoribus Romanis: An Online Encyclopedia of Roman Rulers and Their Families. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Lesley Adkins, Roy A. Adkins. Handbook to life in ancient Rome. Infobase Publishing, 2004, ISBN 0-8160-5026-0. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۱).