فینگراستایل

Finger style(نواختن با انگشت) نوعی تکنیک در نواختن گیتار است که در آن نوازنده تنها با استفاده از بندانگشتان دست و ناخن یا پیک گیتار ناخنی سیم‌های گیتار را به ارتعاش درمی‌آورد. این تکنیک درست نقطه مقابل نواختن گیتار به وسیله مضراب (پیک) است. از این تکنیک، به نام فینگر پیکینگ نیز یاد می‌شود گرچه اصطلاحِ فینگر پیکینگ معمولاً در گیتار کلاسیک کاربر دارد.

نواختن گیتار به سبک Finger style

تکنیک

از آنجایی که در این تکنیک هر انگشت توانایی به صدا درآوردن یک نت جدا را دارد، این تکنیک (بر خلاف صدای تک واحدی مثل پیک) توانایی ایجاد هارمونی و اجرای چند آوایی را ممکن می‌سازد.

از نقطه نظر فیزیکی و اجرا، در فینگر استایل دست راست گیتاریست به تنهایی در حال اجرای چندین نت از یک قسمت موسیقی در آن واحد است به طوری که هر یک از این قسمت‌ها در حالت معمول باید توسط چندین نفر از اعضای گروه موسیقی نواخته شود.

بسیاری از گیتاریست‌های مطرح در تکنیک فینگر استایل از ترکیب ناخن‌های اکرلیک و پیک انگشت شصت استفاده می‌کنند. این کار سبب کاهش احتمال شکستگی ناخن یا آسیب دیدن آن می‌شود. گیتاریست‌های مطرحی از جمله Ani DiFranco, Doyle Dykes, Don Ross, Richard Smith از این کار برای زدن گیتار استفاده می‌کنند.

مزایا و معایب

• لازم نیست که نوازنده‌های گیتار پیک خود را همیشه با خود همراه داشته باشند ولی ناخن‌های دست همیشه باید در اندازه مناسب و شرایط مطلوب باشند.
• در این تکنیک توانایی به صدا آوردن چندین سیم گیتار در آن واحد ممکن است. این امر به نوازنده کمک می‌کند تا سیم‌های بیس را به همراه سیم‌های ملودی به صدا در بیاورد.
• اجرای آرپژ در این حالت بسیار ساده است ولی تکنیک‌های مثل ترمولو (تکرار سریع یک نت) در این حالت تقریبآ غیرممکن است.
• آلترنیت پیکینگ در تکنیک فینگر استایل دشوار و نیازمند تمرین است در حالی که در استفاده از مضراب نوازنده به راحتی می‌تواند هم از بالا و هم از پایین به سیم گیتار ضربه وارد کند.

فینگر استایل در گیتار نایلونی

فینگر استایل با گیتار نایلونی رایج‌ترین توع این سبک از نواختن گیتار است.

فینگر استایل گیتار کلاسیک

جان ویلیامز

به‌طور کلی، اصطلاح گیتار کلاسیک به گونه ای از موسیقی هنری اطلاق می‌شود که در آن گیتاریست با استفاده از تکنیک فینگر پیکینگ، به نواختن گیتار نایلونی می‌پردازد. ویژگی اصلی این تکنیک در آن است که نوازنده سولو را قادر می‌سازد تا به مثابه یک نوازنده پیانو همزمان به اجرای هارمونی و موسیقی پولی فونیک بپردازد. هدف این تکنیک در آن است که درجه کنترل بر دینامیک و ساختار موسیقی را تا حد ممکن بالا ببرد.

فلامنکو فینگر استایل

Paco Peña

تکنیک فلامنکو ساختار مشابهی با گیتار کلاسیک است، با این تفاوت که در این تکنیک تمرکز بیشتر در ریتم و حجم صدا است.

سنت آمریکای شمالی

کانتری بلوز

گیتاریست لیندیسی باکینگهام در حال فینگر پیکینگ با گیتار آکوستیک دارای آمپلی فایر

مارک نوپفلر ۹۸۱ همراه با گروه خود Dire Straits در حال اجرای تکنیک فینگر پیکینگ بر روی گیتار فندر

فینگر پیکینگ هم یک نوع سبک و تکنیک نواختن است و هم یک نوع ژانر موسیقی به حساب می‌آید. از آنجا که نواختن نت‌ها در این سبک با نوک انگشتان دست راست صورت می‌گیرد، فینگر پیکینگ زیر مجموعه ای از فینگر استایل می‌باشد ولی به‌طور کلی در سنت آمریکای شمالی، فینگر پیکینگ به سبکی خاص از موسیقی فولک، کانتری-جز و/یا بلوز اطلاق می‌گردد.

موسیقی کانتری

فینگر پیکینگ خیلی زود توسط هنرمندان کانتری و غربی از جمله Sam McGee, Ike Everly وThe Everly Brother مورد استفاده قرار گرفت. در موسیقی مدرن هنرمندانی مثل ادی ودر از این تکنیک بهره فراوان گرفته‌اند.

تراویس پیکینگ

نام تکنیک تراویس پیکینگ از مرل تراویز، نوازنده گیتار و خواننده آمریکایی گرفته شده‌است.

این سبک به‌طور معمول در گیتارهای آکوستیک سیم فلزی اجرا می‌شود به طوری که در آن انگشتان دست راست، به طرز هماهنگی به نت‌های بیس فلزی و ملودی ضربه وارد می‌کند. سیم‌های فلزی، معمولآ یک پترن متناوب در حال اجراست. انگشت میانه | XX - | XX - | انگشت اشاره | XX - | XX - | انگشت شست | XXXX - | XXXX - |

تروایس پیکینگ Play

منابع