لوبِک (به آلمانی: Lübeck) (آلمانی: [ˈly:bɛk] (دربارهٔ این پرونده شنیدن); آلمانی سفلی: Lübęk یا Lübeek [ˈlyːbeːk];[۱] لاتین: Lubeca)، که به‌طور رسمی شهرِ هانزایی لوبک (آلمانی: Hansestadt Lübeck) نامیده می‌شود، شهری در شمال آلمان است که در حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد، و دومین شهر بزرگ آلمان در ساحل دریای بالتیک می‌شود. لوبک پس از کیل، دومین شهر بزرگ در ایالت شلسویگ-هولشتاین، و ۳۶مین شهر بزرگ آلمان بر پایه جمعیت است. این شهر در بخش هولشتاین ایالت شلسویگ-هولشتاین و در دهانهٔ رودخانهٔ تراوه قرار دارد که به خلیج لوبک می‌ریزد. لوبک جنوبِ غربی‌ترین شهر در دریای بالتیک و نزدیک‌ترین نقطهٔ دسترسی به بالتیک از هامبورگ است.

لوبِک
Lübeck
ساعت‌گرد از بالا: چشم‌انداز لوبک با کلیساهای سنت جیمز، سنت مری و سنت پیتر؛ جزئیات کلیسای سنت مری؛ گوشهٔ «نقاشان» با " کلیساهای سنت مری و سنت جیمز؛ کلیسای جامع لوبک هنگام غروب؛ نمای Travemünde همراه با Maritim; کلیسای جامع لوبکSalzspeicher؛ هولستین تور
پرچم لوبِک Lübeck
پرچم
نشان لوبِک Lübeck
نشان
لوبِک Lübeck در آلمان واقع شده
لوبِک Lübeck
لوبِک
Lübeck
لوبِک Lübeck در شلسویگ-هولشتاین واقع شده
لوبِک Lübeck
لوبِک
Lübeck
مختصات:
کشورآلمان
ایالتشلسویگ-هولشتاین
ناحیهناحیهٔ شهری
تقسیمات۳۵ منطقهٔ شهری
مدیریت
 • شهرداریان لیندنو (SPD)
 • احزاب حکومتیSPD / CDU
مساحت
 • کل۲۱۴٫۱۳ کیلومتر مربع (۸۲٫۶۸ مایل مربع)
بلندی
۱۳ متر (۴۳ پا)
منطقه زمانی
CET/CEST (UTC+1/+2)
کدهای پستی
۲۳۵۰۱−۲۳۵۷۰
کدهای شماره‌گیری۰۴۵۱, ۰۴۵۰۲
پلاک خودروHL
وبگاه
شهر هانزایی لوبک
میراث جهانی یونسکو
نمای هوایی از شهرِ قدیم
معیار ثبتفرهنگی: iv
شمارهٔ ثبت۲۷۲
تاریخ ثبت۱۹۸۷
مساحت۸۱٫۱ هکتار (۲۰۰ جریب فرنگی)
منطقه حائل۶۹۳٫۸ هکتار (۱٬۷۱۴ جریب فرنگی)

نام لوبک از ریشهٔ اسلاوی "lub-" (به معنای «عشق») گرفته شده‌است. قبل از سال ۸۱۹، اسلاوهای پولابی سکونتگاهی را که Liubice نامیدند، تأسیس کردند. از قرن دهم، لیوبیس دومین سکونتگاه مهم اوبوتری‌ها پس از اولدنبورگ این هل‌اشتاین بود. در سال ۱۱۶۰ حقوق شهر زوئست به لوبک نیز اعطا شد، و در سال ۱۲۶۰، به شهر فوری در امپراتوری مقدس روم تبدیل شد. در اواسط قرن دوازدهم، لوبک به مهد اتحادیه هانزا تبدیل شد که از آن پس پایتخت واقعی و مهم‌ترین شهر آن محسوب می‌شد. قانون لوبک توسط حدود ۱۰۰ شهر در منطقه بالتیک تصویب شد و لوبک توانست وضعیت خود را به عنوان یک شهر مستقل از سال ۱۲۲۶ تا ۱۹۳۷ حفظ کند.

شهر قدیمی تاریخی لوبک، که در جزیره‌ای متراکم ساخته شده، وسیع‌ترین میراث جهانی یونسکو در آلمان است.[۲] با نام مستعار «شهر هفت برج»، خط افق لوبک تحت سلطهٔ هفت برج کلیساهای این شهر است که پنج مورد آنها کلیسای پروتستان هستند و عبارتند از: کلیسای سنت مری، کلیسای جامع لوبک، کلیسای سنت جیمز، کلیسای سنت پیتر، و کلیسای سنت گیلس. کلیسای جامع از ۱۱۷۳–۱۳۴۱ اولین کلیسای بزرگ آجرچینی در منطقهٔ بالتیک بود. کلیسای سنت مری از ۱۲۶۵ تا ۱۳۵۱ الگویی است که اکثر کلیساهای دیگر گوتیک آجری در حوزهٔ نفوذ اتحادیهٔ هانزایی بر اساس آن بنا شده‌اند. این کلیسا دومین کلیسای بلند با دو برج اصلی پس از کلیسای جامع کلن است، دارای بلندترین طاق آجری و دومین کلیسای بلند است.

لوبک خانهٔ دانشگاه لوبک با مرکز پزشکی دانشگاه شلسویگ هولشتاین، دانشگاه فنی علوم کاربردی لوبک و آکادمی موسیقی لوبک است. ۱۸ موزه در لوبک وجود دارد که در میان آنها موزهٔ هانزا، موزهٔ بندر لوبک، و موزهٔ مارتسیپان مشهورند.

منابع ویرایش

  1. Institut för nedderdüütsche Spraak: Utspraak vun Lübeck بایگانی‌شده در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
  2. "Hanseatic City of Lübeck". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Retrieved 11 Jun 2022.
  • ویکی‌پدیای آلمانی (نسخه ۲۹ اوت ۲۰۱۰)