مراکز زایا (به انگلیسی: Germinal Center) ‏(GC)، مناطقی در دستگاه لنفاوی ثانویه (یعنی گره‌های لنفاوی و طحال[۱]) اند که سلول‌های B، طی پاسخ ایمنی طبیعی به یک عفونت، ژن‌های پادتنی خود را تکثیر، تمایز و به مرحله بلوغ می رسانند (از طریق جهش پیکری به هدف بالا بردن میل پیوندی). این تکوین پویا، پس از فعال‌سازی سلول‌های B فولیکولی توسط آنتی‌ژن وابسته به T، صورت می پذیرد.

مرکز زایا
مرکز زایای یک گره لنفاوی، که مراحل تکثیر، رشد و تکوین یک سلول B را نشان می دهد.
شناسه‌ها
MeSHD018858

به سلول‌های B مراکز زایا، که در جریان تقسیم سلولی جهشی و سریع خود می باشند، سنتروبلاست‌ها گفته می شود. زمانی که این سلول‌های B دست از تکثیر برداشتند، به آن ها سنتروسیت گفته شده و در حضور سلول‌های دندریتی فویلیکولی (FDCها)، تحت انتخاب سلول‌های T کمک‌کننده فولیکولی (TFH) قرار می گیرند. مراکز زایا، بخش مهمی از پاسخ ایمنی هومورال سلول‌های B بوده، و به عنوان عوامل مرکزی در تولید بلوغ میل پیوندی سلول‌های B تخصص یافته عمل کرده، تا با این کار بتوانند پادتن‌های ارتقاء یافته ای که در شناسایی عوامل عفونی مؤثراند، و همچنین سلول‌های B خاطره ماندگارتر تولید کنند.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Natkunam, Yasodha (1 January 2007). "The Biology of the Germinal Center". Hematology (به انگلیسی). 2007: 210–215. doi:10.1182/asheducation-2007.1.210. PMID 18024632.

پیوندهای بیرونی ویرایش