مرسدس سوسا
مرسدس سوسا (به اسپانیایی: Mercedes Sosa) (زاده ۹ ژوئیه ۱۹۳۵- درگذشته ۴ اکتبر ۲۰۰۹) «صدای مردم»[۱]که با نامهای سوسای سیاه یا نوای آمریکای لاتین نیز خوانده می‌شود، مشهورترین خوانندهٔ آرژانتین است. ترانه‌های بومی آمریکای جنوبی را به گوش جهانیان می‌رساند و «صدای بی‌صدایان» لقب گرفت.
| مرسدس سوسا Mercedes Sosa | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | هایدی مرسدس سوسا |
| نام(های) دیگر | سوسای سیاه، مادرِ بزرگ، صدای بی‌صدایان، نوای آمریکای لاتین، نوای سرزمین، مارتا، مچا |
| زاده | ۹ ژوئیهٔ ۱۹۳۵ سانتیاگو دوتوکومان |
| درگذشته | ۴ اکتبر ۲۰۰۹ (۷۴ سال) بوئنوس آیرس |
| ژانر | موسیقی فولکلور آرژانتین، ترانه‌سرایی نوین |
| ساز(ها) | آواز، گیتار، ضرب |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۹–۲۰۰۹ |
| وبگاه | |
مرسدس سوسا در جنبش ترانه‌سرایی نوین آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین نقش بسیار داشت. او طبع خود را در ژانرهای دیگر مانند پاپ، راک و تانگو نیز آزموده‌است.
مرسدس سوسا و ترانه گراسیا آلا ویدا ویرایش
یکی از دلائل شهرت و محبوبیت مرسدس سوسا اجرای ترانه زیبای گراسیاس آلا ویدا (سپاس زندگی) سروده ویولتا پارّرا هنرمند فقید شیلیایی و دوست ویکتور خارا است.[۲] ترانه مزبور را خیلی‌ها خوانده‌اند، اما اجرای مرسدس سوسا آنرا ماندگار کرده‌است.
اواخر سال ۱۹۷۹ وقتی مرسدس سوسا در آرژانتین ترانه گراسیاس آلا ویدا را اجرا می‌کرد، در میانهٔ کنسرت مأموران حکومت نظامی آرژانتین حمله کردند و با خشونت جلسه را بهم زده، تعداد زیادی را بازداشت نمودند. از آن به بعد پخش آثار مرسدس سوسا ممنوع و وی از آرژانتین تبعید شد.
مرسدس سوسا بعدها افشا نمود آن زمان از سوی جوخه‌های مرگ و کارگزاران حکومتی تهدید به مرگ شده بود.[۳]
مرگ مرسدس سوسا ویرایش
مرسدس سوسا در روز یکشنبه ۴ اکتبر ۲۰۰۹ در سن 74 سالگی در اثر نارسایی کلیه، ریه و در نهایت ایست قلبی درگذشت[۴].
او با صدای گرم و پر غم خودش رنج و درد مردم محروم را بازتاب می‌داد. با نظام‌های دیکتاتوری، زاویه و فاصله داشت و با مبارزان راه آزادی همراهی می‌کرد. همه جا جانب ستمدیدگان و بومیان آمریکای لاتین را می‌گرفت و از همین رو وقتی درگذشت، آرژانتین عزادار شد. دیه‌گو مارادونا، او را الهه آزادی لقب داد و گفت یکی از بزرگان تمام دوران از نزد ما رفت. بعدها شکیرا خواننده کلمبیایی لبنانی الاصل[۵] گفت مثل مرسدس سوسا دیگر نخواهد آمد. او صدای همه کسانی بود که با استفاده از موسیقی علیه ستمگری و رنج آدمیان فریاد می‌زدند.
مرسدس سوسا و ویکتور خارا، ویولتا پارا، ویکتور اردیا و آلفردو زیتاروسا در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی اندیشه‌های ترقی‌خواهانه را با موسیقی و شعر درآمیختند و به این وسیله نقض حقوق بشر و آزادی‌های مدنی را توسط حکومتهای سرکوبگر آمریکای لاتین به گوش جهانیان رساندند.
در ماه‌های آخر حکومت دیکتاتوری آرژانتین که در جریان آن ده‌ها هزار نفر در سرکوب نیروهای ترقی‌خواه به دست دولت کشته شدند، مرسدس سوسا به میهنش بازگشت و در غم و شادی مردم شریک شد. مرسدس سوسا نزدیک به ۴۰ آلبوم به یادگار گذاشته‌است: زنان آرژانتینی، به یاد ویولتا پارّرا، کریسمس با مرسدس، فریاد زمین، مردم در صدای من هستند، کودکان فردا، زندگی در آرژانتین،...[۶]
یکی از زیباترین ترانه‌های مرسدس سوسا که مردم آرژانتین (و آمریکای لاتین) مثل سرود ملی به آن می‌نگرند، کانسیون کونتودوس (آهنگ مردم، آواز همه)[۷]نام دارد. این ترانه در آلبوم فریاد زمین[۸] ارائه شده و در آن علاوه بر آرژانتین، به پرو، شیلی، برزیل، کوبا، کلمبیا، اروگوئه و مکزیک اشاره می‌شود.
سینما ویرایش
مرسدس سوسا در فیلم سینمایی «ال سانتو دلاسپادا»[۹] نیز که در مورد یکی از آزادیخواهان آرژانتینی[۱۰]است، ایفای نقش نموده‌است.
در سال ۲۰۱۳ یک فیلم مستند دربارهٔ زندگی و فعالیت‌های مرسدس سوسا ساخته شده که در جشنواره‌های جهانی به نمایش درآمد. نام فیلم، «مرسدس سوسا: صدای آمریکای لاتین» است و رودریگر ویلا آنرا کارگردانی کرده‌است..
منابع ویرایش
- ↑ Madre Cantora
- ↑ ترانه گراسیاس آلا ویدا در دهه 19۷۰ و 19۸۰ به سرود اصلی نیروهای ترقی‌خواه بدل شد.
- ↑ مرسدس سوسا در سال ۲۰۰۷ در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت در آن زمان از سوی تشکل Triple A تهدید به مرگ شده بود؛ این تشکل که در واقع یک جوخه مرگ راست‌گرا محسوب می‌شد، در حین دوره حکومت نظامیان در آرژانتین بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ فعالیت می‌کرد و افراد مظنون به مخالفت با دولت را مورد ارعاب قرار می‌داد.
- ↑ «مرسدس سوسا درگذشت». دریافت‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۱۸.
- ↑ نام اصلی شکیرا، شاکره به معنای دختر شکرگزار است.
- ↑ عناوین شماری از آلبوم‌های مرسدس سوسا:
- La voz de la zafra (1962)
- Canciones con fundamento (1965)
- Yo no canto por cantar (1966)
- Hermano (1966)
- Para cantarle a mi gente (1967)
- Con sabor a Mercedes Sosa (1968)
- Mujeres argentinas (1969)
- Navidad con Mercedes Sosa (1970)
- El grito de la tierra (1970)
- Homenaje a Violeta Parra (1971)
- Hasta la victoria (1972)
- Cantata sudamericana (1972)
- Traigo un pueblo en mi voz (1973)
- Niño de mañana (1975)
- A que florezca mi pueblo (1975)
- En dirección del viento (1976)
- O cio da terra (1977)
- Mercedes Sosa interpreta a Atahualpa Yupanqui (1977)
- Si se calla el cantor (1977) - Recopilacion
- Serenata para la tierra de uno (1979)
- A quién doy (1980)
- Gravado ao vivo no Brasil (1980)
- Mercedes Sosa en Argentina (1982)
- Mercedes Sosa (1983)
- Como un pájaro libre (1983)
- Recital (1983)
- ¿Será posible el sur? (1984)
- Vengo a ofrecer mi corazón (1985)
- Mercedes Sosa ´86 (1986)
- Mercedes Sosa ´87 (1987)
- Amigos míos (1988)
- En vivo en Europa (1999)
- De mí (1991)
- 30 años (1993)
- Sino (1993)
- Gestos de amor (1994)
- Live in Argentina (1994)
- Live in Europe (1994)
- Sera Posible El Sur (1994)
- Vivir (1994)
- Oro (1995)
- Escondido en mi país (1996)
- Gracias a la Vida (1996)
- Coleccion Mi Historia (1997)
- Al despertar (1998)
- Misa criolla (1999)
- Serie Millennium 21 (1999)
- La Negra (2000)
- Acústico (2002)
- Grandes Exitos, Vols. 1 & 2 (2002)
- 40 Obras Fundamentales (2003)
- Voz Y Sentimiento (2003)
- Corazón libre (2005)
- Éxitos Eternos (2005)
- La Historia del Folklore (2007)
- ↑ Canción con todos
- ↑ grito de la tierra
- ↑ El Santo de la Espada
- ↑ Jose de San Martin
- https://ir.voanews.com/a/a-31-2009-10-05-voa6-63606467/650300.html. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - کتاب World music: the basics صفحه ۳۲۰
- Mercedes Sosa, la negra
- Global minstrels: voices of world music wtphj صفحات ۱۰۱ و ۱۴۵
- متن ترانه کانسیون کونتو
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mercedes Sosa». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای اسپانیولی، بازبینی‌شده در ۲۵ می۲۰۱۰.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مرسدس سوسا موجود است. |