ویکی‌پدیا

مسابقات فرمول یک فصل ۲۰۱۳

مسابقات جهانی فرمول یک ۲۰۱۳
مسابقات قهرمانی رانندگان: سباستین فتل
مسابقات قهرمانی سازندگان: ردبول-رنو
قبلی: ۲۰۱۲ بعدی: ۲۰۱۴

مسابقات فرمول یک فصل ۲۰۱۳ شصت و هفتمین دورهٔ مسابقات اتومبیل‌رانی فرمول یک بود که توسط فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی به عنوان بالاترین سطح رقابت خودروهای مسابقه‌ای چرخ‌باز تأیید شده‌است. یازده تیم و بیست و سه راننده در ۱۹ مسابقه جایزه بزرگ شرکت کردند تا رانندهٔ برندهٔ مسابقات جهانی رانندگان و تیم برندهٔ مسابقات جهانی سازندگان مشخص شود. فصل ۲۰۱۳ با مسابقهٔ استرالیا در ۱۷ مارس آغاز شد و با مسابقهٔ برزیل در ۲۴ نوامبر به پایان رسید.

سباستین فتل به همراه ردبول ریسینگ برای چهارمین دوره پیاپی قهرمان شد.
فرناندو آلونسو با ۱۵۰ امتیاز کمتر در رتبهٔ دوم رده‌بندی رانندگان ایستاد.

فصل ۲۰۱۳ آخرین فصلی بود که از تنظیمات موتور وی۸ ۲٫۴ لیتری استفاده می‌شد. از سال ۲۰۱۴ موتور وی۶ توربوشارژ ۱٫۵ لیتری جایگزین آن شد. همچنین با بازنشسته شدن میشائیل شوماخر در پایان فصل ۲۰۱۲، نخستین فصلی بود که هیچ راننده‌ای از سدهٔ پیش در آن شرکت نداشت. جنسون باتن که در سال ۲۰۰۰ وارد فرمول یک شده‌بود، باتجربه‌ترین رانندهٔ فصل بود.

سباستین فتل با موفقیت از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد[۱] و چهار مسابقه پیش از پایان فصل، برای چهارمین بار پیاپی قهرمان جهان شد. به این ترتیب او سومین راننده‌ای شد که چهار قهرمانی پیاپی در فرمول یک به دست آورده‌است. همچنین عملکرد فتل در فصل ۲۰۱۳ برای او جایزهٔ لوریس ورزشکار برتر سال را به ارمغان آورد.[۲] فتل پس از آلن پروست، خوان مانوئل فانخیو و میشائیل شوماخر چهارمین راننده‌ای بود که دست کم چهار بار قهرمان شده‌است.

تیم مسابقه ردبول با همکاری فتل و هم‌تیمی او مارک وبر در همان مسابقه‌ای که فتل قهرمان شد، از عنوان قهرمانی جهان سازندگان دفاع کرد.

تیم‌ها و رانندگان ویرایش

تیم‌ها و رانندگان زیر برای رقابت در فصل ۲۰۱۳ تحت توافق‌نامهٔ کنکورد قرارداد بستند. در جایزه بزرگ مالزی ۲۰۱۲ برنی اکلستون اعلام کرد که اکثریت تیم‌های حاضر در فصل ۲۰۱۲ با حضور در فصل ۲۰۱۳ موافقت کرده‌اند.[۳] سپس در جایزه بزرگ بریتانیا اعلام کرد همهٔ تیم‌ها با اصول قرارداد جدید موافق هستند[۴] و آخرین نسخهٔ توافق‌نامه پیش از جایزه بزرگ هند ۲۰۱۲ در اختیار تیم‌ها قرار گرفت.[۵]

فهرست ورودی اولیه توسط فدراسیون بین‌المللی در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲[۶] و فهرست نهایی در ۳ مارس ۲۰۱۳ منتشر شد.[۷]

ورودی سازنده شاسی موتور لاستیک شماره رانندگان مسابقه‌ای مسابقات رانندگان تمرینی
  اینفینیتی ردبول ریسینگ ردبول-رنو آربی۹ رنو آراس۲۷–۲۰۱۳ P ۱   سباستین فتل[۸] همه —
۲   مارک وبر[۹] همه
  اسکودریا فراری فراری اف۱۳۸ فراری نوع ۰۵۶ P ۳   فرناندو آلونسو[۱۰] همه —
۴   فلیپه ماسا[۱۱] همه
  وودافون مک‌لارن مرسدس مک‌لارن-مرسدس ام‌پی۴–۲۸ مرسدس اف‌او ۱۰۸اف P ۵   جنسون باتن[۱۲] همه —
۶   Sergio Pérez[۱۳] همه
  تیم فرمول یک لوتوس لوتوس-رنو ای۲۱ رنو آراس۲۷–۲۰۱۳ P ۷   کیمی رایکونن[۱۴] ۱–۱۷ —
  هیکی کوالاینن[۱۵] ۱۸–۱۹
۸   رومن گروژان[۱۶] همه
  تیم فرمول یک مرسدس ای‌ام‌جی پتروناس مرسدس اف۱ دبلیو۰۴ مرسدس اف‌او ۱۰۸اف[۱۷] P ۹   نیکو رزبرگ[۱۸] همه —
۱۰   لوئیز همیلتون[۱۹] همه
  تیم فرمول یک ساوبر سائوبر-فراری سی۳۲ فراری نوع ۰۵۶ P ۱۱   نیکو هولکنبرگ[۲۰] همه —
۱۲   Esteban Gutiérrez[۲۱] همه
  تیم فرمول یک ساهارا فورس ایندیا فورس ایندیا-مرسدس وی‌جی‌ام۰۶ مرسدس اف‌او ۱۰۸اف P ۱۴   Paul di Resta[۲۲] همه   James Calado[۲۳]
۱۵   آدریان زوتیل[۲۴] همه
  تیم فرمول یک ویلیامز ویلیامز-رنو اف‌دبلیو۳۵ رنو آراس۲۷–۲۰۱۳ P ۱۶   پاستور مالدونادو[۲۵] همه —
۱۷   والتری بوتاس[۲۵] همه
  اسکودریا تورو روسو تورو روسو-فراری اس‌آرتی۸ فراری نوع ۰۵۶ P ۱۸   Jean-Éric Vergne[۲۶] همه   Daniil Kvyat[۲۷][۲۸]
۱۹   دنیل ریکاردو[۲۶] همه
  تیم فرمول یک کترهام کترهام-رنو سی‌تی۰۳ رنو آراس۲۷–۲۰۱۳ P ۲۰   Charles Pic[۲۹] همه   Ma Qinghua[۳۰]
  هیکی کوالاینن[۳۱]
  الکساندر روسی[۳۲]
۲۱   Giedo van der Garde[۳۳] همه
  تیم فرمول یک ماروسیا ماروسیا-کازوورث ام‌آر۰۲ کازوورث سی‌ای۲۰۱۳ P ۲۲   ژول بیانچی[۳۴] همه   Rodolfo González[۳۱]
۲۳   Max Chilton[۳۵] همه

تغییر تیم‌ها ویرایش

 
پنج راننده در فصل ۲۰۱۳ نخستین حضور خود در فرمول یک را تجربه کردند. چهار رانندهٔ تصویر بالا (از بالا راست به صورت ساعتگرد): والتری بوتاس (ویلیامز)، مکس چیلتون و ژول بیانچی (ماروسیا) و استبان گوتیرز (ساوبر). گیدو فن در گارد در تصویر دیده نمی‌شود.
 
لوئیز همیلتون از مک‌لارن جدا شد و به مرسدس بنز پیوست.

تسان کپیتال مالک تیم اچ‌آرتی در نوامبر ۲۰۱۲ اعلام کرد که قصد دارد تیم را به فروش برساند. اگر تا ۳۰ نوامبر (آخرین مهلت پرداخت ورودی برای فصل ۲۰۱۳) خریداری برای تیم پیدا نمی‌شد، تیم بسته می‌شد. تسان کپیتال نتوانست خریداری پیدا کند و تیم اچ‌آرتی از فهرست ورودی ۲۰۱۳ کنار گذاشته شد. مدتی بعد خبر تصفیه شرکت منتشر شد و در نهایت به تئو مارتین که مالک شرکتی در زمینهٔ بازیافت قطعات خودرو بود، فروخته شد.

تغییر رانندگان ویرایش

میشائیل شوماخر در فصل ۲۰۱۰ قراردادی سه‌ساله با مرسدس ای‌ام‌جی بست و با خاتمهٔ قرارداد در پایان فصل ۲۰۱۲ پیشنهادی برای تمدید قرارداد او در فصل ۲۰۱۳ ارائه شد. ولی شوماخر که نتایج خوبی در سه فصل گذشته به دست نیاورده بود، دربارهٔ آیندهٔ خود مردد بود و مرسدس به دنبال به خدمت گرفتن رانندهٔ تازه‌ای رفت. پس از یک دوره مذاکره، لوئیز همیلتون، قهرمان فصل ۲۰۰۸ اعلام کرد که برای سه سال آینده به تیم مرسدس خواهد پیوست. با این انتقال، همکاری چهارده ساله همیلتون با مک‌لارن به پایان رسید. در نهایت، شوماخر بازنشستگی خود را در پایان فصل ۲۰۱۲ اعلام کرد.

با جدایی همیلتون از مک‌لارن، سرخیو پرز از ساوبر جانشین او شد. پرز پیشتر عضو انجمن رانندگان فراری بود و اگر صندلی خالی در فراری وجود داشت، نخستین نامزد پیوستن به تیم در نظر گرفته می‌شد.[۳۶] ولی اعتراف کرد با این که با تیم صحبت کرده‌بود، هرگز رانندگی برای آن‌ها را پیشنهادی واقعی نمی‌دانست. ضمناً مک‌لارن بهترین جایی بود که می‌توانست برود.[۳۷]

نیکو هالکنبرگ که قرارداری چندساله با فورس ایندیا امضا کرده‌بود، پس از یک سال از این تیم جدا شد[۳۸] تا صندلی خالی ساوبر را پر کند. استبان گوتیرز که در فصل‌های۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ افزون بر شرکت در مسابقات جی‌پی۲ رانندهٔ آزمایشی و ذخیرهٔ ساوبر بود، هم‌تیمی هالکنبرگ شد. آدریان زوتیل که یک فصل دور از مسابقات بود، جانشین هالکنبرگ در فورس ایندیا شد.[۲۴]

با پیوستن هالکنبرگ و گوتیرز به ساوبر، دیگر جایی برای کامویی کوبایاشی در تیم نبود. کوبایاشی تلاش کرد با جمع‌آوری کمک از هواداران، سرمایه‌ای برای به دست آوردن یک صندلی فراهم کند. ولی مدت کوتاهی پس از آن که لوتوس اعلام کرد رومن گروژان را در فصل بعد حفظ خواهد کرد، کوبایاشی اعلام کرد امید خود برای به دست آوردن یک صندلی برای حضور در فصل ۲۰۱۳ را از دست داده‌است. البته او در فصل ۲۰۱۴ با تیم کترهام به فرمول یک بازگشت.

ویلیامز رانندهٔ آزمایشی و ذخیرهٔ خود، والتری بوتاس را به رانندهٔ تمام‌وقت ارتقا داد و او را جانشین برونو سنا کرد. بوتاس در فصل ۲۰۱۲ در پانزده جایزه بزرگ در مراحل تمرینی شرکت کرده‌بود. سنا که از تیم ویلیامز کنار گذاشته بود، ابتدا قرار بود به فورس ایندیا ملحق شود،[۳۹] ولی در نهایت وارد مسابقات قهرمانی استقامت جهان شد.[۴۰]

تغییرات میانهٔ فصل ویرایش

کیمی رایکونن به دلیل عمل جراحی دو مسابقه آخر فصل را از دست داد و هم‌وطنش هیکی کوالاینن جایگزین او شد. او در جایزه بزرگ سنگاپور مصدوم شده‌بود و مدتی از درد پشت رنج می‌برد.

زمان‌بندی فصل ویرایش

نوزده مسابقهٔ جایزه بزرگ در تقویم فصل ۲۰۱۳ گنجانده شد. تعداد مسابقات در توافق‌نامه کنکورد که میان تیم‌ها، فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی و مدیریت فرمول یک امضا شده‌بود، مشخص شد.[۴۱]

در جایزه بزرگ مجارستان ۲۰۱۲ اکلستون اعلام کرد فصل آینده باید شامل ۲۰ مسابقه و تا حد زیادی شبیه فصل ۲۰۱۲ باشد.[۴۲] تقویم موقت در جایزه بزرگ سنگاپور اعلام شد[۴۳] و در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲ به تأیید شورای ورزش‌های موتوری فدراسیون رسید.

تقویم شامل ۲۰ مسابقه بود و برای نخستین بار جایزه بزرگ آمریکا در آن گنجانده شده‌بود. قرار بود این مسابقه در ۱۶ ژوئن در خیابان‌های نیوجرسی برگزار شود.[۴۴] پس از حذف این مسابقه از تقویم،[۴۵] تعداد مسابقات به ۱۹ مسابقه کاهش یافت. شورای ورزش‌های موتوری اعلام کرد پس از توافق اکلستون با برگزار کنندگان، بیستمین مرحله در پیستی در اروپا برگزار خواهد شد.[۴۶] در فوریهٔ ۲۰۱۳ اکلستون اعلام کرد جایگزینی پیدا نکرده‌است و ۱۹ جایزه بزرگ در تقویم باقی ماند.[۴۷]

مسابقه جایزه بزرگ پیست تاریخ
۱ جایزه بزرگ استرالیا   پیست جایزه بزرگ ملبورن، ملبورن ۱۷ مارس
۲ جایزه بزرگ مالزی   پیست بین‌المللی سپانگ، کوالا لامپور ۲۴ مارس
۳ جایزه بزرگ چین   پیست بین‌المللی شانگهای، شانگهای ۱۴ آوریل
۴ جایزه بزرگ بحرین   پیست بین‌المللی بحرین، صخیر ۲۱ آوریل
۵ جایزه بزرگ اسپانیا   پیست کاتالونیا، بارسلون ۱۲ مه
۶ مسابقات جایزه بزرگ موناکو   Circuit de Monaco، مونت‌کارلو ۲۶ مه
۷ جایزه بزرگ کانادا   Circuit Gilles Villeneuve، مونترآل ۹ ژوئن
۸ جایزه بزرگ بریتانیا   پیست سیلورستون، سیلورستون ۳۰ ژوئن
۹ جایزه بزرگ آلمان   نوربورگ‌رینگ، نوربورگ ۷ ژوئیه
۱۰ جایزه بزرگ مجارستان   ورزشگاه هونگارورینگ، بوداپست ۲۸ ژوئیه
۱۱ جایزه بزرگ بلژیک   پیست اسپا-فرانکورشان، ستوولو ۲۵ اوت
۱۲ جایزه بزرگ ایتالیا   پیست ناتزیوناله مونتزا، مونتزا ۸ سپتامبر
۱۳ جایزه بزرگ سنگاپور   پیست مارینا بی استریت، سنگاپور ۲۲ سپتامبر
۱۴ جایزه بزرگ کره   Korea International Circuit, Yeongam ۶ اکتبر
۱۵ جایزه بزرگ ژاپن   پیست سوزوکا، سوزوکا ۱۳ اکتبر
۱۶ جایزه بزرگ هند   Buddh International Circuit, Greater Noida ۲۷ اکتبر
۱۷ جایزه بزرگ ابوظبی   پیست یاس مارینا، ابوظبی ۳ نوامبر
۱۸ جایزه بزرگ ایالات متحده   پیست امریکاس، آستین ۱۷ نوامبر
۱۹ جایزه بزرگ برزیل   پیست ژوزه کارلوس پیس، سائو پائولو ۲۴ نوامبر
منبع:[۴۸][۴۹][۵۰]

گزارش فصل ویرایش

 
مارک وبر در آخرین فصل خود در فرمول یک رتبهٔ سوم را کسب کرد.

در پایان فصل، سباستین فتل از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد. او با پیروزی در جایزه بزرگ هند، برتری خود را به ۱۱۵ امتیاز رساند که در سه مسابقهٔ باقیمانده قابل جبران نبود. فتل با پیروزی در ۹ مسابقهٔ پیاپی در یک فصل، رکورد تازه‌ای به ثبت رساند. همچنین با رکورد تعداد پیروزی پیاپی که در فصل‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳ توسط آلبرتو اسکاری ثبت شده‌بود و نیز تعداد پیروزی در یک فصل که توسط میشائیل شوماخر در فصل ۲۰۰۴ با ۱۳ پیروزی به ثبت رسیده‌بود، برابری کرد.[۵۱] پیروزی او در جایزه بزرگ مالزی بحث‌برانگیز بود؛ زیرا برخلاف دستور تیمی از مارک وبر سبقت گرفت تا پیروزی خود را قطعی کند.[۵۲] فتل پس از مسابقه از تیم خود عذرخواهی کرد. وبر در پایان آخرین فصل حضور خود در فرمول یک در سکوی سوم قرار گرفت. نتایج فتل و وبر منجر به قطعی شدن قهرمانی ردبول در مسابقات قهرمانی سازندگان در جایزه بزرگ هند شد.

فرناندو آلونسو از فراری نایب قهرمان شد. او در دو مسابقه پیروز شد و در ۵ مسابقه بر سکوی دوم ایستاد. ولی در چند مسابقه نیز نمایش ضعیفی داشت، از جمله نتوانست جایزه بزرگ مالزی را به پایان رساند. هم‌تیمی او فلیپه ماسا در رتبهٔ هشتم قرار گرفت. در نهایت، فراری با اختلاف ۶ امتیاز رتبهٔ دوم را تقدیم مرسدس کرد.

لوئیز همیلتون از مرسدس، با یک پیروزی و چهار مقام سومی، در رتبهٔ چهارم فصل قرار گرفت. در جایزه بزرگ مالزی، دستور تیمی به سوم شدن همیلتون کمک کرد. هرچند پس از مسابقه اعتراف کرد سکو حق رزبرگ بوده‌است.[۵۳] هم‌تیمی او نیکو رزبرگ نیز با وجود پیروزی در دو مسابقه، جایگاه ششم را به دست آورد. او در سه مسابقه به خط پایان نرسید و در چند مسابقه بداقبال بود.

کیمی رایکونن از لوتوس رتبهٔ پنجم را کسب کرد؛ هرچند به دلیل جراحی کمر، دو مسابقهٔ آخر را از دست داد.[۵۴] رایکونن برندهٔ مسابقهٔ افتتاحیه در استرالیا شد و در چند مسابقه در رتبهٔ دوم ایستاد. هم‌تیمی او رومن گروژان نیز که یک مقام دومی و چند مقام سومی را کسب کرده‌بود، در پایان فصل در رتبهٔ هفتم قرار گرفت. نمایش ضعیف در چند مسابقه باعث شد لوتوس رتبهٔ سوم را به فراری بدهد و در رتبهٔ چهارم قرار گیرد.

فصل ۲۰۱۳ فصل سختی برای مک‌لارن بود[۵۵] و بهترین رتبهٔ آن‌ها رتبهٔ چهارم جنسون باتن در برزیل بود. از فصل ۲۰۰۶ نخستین باری بود که مک‌لارن در هیچ مسابقه‌ای پیروز نشد و از فصل ۱۹۸۰ نخستین باری بود که هیچ سکویی کسب نکرد. فورس ایندیا که در نیمهٔ‌ابتدایی فصل نتایج خوبی به دست آورده بود، در نیمهٔ دوم فصل افت کرد و در هفت مسابقهٔ پیاپی تنها ۳ امتیاز به دست آورد. در سوی مقابل، ساوبر نیمهٔ اول فصل بسیار سختی داشت؛ ولی پس از آن نیکو هالکنبرگ در چند مسابقه نتایج خوبی به دست آورد.

نتایج و رده‌بندی‌ها ویرایش

جایزه بزرگ‌ها ویرایش

مسابقه جایزه بزرگ Pole position Fastest lap رانندهٔ برنده سازندهٔ برنده
۱   جایزه بزرگ استرالیا   سباستین فتل   کیمی رایکونن   کیمی رایکونن   لوتوس-رنو
۲   جایزه بزرگ مالزی   سباستین فتل   Sergio Pérez   سباستین فتل   ردبول-رنو
۳   جایزه بزرگ چین   لوئیز همیلتون   سباستین فتل   فرناندو آلونسو   فراری
۴   جایزه بزرگ بحرین   نیکو رزبرگ   سباستین فتل   سباستین فتل   ردبول-رنو
۵   جایزه بزرگ اسپانیا   نیکو رزبرگ   Esteban Gutiérrez   فرناندو آلونسو   فراری
۶   مسابقات جایزه بزرگ موناکو   نیکو رزبرگ   سباستین فتل   نیکو رزبرگ   مرسدس
۷   جایزه بزرگ کانادا   سباستین فتل   مارک وبر   سباستین فتل   ردبول-رنو
۸   جایزه بزرگ بریتانیا   لوئیز همیلتون   مارک وبر   نیکو رزبرگ   مرسدس
۹   جایزه بزرگ آلمان   لوئیز همیلتون   فرناندو آلونسو   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۰   جایزه بزرگ مجارستان   لوئیز همیلتون   مارک وبر   لوئیز همیلتون   مرسدس
۱۱   جایزه بزرگ بلژیک   لوئیز همیلتون   سباستین فتل   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۲   جایزه بزرگ ایتالیا   سباستین فتل   لوئیز همیلتون   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۳   جایزه بزرگ سنگاپور   سباستین فتل   سباستین فتل   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۴   جایزه بزرگ کره   سباستین فتل   سباستین فتل   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۵   جایزه بزرگ ژاپن   مارک وبر   مارک وبر   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۶   جایزه بزرگ هند   سباستین فتل   کیمی رایکونن   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۷   جایزه بزرگ ابوظبی   مارک وبر   فرناندو آلونسو   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۸   جایزه بزرگ ایالات متحده   سباستین فتل   سباستین فتل   سباستین فتل   ردبول-رنو
۱۹   جایزه بزرگ برزیل   سباستین فتل   مارک وبر   سباستین فتل   ردبول-رنو

رده‌بندی رانندگان ویرایش

به ۱۰ رانندهٔ برتر هر مسابقه بر اساس جدول زیر امتیاز داده شد:

امتیاز اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم نهم دهم
امتیاز ۲۵ ۱۸ ۱۵ ۱۲ ۱۰ ۸ ۶ ۴ ۲ ۱
رتبه راننده استرالیا
  		مالزی
  		چین
  		بحرین
  		اسپانیا
  		موناکو
  		کانادا
  		بریتانیا
  		آلمان
  		مجارستان
  		بلژیک
  		ایتالیا
  		سنگاپور
  		کره ج.
  		ژاپن
  		هند
  		امارات
  		آمریکا
  		برزیل
  		امتیاز
۱   سباستین فتل ۳ ۱ ۴ ۱ ۴ ۲ ۱ انصراف ۱ ۳ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۳۹۷
۲   فرناندو آلونسو ۲ انصراف ۱ ۸ ۱ ۷ ۲ ۳ ۴ ۵ ۲ ۲ ۲ ۶ ۴ ۱۱ ۵ ۵ ۳ ۲۴۲
۳   مارک وبر ۶ ۲ انصراف ۷ ۵ ۳ ۴ ۲ ۷ ۴ ۵ ۳ ۱۵† انصراف ۲ انصراف ۲ ۳ ۲ ۱۹۹
۴   لوئیز همیلتون ۵ ۳ ۳ ۵ ۱۲ ۴ ۳ ۴ ۵ ۱ ۳ ۹ ۵ ۵ انصراف ۶ ۷ ۴ ۹ ۱۸۹
۵   کیمی رایکونن ۱ ۷ ۲ ۲ ۲ ۱۰ ۹ ۵ ۲ ۲ انصراف ۱۱ ۳ ۲ ۵ ۷ انصراف ۱۸۳
۶   نیکو رزبرگ انصراف ۴ انصراف ۹ ۶ ۱ ۵ ۱ ۹ ۱۹† ۴ ۶ ۴ ۷ ۸ ۲ ۳ ۹ ۵ ۱۷۱
۷   رومن گروژان ۱۰ ۶ ۹ ۳ انصراف انصراف ۱۳ ۱۹† ۳ ۶ ۸ ۸ انصراف ۳ ۳ ۳ ۴ ۲ انصراف ۱۳۲
۸   فلیپه ماسا ۴ ۵ ۶ ۱۵ ۳ انصراف ۸ ۶ انصراف ۸ ۷ ۴ ۶ ۹ ۱۰ ۴ ۸ ۱۲ ۷ ۱۱۲
۹   جنسون باتن ۹ ۱۷† ۵ ۱۰ ۸ ۶ ۱۲ ۱۳ ۶ ۷ ۶ ۱۰ ۷ ۸ ۹ ۱۴ ۱۲ ۱۰ ۴ ۷۳
۱۰   نیکو هولکنبرگ DNS ۸ ۱۰ ۱۲ ۱۵ ۱۱ انصراف ۱۰ ۱۰ ۱۱ ۱۳ ۵ ۹ ۴ ۶ ۱۹† ۱۴ ۶ ۸ ۵۱
۱۱   Sergio Pérez ۱۱ ۹ ۱۱ ۶ ۹ ۱۶† ۱۱ ۲۰† ۸ ۹ ۱۱ ۱۲ ۸ ۱۰ ۱۵ ۵ ۹ ۷ ۶ ۴۹
۱۲   Paul di Resta ۸ انصراف ۸ ۴ ۷ ۹ ۷ ۹ ۱۱ ۱۸† انصراف انصراف ۲۰† انصراف ۱۱ ۸ ۶ ۱۵ ۱۱ ۴۸
۱۳   آدریان زوتیل ۷ انصراف انصراف ۱۳ ۱۳ ۵ ۱۰ ۷ ۱۳ انصراف ۹ ۱۶† ۱۰ ۲۰† ۱۴ ۹ ۱۰ انصراف ۱۳ ۲۹
۱۴   دنیل ریکاردو انصراف ۱۸† ۷ ۱۶ ۱۰ انصراف ۱۵ ۸ ۱۲ ۱۳ ۱۰ ۷ انصراف ۱۹† ۱۳ ۱۰ ۱۶ ۱۱ ۱۰ ۲۰
۱۵   Jean-Éric Vergne ۱۲ ۱۰ ۱۲ انصراف انصراف ۸ ۶ انصراف انصراف ۱۲ ۱۲ انصراف ۱۴ ۱۸† ۱۲ ۱۳ ۱۷ ۱۶ ۱۵ ۱۳
۱۶   Esteban Gutiérrez ۱۳ ۱۲ انصراف ۱۸ ۱۱ ۱۳ ۲۰† ۱۴ ۱۴ انصراف ۱۴ ۱۳ ۱۲ ۱۱ ۷ ۱۵ ۱۳ ۱۳ ۱۲ ۶
۱۷   والتری بوتاس ۱۴ ۱۱ ۱۳ ۱۴ ۱۶ ۱۲ ۱۴ ۱۲ ۱۶ انصراف ۱۵ ۱۵ ۱۳ ۱۲ ۱۷ ۱۶ ۱۵ ۸ انصراف ۴
۱۸   پاستور مالدونادو انصراف انصراف ۱۴ ۱۱ ۱۴ انصراف ۱۶ ۱۱ ۱۵ ۱۰ ۱۷ ۱۴ ۱۱ ۱۳ ۱۶ ۱۲ ۱۱ ۱۷ ۱۶ ۱
۱۹   ژول بیانچی ۱۵ ۱۳ ۱۵ ۱۹ ۱۸ انصراف ۱۷ ۱۶ انصراف ۱۶ ۱۸ ۱۹ ۱۸ ۱۶ انصراف ۱۸ ۲۰ ۱۸ ۱۷ ۰
۲۰   Charles Pic ۱۶ ۱۴ ۱۶ ۱۷ ۱۷ انصراف ۱۸ ۱۵ ۱۷ ۱۵ انصراف ۱۷ ۱۹ ۱۴ ۱۸ انصراف ۱۹ ۲۰ انصراف ۰
۲۱   هیکی کوالاینن ۱۴ ۱۴ ۰
۲۲   Giedo van der Garde ۱۸ ۱۵ ۱۸ ۲۱ انصراف ۱۵ انصراف ۱۸ ۱۸ ۱۴ ۱۶ ۱۸ ۱۶ ۱۵ انصراف انصراف ۱۸ ۱۹ ۱۸ ۰
۲۳   Max Chilton ۱۷ ۱۶ ۱۷ ۲۰ ۱۹ ۱۴ ۱۹ ۱۷ ۱۹ ۱۷ ۱۹ ۲۰ ۱۷ ۱۷ ۱۹ ۱۷ ۲۱ ۲۱ ۱۹ ۰
رتبه راننده استرالیا
  		مالزی
  		چین
  		بحرین
  		اسپانیا
  		موناکو
  		کانادا
  		بریتانیا
  		آلمان
  		مجارستان
  		بلژیک
  		ایتالیا
  		سنگاپور
  		کره ج.
  		ژاپن
  		هند
  		امارات
  		آمریکا
  		برزیل
  		امتیاز
جایزه بزرگ
  • پررنگ - خط یک
  • مورب - سریع‌ترین دور

یادداشت:

  • † — راننده علی‌رغم به پایان نرساندن مسابقه، به علت طی کردن بیش از ۹۰٪ مسیر، در رده‌بندی قرار گرفت.

منابع ویرایش

  1. ↑ "Vettel is champion, Button wins thriller". Autosport. 25 November 2012. Retrieved 25 November 2012.
  2. ↑ Rumsby, Ben (26 March 2014). "Laureus Awards: Sebastian Vettel named World Sportsman of the Year". The Telegraph. London: Telegraph Media Group Limited. Retrieved 27 March 2014.
  3. ↑ Noble, Jonathan (24 March 2012). "'Majority' of Formula 1 teams commit to new Concorde deal". Autosport. Retrieved 24 March 2012.
  4. ↑ Noble, Jonathan (7 July 2012). "Ecclestone suggests leading teams should help set future technical rules in new Concorde Agreement". Autosport. Retrieved 7 July 2012.
  5. ↑ "Press Release – 2012 Concorde Agreement". Fédération Internationale de l'Automobile. 22 October 2012. Archived from the original on 25 October 2012. Retrieved 23 October 2012.
  6. ↑ "2013 FIA Formula One World Championship Entry List" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile. 30 November 2012. Archived from the original (PDF) on 31 May 2013. Retrieved 31 January 2012.
  7. ↑ "2013 FIA Formula One World Championship Entry List". Fédération Internationale de l'Automobile. 3 March 2013. Archived from the original on 10 March 2013. Retrieved 31 January 2014.
  8. ↑ Beer, Matt (14 March 2011). "Horner pleased to end Vettel rumours". Autosport. Retrieved 14 March 2011.
  9. ↑ Beer, Matt (10 July 2012). "Webber will stay with Red Bull Racing for the 2013 Formula 1 season". Autosport. Retrieved 10 July 2012.
  10. ↑ "Fernando Alonso signs new Ferrari contract". BBC Sport. 8 March 2012. Retrieved 19 May 2012.
  11. ↑ "Massa signs new Ferrari deal for 2013". ESPN. 16 October 2012. Retrieved 16 October 2012.
  12. ↑ Elizalde, Pablo (5 October 2011). "Button secures new multi-year contract at McLaren". Autosport. Retrieved 5 October 2011.
  13. ↑ Collantine, Keith (28 September 2012). "Perez takes place of Mercedes-bound Hamilton at McLaren". f1fanatic.co.uk.
  14. ↑ "Kimi Raikkonen re-signs with Lotus for 2013". Autosport. 29 October 2012. Retrieved 29 October 2012.
  15. ↑ "Lotus agrees deal with Heikki Kovalainen to replace Kimi Raikkonen". Autosport. 10 November 2013.
  16. ↑ "Romain Grosjean will stay at Lotus for 2013 F1 season". Autosport. 17 December 2012. Retrieved 17 December 2012.
  17. ↑ "Mercedes F1 W04". مرسدس جی‌پی. Retrieved 24 January 2014.
  18. ↑ "Mercedes GP Petronas and Nico Rosberg agree to contract extension". Mercedes GP. 10 November 2011. Archived from the original on 7 November 2011. Retrieved 10 November 2011.
  19. ↑ Cary, Tom (28 September 2012). "Lewis Hamilton to join Mercedes in $100m move from McLaren, signing a three-year deal". The Daily Telegraph. London. Retrieved 28 September 2012.
  20. ↑ "Sauber F1 Team signs on Nico Hulkenberg for 2013". Sauber F1 Team. 31 October 2012. Archived from the original on 4 November 2012. Retrieved 31 October 2012.
  21. ↑ "Sauber F1 Team signs Esteban Gutiérrez as its race driver, Robin Frijns becomes test and reserve driver". Sauber F1 Team. 23 November 2012. Archived from the original on 30 November 2012. Retrieved 23 November 2012.
  22. ↑ "Paul Di Resta". forceindiaf1.com. 31 January 2013. Archived from the original on 17 January 2013. Retrieved 31 January 2013.
  23. ↑ "James Calado: Force India name Englishman as reserve driver". بی‌بی‌سی اسپورت. 2 September 2013. Retrieved 4 September 2013.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Adrian Sutil completes Sahara Force India's 2013 line-up". forceindiaf1.com. 28 February 2013. Archived from the original on 2 March 2013. Retrieved 28 February 2013.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ Collantine, Keith (28 November 2012). "Bottas joins Maldonado at Williams for 2013". F1 Fanatic. Keith Collantine. Retrieved 29 November 2012.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Collantine, Keith (31 October 2012). "Toro Rosso resigns Ricciardo and Vergne for 2013". f1fanatic.co.uk.
  27. ↑ "GP3 champ Kvyat set for Toro Rosso Friday runs in USA, Brazil". Formula1.com. Archived from the original on 3 November 2013. Retrieved 2 November 2013.
  28. ↑ "Toro Rosso 2014 Formula 1 driver Daniil Kvyat set for GP Friday runs". Autosports. 25 October 2013. Retrieved 26 October 2013.
  29. ↑ "Marussia driver Charles Pic switches to Caterham for 2013". بی‌بی‌سی اسپورت. 23 November 2012. Retrieved 23 November 2012.
  30. ↑ Collantine, Keith (12 April 2013). "Mercedes comfortably quickest in first practice". F1 Fanatic. Keith Collantine. Retrieved 12 April 2013.
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ Beer, Matt (19 April 2013). "Bahrain GP: Felipe Massa tops opening practice session". Autosport. Retrieved 19 April 2013.
  32. ↑ "Di Resta tops damp Montreal opener". Formula One. 7 June 2013. Archived from the original on 10 June 2013. Retrieved 7 June 2013.
  33. ↑ "Van der Garde to race for Caterham". GPUpdate.net. 1 February 2013. Archived from the original on 5 February 2013. Retrieved 1 February 2013.
  34. ↑ "Jules Bianchi to race". marussiaf1team.com. 1 March 2013. Archived from the original on 4 March 2013. Retrieved 1 March 2013.
  35. ↑ "To the Max – Max Chilton will make his Formula 1 racing debut with us in 2013". marussiaf1team.com. 18 December 2012. Archived from the original on 31 December 2012. Retrieved 18 December 2012.
  36. ↑ Noble, Jonathan (28 September 2012). "Sergio Perez gets Lewis Hamilton's McLaren seat". Autosport. Retrieved 28 September 2012.
  37. ↑ Collantine, Keith (4 September 2012). "Perez: Ferrari was "never an option"". F1 Fanatic. Keith Collantine. Retrieved 4 September 2012.
  38. ↑ "Force India won't stand in drivers way". Autosport. 9 September 2012. Retrieved 9 September 2012.
  39. ↑ "F1: Senna slams Indian Formula 1 team after talks – STR may switch engines". F1sa.com. 21 February 2013. Archived from the original on 29 October 2013. Retrieved 23 February 2013.
  40. ↑ Watkins, Gary (5 February 2013). "Bruno Senna leaves F1 for Aston Martin Le Mans and WEC drive". Autosport. Retrieved 5 February 2013.
  41. ↑ "Concorde clause paves the way for 25 race F1 calendar". PitPass.com. 6 December 2010. Retrieved 26 October 2011.
  42. ↑ Noble, Jonathan (28 July 2012). "F1 will stick to 20 races next season, Bernie Ecclestone confirms". Autosport. Retrieved 29 July 2012.
  43. ↑ Coch, Mat (21 September 2012). "Revealed the 2013 draft calendar". Pitpass.com.
  44. ↑ "New Jersey to host Grand Prix of America in 2013". BBC F1. 25 October 2011.
  45. ↑ "New Jersey Grand Prix to be postponed until 2014". Autosport. 19 October 2012. Retrieved 19 October 2012.
  46. ↑ "2013 FIA Formula One World Championship Race Calendar". Formula One. 17 November 2012. Archived from the original on 18 June 2014. Retrieved 17 November 2012.
  47. ↑ Noble, Jonathan (5 February 2013). "Bernie Ecclestone confirms Formula 1 will stick to 19 races in 2013". Autosport. Retrieved 5 February 2013.
  48. ↑ "FIA Formula One calendar". Fédération Internationale de l'Automobile. Archived from the original on 8 February 2013. Retrieved 21 February 2013.
  49. ↑ "2013 Formula One calendar". Formula One. Archived from the original on 18 June 2014. Retrieved 21 February 2013.
  50. ↑ Elizalde, Pablo (8 March 2013). "2013 Formula 1 calendar to stay at 19 races as FIA ends 20th GP hunt". Autosport. Haymarket Media Group. Retrieved 8 March 2013.
  51. ↑ "F1: Sebastian Vettel caps record year with Brazilian GP win". thestar.com. Toronto: thestar.com. 24 November 2013. Retrieved 27 November 2013.
  52. ↑ "Sparks fly at Malaysian Grand Prix". Al Jazeera. Sport. Doha, Qatar. 24 March 2013. Retrieved 16 April 2013.
  53. ↑ Brown, Oliver (24 March 2013). "Malaysian Grand Prix 2013: Lewis Hamilton benefits from team orders as Niko Rosberg fumes". The Daily Telegraph. London. Retrieved 2 July 2013.
  54. ↑ "Kimi Raikkonen to miss final two F1 races of the season". bbc.co.uk. BBC Sports. 10 November 2013. Retrieved 27 November 2013.
  55. ↑ "Jenson Button says McLaren struggling with 2013 car". Racing Fanatic.net. racingfanatic.net. Archived from the original on 25 February 2013. Retrieved 16 April 2013.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مسابقات_فرمول_یک_فصل_۲۰۱۳&oldid=37115007»