معاهده الیوا

پیمان یا صلح اُلیوا (۲۳ مارس ۱۶۶۰) (به لهستانی: Pokój Oliwski) سوئدی: Freden i Oliva آلمانی: Vertrag von Oliva) یکی از معاهدات صلح پایان دهنده دومین جنگ شمالی (۱۶۵۵–۱۶۶۰) بود. این پیمان، اختلافات سرزمینی میان امپراتوری سوئد و مشترک‌المنافع لهستان–لیتوانی که به همراه فرانسه در جنگ سی ساله در برابر امپراتوری مقدس روم (آلمان) می‌جنگیدند را برطرف کرد. مازارن، صدراعظم ایتالیایی فرانسه که از حمایت انگلستان و هلند نیز برخوردار بود در جریان این حکمیت، دست داشت و به این ترتیب، ایالت مارگراف‌نشین براندنبورگ با عنوان دولت مستقل براندنبورگ-پروس شناخته شد.

پیمان یا صلح اُلیوا

Pokój Oliwski
پیمان اُلیوا
تاریخ امضا	۲۳ مارس ۱۶۶۰
مکان امضا	سوئد، جمهوری لهستان، امپراتوری مقدس روم، براندنبورگ (پروس)
امضاکنندگان	امپراتوری سوئد، مشترک‌المنافع لهستان–لیتوانی، امپراتوری مقدس روم، براندنبورگ-پروس

پیمان اُلیوا، در کنار معاهده وستفالی و معاهدات پیرنه و کپنهاگ، از عوامل تبدیل فرانسه به قدرت اصلی در قاره اروپا بود.

Legal boundaries of Polish-Lithuanian Commonwealth in 1660

Poland at the time of the treaty of 1660 (significant territories occupied by Russia during the Russo-Polish War (1654–1667)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Treaty of Oliva». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

• Annotated edition of the Peace of Oliva at ieg-mainz.de (Institut für Europäische Geschichte Mainz)