مهدی بیانی (۱۲۸۵–۱۷ بهمن ۱۳۴۶) بنیانگذار کتابخانه ملی ایران، کارشناس نسخه‌های خطی فارسی، نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه تهران بود.[۱][۲][۳][۴][۵]

مهدی بیانی
زادهٔ۱۲۸۵
همدان، ایران
ملیتایرانی
تحصیلاتدکترای زبان و ادبیات فارسی
محل تحصیلدانشگاه تهران
پیشهاستاد دانشگاه تهران، بنیان‌گذار و نخستین رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

زندگی ویرایش

مهدی بیانی در ۱۲۸۵ در همدان متولّد شد. پدرش، میرزا محمدخان مستوفی فراهانی، از خاندان دبیران و مستوفیان فراهان و نیای مادریش میرزا سلیمان بیان السلطنه فراهانی، رئیس بیوتات سلطنتی و صاحبِ رساله قواعد دفاتر و حساب بود.[۶] در دو سالگی او پدرش درگذشت و مادرش با او و دیگر فرزندان به تهران آمد.[۷] او در مدارس ابتدایی اقدسیّه و اشرف به تحصیلات مقدماتی و فراگیری خوشنویسی پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه در دارالفنون، دوره لیسانس علوم ادبی و فلسفی را در دانشسرای عالی (دارالمعلمین عالی سابق) به پایان برد و در ۱۳۲۴ هجری خورشیدی به اخذ دکتری در زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نایل گشت.[۷][۸][۹]

بیانی پس از گذراندن دوره تعلیمات دانشکده افسری و خدمت وظیفه، در ۱۳۱۲ ش همزمان با کار در کتابخانه دانشسرای عالی، تدریس زبان و ادبیات فارسی را آغاز کرد و در ۱۳۱۳ ش به مدیریت کتابخانه عمومی معارف منصوب گردید.[۷] او در این مقام به گردآوری کتاب‌ها از کتابخانه سلطنتی و کتابخانه معارف برای بنیانگذاری «کتابخانه ملی ایران» پرداخت و پس از تأسیس این کتابخانه در ۱۳۱۶، ریاست آنجا را به عهده گرفت.

در ۱۳۱۹ش، به مدت یک سال از طرف وزارت آموزش و پرورش (وزارت فرهنگ سابق) به ریاست فرهنگ اصفهان اعزام شد و پس از بازگشت و انجام دادن مأموریت آموزشی یکساله در وزارت پیشه و هنر وقت، بار دیگر به ریاست کتابخانه ملی منصوب شد. در ۱۳۳۵ش، ریاست کتابخانه سلطنتی را عهده‌دار شد و این سمت را همراه با استادی دانشگاه تهران و تدریس «تاریخ تکامل خطوط اسلامی» و «کتابشناسی نسخه‌های خطی» تا پایان عمر به عهده داشت[۷]

او همچنین انجمنی برای حمایت و معرفی خوشنویسان و هنر خوشنویسی با نام «انجمن حمایت خط و خطاطان» تأسیس کرد. وی به سبب تبحّر در شناخت خطوط و نسخه‌ها به عنوان کارشناس نسخه‌های خطی و چاپی، با کتابخانه‌های ملی، مجلس شورای ملی و کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران همکاری می‌کرد.[۱۰] او خود خطی خوش داشت[۱۱][۱۲][۱۳] و به ویژه در نستعلیق قوی و ماهر بود. او را از شاگردان میرزا حسین‌خان مستوفی معروف به کاتب‌الخاقان ذکر کرده‌اند.[۱۴] کتاب «احوال و آثار خوشنویسان» که او در ۴ جلد منتشر کرد از آثار پژوهشی ارزشمند در زمینه زندگی‌نامه و معرفی خوشنویسان ایران است که تاکنون ارزش خود را حفظ کرده‌است.

بیانی از بنیانگذاران انجمن فرهنگی ایران و شوروی و عضو آن بود و نزدیک به ۲۵ سال در راه گسترش و استواری پیوندهای دوستی و فرهنگی دو کشور همسایه تلاش کرد.[۱۵] مأموریتهای فرهنگی بسیاری به کشورهای آسیایی، اروپایی و آمریکا داشت. وی در ۱۷ بهمن ۱۳۴۶ بر اثر سرطان درگذشت.[۷]

آثار ویرایش

آثار او عبارت است از:[۷][۱۶]

 
نمونه آخرین خوشنویسی دکتر مهدی بیانی

همچنین مقالات ادبی و هنری و تاریخی متعددی از او در مجلات داخلی و خارجی نشر یافته‌است[۱۷]

پانویس ویرایش

  1. «مهدی بیانی، دانشنامهٔ جهان اسلام». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۱۹.
  2. ««پنجاه سال با دکتر مهدی بیانی» منتشر شد». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۸-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۵.
  3. 2520 (۲۰۲۰-۰۲-۰۶). «مهدی بیانی؛ پژوهشگر و ادیب معاصر و بنیانگذار کتابخانه ملی». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۵.
  4. «مردی که کتابخانه ملی را به‌جا گذاشت و رفت». ایسنا. ۲۰۱۹-۰۲-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۵.
  5. Behnegarsoft.com (۲۰۲۰-۰۸-۰۵). «کتاب «پنجاه سال با دکتر مهدی بیانی» درانتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران | ایبنا». خبرگزاری کتاب ایران (IBNA). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۵.
  6. بیانی، ج ۲، مقدمة محبوبی اردکانی، ص ۳
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران
  8. بیانی، ج ۳، مقدمة محبوبی اردکانی
  9. ایرانیکا، ذیل «بیانی»
  10. بیانی، ج ۳، مقدمة محبوبی اردکانی، ص چهار
  11. افشار، ص ۱۱۵
  12. بیانی، ج ۴
  13. پیشگفتار دانش‌پژوه، ص ۳۵
  14. قلیچ‌خانی، حمیدرضا. فهرست خوشنویسان دوران قاجار تا معاصر
  15. پیام نوین، ص ۲۱
  16. افشار، ص ۱۱۶–۱۱۷
  17. افشار، ص ۱۱۷

منابع ویرایش

  • ایرج افشار، «وفات دکتر مهدی بیانی»، راهنمای کتاب، سال ۱۱، ش ۱و۲و۳ (مرداد ۱۳۴۷)
  • مهدی بیانی، احوال و آثار خوشنویسان، تهران ۱۳۶۳ ش
  • پیام نوین، دوره ۹، ش ۳ (دی و بهمن و اسفند ۱۳۴۶)
  • مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال ۱۵، ش ۵ و ۶ (مرداد ۱۳۴۷)
  • محمد دبیرسیاقی / Encyclopaedia Iranica, s.v. "Baya ni” / by M. Dabirsiâqi
  • قلیچ‌خانی، حمیدرضا (۲۷ خرداد ۱۳۸۹). «فهرست خوشنویسان دوران قاجار تا معاصر». پایگاه اطلاع‌رسانی خوشنویسی ایران. دریافت‌شده در ۷ دی ۱۳۸۹.