مهندسی بوم‌شناختی

مهندسی بوم‌شناختی (به انگلیسی: Ecological engineering) از بوم‌شناسی و مهندسی برای پیش‌بینی، طراحی، ساخت یا بازسازی و مدیریت اکوسیستم‌هایی استفاده می‌کند که اجتماع انسانی با محیط طبیعی آن به سود هر دو را در هم ادغام می‌کند.[۱]

برگن و همکاران[۲] مهندسی بوم‌شناختی را این‌گونه تعریف می‌کنند: ۱) استفاده از دانش و نظریه بوم‌شناختی. ۲) کاربرد برای انواع اکوسیستم‌ها. ۳) سازگاری روش‌های طراحی مهندسی؛ و ۴) ارائه یک نظام ارزشی راهنما.[۳]

دستورالعمل‌ها، اصول طراحی و کلاس‌های کاربردی ویرایش

طراحی مهندسی اکولوژیکی، اکولوژی سیستم‌ها را با فرایند طراحی ترکیب می‌کند. طراحی مهندسی معمولاً شامل فرمول‌بندی موضوع برای رسیدن به هدف، تجزیه و تحلیل مسئله با درنظرگرفتن محدودیت‌ها، جستجوی راه‌حل‌های جایگزین، تصمیم‌گیری در میان گزینه‌ها و مشخص کردن یک راه‌حل کامل می‌باشد. یک چارچوب طراحی زمانی توسط ماتلوک و همکاران ارائه شده‌است، که بیان می‌کند راه حل‌های طراحی در کادر محیط زیست در نظر گرفته می‌شوند.[۴] در انتخاب بین گزینه‌های جایگزین، طراح باید اقتصاد زیست‌محیطی را نیز در ارزیابی طراحی خود بگنجاند.[۵] بدین معنا که یک سیستم به سوی حفاظت بیولوژیکی و برای حفظ جامعه و طبیعت فراهم شود.[۶][۷]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. W.J. Mitsch & S.E. Jorgensen (1989), "Introduction to Ecological Engineering", In: W.J. Mitsch and S.E. Jorgensen (Editors), Ecological Engineering: An Introduction to Ecotechnology. John Wiley & Sons, New York, pp. 3-12.
  2. S.D. Bergen et al. (2001), "Design Principles for Ecological Engineering", in: Ecological Engineering, 18: 201-210.
  3. «Ecological engineering – HiSoUR – Hi So You Are» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۸.
  4. «Ecological engineering».
  5. «Ecological engineering».
  6. «Ecological engineering».
  7. «Design principles for ecological engineering».

پیوند به بیرون ویرایش

سازمان‌ها ویرایش

مجلات علمی ویرایش