نرم‌افزار کنترل محتوا

نرم‌افزار کنترل محتوا، که عموماً به عنوان یک فیلتر اینترنتی مورد اشاره قرار می‌گیرد، نرم‌افزاری است که محتوایی را که یک کاربر اینترنتی قادر است تا مورد دسترسی قرار دهد را محدود یا کنترل می کند، به‌خصوص هنگامی که برای محدود کردن مطلبی که روی اینترنت از طریق وب، ایمیل، و دیگر طرق ارائه می شود به کار برده می شود. نرم‌افزار کنترل محتوا تعیین می کند که چه محتوایی مهیا یا مسدود می باشد.

چنین محدودیت هایی می توانند در سطوح مختلفی اعمال شوند: یک دولت می تواند تلاش کند تا آن ها را در سطح ملی اعمال کند (سانسور اینترنت را ببینید)، یا برای مثال می توانند توسط یک رساننده خدمات اینترنتی نسبت به مشتریانش، توسط کارفرمایی نسبت به پرسنل خود، توسط مدرسه ای نسبت به دانش آموزان خود، کتابخانه ای نسبت به بازدیدکنندگانش، والدی نسبت به کامپیوتر کودکی، یا یک فرد کاربر نسبت به کامپیوتر خودش اعمال شود.

اغلب انگیزه این است که از دسترسی به محتوایی که صاحب(ان) کامپیوتر یا دیگر مرجعیت ها ممکن است قابل اعتراض یا زننده در نظر بگیرندش جلوگیری شود. هنگامی که بدون رضایت (consent) کاربر تحمیل شود، کنترل محتوا می تواند به عنوان شکلی از سانسور اینترنتی توصیف شود. برخی نرم‌افزارهای کنترل محتوا شامل عملکردهای کنترل زمان می باشند که والدین را قادر می سازد تا مقدار زمانی را که کودک می تواند برای دسترسی به اینترنت یا بازی کردن یا دیگر فعالیت های کامپیوتر صرف کند تنظیم کنند.

در برخی کشورها، چنین نرم‌افزارهایی پُریاب هستند. در کوبا، اگر یک کاربر کامپیوتر در کافی‌نت های تحت کنترل دولت کلمات بخصوصی را تایپ کند، واژه‌پرداز یا مرورگر به طور خود کار بسته می شود، و هشدار «state security» داده می شود.[۱]

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. "Going online in Cuba: Internet under surveillance" (PDF). Reporters Without Borders. 2006.

منابع ویرایش