نقد دولت اسرائیل

نقد دولت اسرائیل، که غالباً از آن به سادگی به نقد اسرائیل یاد می‌شود، موضوع گزارش و پژوهش روزنامه‌نگارانه و دانشورانه در حوزه نظریه روابط بین‌الملل در علوم سیاسی است. در حوزه تمایلات جهانی برای اجتماع ملت‌ها، اسرائیل به دلیل اعلامیه استقلالش در سال ۱۹۴۸، به دلیل موضوعات بسیاری مورد نقد قرار گرفته‌است.^[۱]^[۲]^[۳]

نقد بین‌المللی اسرائیل عموماً تحت نظم قانون بین‌الملل و الزامات گوناگون، واقعی یا تصور شده، که اسرائیل متهم به عدم انطباق با یک عضو سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی ست. نقد سیاست‌های معاصر معمولاً مربوط به مسائلی در مناطق فلسطینی همچون شهر نشینی‌های اسرائیلی، حقوق بشر اعراب فلسطینی، عملکرد نیروهای مسلح اسرائیل در جریان مناقشات و اتهامات حصر اقتصادی مناطق فلسطینی ^[۴] می‌شود. نقد دولتهای قبلی اسرائیل مربوط به مسائلی چون عدم اجازه به آوارگان فلسطینی برای بازگشت به خانه‌شان پس از جنگ، و تعرض، اشغال، و ضمیمه کردن مناطق همسایه و ساختن شهرک در آنجا ست. منبع دیگر نقد اختلافات ناشی از تبدیل بین خاخام‌گری ارتودوکس اسرائیل و بخش‌های غیرارتودوکس مهاجران یهودی ست. در یک سوی طیف، این نقدها از تلاش‌هایی برای مشروعیت زدایی حق وجود اسرائیل حمایت می‌کنند.^[۵] این مسئله منجر به بحثی جاری در خصوص این است که نقد اسرائیل در چه نقطه ای از خط یهودستیزی می‌گذرد.

یکی از تأثیرات نقد بین‌المللی تأثیر بر روانشناسی اجتماعی اسرائیلیان است - بنا به یک بررسی بیش از نیمی از اسرائیلیان معتقدند که «همه دنیا علیه ما ست»، و سه چهارم آنان باور دارند که «بی توجه به این که اسرائیل چه می کند و چه قدر به سوی حل نزاع با فلسطینیان پیش برود، جهان به نقد اسرائیل ادامه خواهد داد». تأثیر دیگر نمونه‌های از سوءاستفاده ذهنی و حمله‌های فیزیکی به اسرائیلیان و یهودیان در کشورهای مختلف بوده‌است. جدا از نزاع محلی اجتماعی پدید آمده بین آنانی که نقد را تأیید می‌کنند با آنان که آن را تأیید نمی‌کنند، تلاش‌هایی دیپلماتیک برای ایزوله کردن اسرائیل از جامعه جهانی و تشویق عدم بهره‌برداری از اسرائیل، به عنوان شکلی از بایکوت غیررسمی اسرائیل، وجود داشته‌است.^[۶]

منبع نقد اسرائیل ناشی از گروه‌های مختلفی است: فعالان عرب و یهودی در اسرائیل و از مهاجران یهودی، سازمان‌هایی در سازمان ملل متحد، دیگر سازمان‌های غیردولتی، و اغلب رسانه‌های ارتباط جمعی به عنوان بخشی از یک معضل سیاسی-رسانه‌ای. مانند هر مسئله اجتماعی دیگر، به عدم بی‌طرفی رسانه‌ها توجه می‌شود: از ۲۰۰۳ سازمان ملل ۲۳۲ قطعنامه در ارتباط با اسرائیل صادر کرده، که ۴۰ درصد کل قطعنامه‌های صادر شده توسط سازمان ملل در این بازه بوده و بیش از شش برابر کشور رتبه دوم، سودان است. این تصمیمات اغلب با پشتیبانی کشورهای سازمان کنفرانس اسلامی تصویب می‌شوند.^[۷]

منابع ویرایش

↑ Rosenfeld, Alvin (Feb 2007). "Rhetorical Violence and the Jews". Critical Distance. Retrieved 6 Feb 2011. "The ubiquitous rubric "criticism of Israel," however, has also come to designate another kind of discourse--one that has almost become a politico-rhetorical genre unto itself, with its own identifiable vocabulary, narrative conventions, and predictable outcomes"
↑ Wiedl, Kathrin Nina (2007). "Is Criticism of Israel on Issues of Rights, Pluralism, Equality and Minorities Justified Given the Historic and Regional Context of the State?". GRIN Verlag. Retrieved 6 Feb 2011. "This essay analyses the criticism of Israel on issues of rights, pluralism, equality and minorities. It views issues, such as the 1948 war, the traetment of Misrachi Jews and raises the question if a Jewish state is racist and colonialistic and excludes minorities, such as Arab Israelis"
↑ Community Security Trust (2009). "Antisemitic Discourse Report 2009". Retrieved 6 Feb 2011. "The term “criticism of Israel” continued to be used as a catch-all defense against the raising of Jewish concerns about antisemitic manifestations, public speakers, groups, websites, agitprop and other phenomena"
↑ Watt, Nicholas; Sherwood, Harriet (27 July 2010). "David Cameron: Israeli blockade has turned Gaza Strip into a 'prison camp'". The Guardian (London).
↑ «Want to delegitimize Israel? Be careful who you mess with - Haaretz Daily Newspaper | Israel News». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰.
↑ «The Peace Index». بایگانی‌شده از اصلی در 18 اكتبر 2018. دریافت‌شده در 7 مارس 2011. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
↑ «Human Rights Actions - by UN Body». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۱.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Criticism of the Israeli government». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ مارس ۲۰۱‍۱.

[1] Rosenfeld, Alvin (Feb 2007). "Rhetorical Violence and the Jews". Critical Distance. Retrieved 6 Feb 2011. "The ubiquitous rubric "criticism of Israel," however, has also come to designate another kind of discourse--one that has almost become a politico-rhetorical genre unto itself, with its own identifiable vocabulary, narrative conventions, and predictable outcomes"

[2] Wiedl, Kathrin Nina (2007). "Is Criticism of Israel on Issues of Rights, Pluralism, Equality and Minorities Justified Given the Historic and Regional Context of the State?". GRIN Verlag. Retrieved 6 Feb 2011. "This essay analyses the criticism of Israel on issues of rights, pluralism, equality and minorities. It views issues, such as the 1948 war, the traetment of Misrachi Jews and raises the question if a Jewish state is racist and colonialistic and excludes minorities, such as Arab Israelis"

[3] Community Security Trust (2009). "Antisemitic Discourse Report 2009". Retrieved 6 Feb 2011. "The term “criticism of Israel” continued to be used as a catch-all defense against the raising of Jewish concerns about antisemitic manifestations, public speakers, groups, websites, agitprop and other phenomena"

[4] Watt, Nicholas; Sherwood, Harriet (27 July 2010). "David Cameron: Israeli blockade has turned Gaza Strip into a 'prison camp'". The Guardian (London).

[5] «Want to delegitimize Israel? Be careful who you mess with - Haaretz Daily Newspaper | Israel News». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰.

[6] «The Peace Index». بایگانی‌شده از اصلی در 18 اكتبر 2018. دریافت‌شده در 7 مارس 2011. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)

[7] «Human Rights Actions - by UN Body». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]