نگار بوبان

موسیقی‌دان ایرانی

نگار بوبان (زادهٔ ۱۳۵۲) نوازندهٔ عود و آهنگساز اهل ایران است. او استادیار گروه موسیقی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز است.[۱][۲][۳][۴][۵]

نگار بوبان
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۱۳۵۲
تهران
ساز(ها)عود
اعضاهم‌آوایان
سازهای اصلی
عود
تحصیلاتدکتری پژوهش هنر
دانشگاهدانشگاه تهران
دانشگاه الزهرا
استاد(ها)منصور نریمان
حسین بهروزی‌نیا
آلبوم پرآوازهپیاپی
به‌هنگام

زندگی‌نامه ویرایش

نگار بوبان، سال ۱۳۵۲ در خانواده‌ای اهل کردستان، در تهران متولد شد.[۶] در هشت سالگی در کلاس پرویز مشکاتیان به نواختن سنتور پرداخت، اما کار جدی او در موسیقی، با ساز بربط (عود) آغاز شد.[۲]حسین بهروزی‌نیا و منصور نریمان از جمله استادان او در نوازندگی عود بودند.[۷] از سال ۱۳۷۲ با گروه موسیقی سماعی، فعالیت هنری خود را به‌طور رسمی آغاز کرد. او تا کنون با گروه‌های بهار، حلاج، تذرو، سماعی و ارمغان همکاری کرده و اجراهایی در کشورهای مختلف داشته‌است. در سال ۱۳۷۶ با ورود به گروه بهار به سرپرستی هنگامه اخوان دوران جدیدی از فعالیت هنری او آغاز شد. در بهار ۱۳۸۴ با همراهی بابک بوبان، انجمن دوستداران موسیقی را تشکیل داد.[۳] او همچنین با گروه عبدالقادر مراغه‌ای به سرپرستی محمدرضا درویشی همکاری داشت.[۸] او همچنین گروه هم‌آوایان به سرپرستی حسین علیزاده را در اجراهای متعدد سال ۱۳۹۲ و انتشار آلبوم باده تویی همراهی کرده و در ضبط موسیقی فیلم‌های در میان ابرها و ماندو به عنوان تک‌نواز عود، همکاری داشته‌است.[۹]

بوبان، به گفته خودش، ابتدا به گیتار کلاسیک علاقه‌مند شد، اما بعد از مدت‌ها گوش دادن به گیتار کلاسیک، به این نتیجه رسید که این ساز را دوست دارد، اما «حرف دل» او نیست. در همین زمان، نواری با تک‌نوازی و خوانندگی عبدالوهاب شهیدی به دستش رسید و بوبان متوجه شد که این همان چیزی‌ست که به دنبال آن می‌گشته‌است. او می‌گوید ترجیح می‌دهم حس‌های امروزی خودم را با ریشه‌های موسیقی سنتی ایران بیان کنم. او می‌گوید:[۱۰]

الهام بخشیدن در زندگی برایم چیز خیلی زیبایی‌ست، چه الهام از دیگران بگیرم و چه بتوانم الهام‌بخش دیگران باشم. اگر موسیقی‌ای که می‌سازم و اجرا می‌کنم، بتواند چنین کاری با شنونده‌اش کند، یعنی یا حسی را به او منتقل کند یا فکری را برایش ایجاد کند، به تعمقی وادارش کند، لحظه‌ای از او بخواهد که بایستد و به خودش یا موضوعی بیرون از خودش بپردازد، آن موقع است که احساس می‌کنم کار خوبی کرده‌ام.

تحصیلات ویرایش

نگار بوبان دوران دبیرستان را در دبیرستان فرزانگان تهران گذراند و از دانشگاه تهران در رشته معماری فارغ‌التحصیل شد. او همزمان با تحصیل در رشته معماری در دانشگاه، به مقوله آکوستیک علاقه‌مند شد و طراحی سالن‌های آکوستیک برای تمرین و اجرای موسیقی ایرانی و تدوین طرحی برای کنسرواتوار موسیقی تهران را به عنوان موضوع پایان‌نامه کارشناسی ارشد برگزید. بوبان در سال ۱۳۸۸ موفق به اخذ دکترا در رشته پژوهش هنر از دانشگاه الزهرا شد. رسالهٔ دکترای او با عنوان «بنیان مشترک ریتم در موسیقی دستگاهی ایران و زبان فارسی» (به راهنمایی امید طبیب‌زاده و مشاوره حسین علیزاده) راجع به رابطه وزن در زبان فارسی رسمی و موسیقی سنتی است.[۱۱]

 
نگار بوبان

فعالیت‌های هنری و پژوهشی ویرایش

نگار بوبان در گردآوری کتاب‌های چهل و دو قطعه برای عود و ردیف موسیقی ایرانی برای بربط، همکاری داشته‌است.[۱۲] او همچنین در پژوهش‌های مختلف به «بررسی ادوار ایقاعی و تنوع کارکرد موسیقایی آنها در تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغه‌ای»،[۱۳] رابطه زبان فارسی و ساختار موسیقی ایرانی،[۱۴][۱۵] موسیقی اصوات در شعر حافظ،[۱۶] «بازنمایی بصری کمیتهای هجا و دیرند و ابزار تحلیل تطبیقی ریتم»[۱۷] و «زمان‌بندی واکه‌ها در پاره‌گفتار» پرداخته‌است.[۱۸][۱۹] نگار بوبان همچنین به عنوان یکی از داوران بخش ساز عود، با جشنواره ملی موسیقی جوان همکاری داشته‌است.[۲۰][۲۱] او از جمله داوران مسابقات گروه‌نوازی دانشگاه تهران[۲۲] و عضو شورای هنری نخستین جشنواره «موسیقی کلاسیک ایرانی» نیز بوده‌است.[۲۳]

آلبوم‌های موسیقی ویرایش

آلبوم‌های مستقل ویرایش

  • آلبوم پیاپی، نشر ماهریز، ۱۳۸۷[۲۴]
  • به‌هنگام، ۱۳۸۹، نیویورک[۲][۲۵]
  • در گذر، ۱۳۹۱، نیویورک[۲۶]
  • داستانی نه تازه، ۱۳۹۵[۲۷]

نوازندگی در آلبوم‌های موسیقی ویرایش

  • چه بی‌تابانه می‌خواهمت، به آهنگسازی بابک بوبان[۲۸]
  • شوق‌نامه، با سرپرستی محمدرضا درویشی و خوانندگی همایون شجریان[۲۹]
  • رفته‌ای که بازآیی، با آهنگسازی سیروس جمالی و خوانندگی وحید تاج[۳۰]
  • عشقیم گَل، با آهنگسازی حسین علیزاده و خوانندگی محمد معتمدی[۳۱]
  • باده تویی، با آهنگسازی حسین علیزاده و خوانندگی پوریا اخواص، راحله برزگری و صبا حسینی[۳۲]
  • می‌رسد باران، با آهنگ‌سازی سیامک جهانگیری و خوانندگی حسین علیشاپور[۳۳]
  • خطوط بی‌مکان، گروه «گاه»[۳۴]
  • از گلستان عجم، با سرپرستی بهزاد میرزایی[۳۵]
  • سرخانه، با آهنگسازی سعید کردمافی، ساسان فاطمی، احسان ذبیحی فر، سعید نایب محمدی و پیام جهانمانی[۳۶]
  • لطف تمبک، با آهنگسازی لیلا حکیم الهی[۳۷]
  • از خیال کپاچین‌های البرز، با آهنگسازی سیامک جهانگیری و خوانندگی فرهود جلالی[۳۸]
  • شیونگ، با آهنگسازی سیامک جهانگیری[۳۸]

کنسرت‌ها ویرایش

از جمله اجراهای نگار بوبان، به کنسرت‌های زیر می‌توان اشاره نمود:

  • کنسرت ارکستر «تذرو» به سرپرستی سرور زره‌گر، تالار وحدت ۱۳۸۲[۳۹]
  • کنسرت نگار بوبان، بلژیک، ۲۰۱۸[۴۰]
  • اجرا به همراهِ برندن ترزیک، دانشگاه کلمبیای نیویورک، ۲۰۱۱[۴۱]
  • کنسرت عود، فرهنگسرای نیاوران، ۱۳۹۲[۴۲]
  • تور کنسرت‌های گروه موسیقی «هم‌آوایان» به سرپرستی حسین علیزاده و خوانندگی محمد معتمدی، پوریا اخواص، راحله برزگری و صبا حسینی، ۱۳۹۲[۴۳][۴۴][۴۵]
  • کنسرت گروه «هم‌آوایان» به سرپرستی حسین علیزاده، گوتنبرگ، ۱۳۹۲[۴۶]
  • کنسرت گروه «هم‌آوایان» به سرپرستی حسین علیزاده و خوانندگی محمد معتمدی، برج میلاد تهران، ۱۳۹۴[۴۷]
  • اجرا در «شب ساز ایرانی»، تالار رودکی، ۱۳۹۴[۴۸]
  • تور کنسرت‌های گروه موسیقی «هم‌آوایان» به سرپرستی حسین علیزاده، ۱۳۹۵[۴۹]
  • اجرا در مجموعه کنسرت‌های «چند شب»، تالار رودکی، ۱۳۹۶[۵۰]

تألیفات ویرایش

  • زیر و بم عود، انتشارات هم‌آواز ۱۳۹۶[۵۱]
  • عبدالقادر مراغه‌ای، به همراهِ محمدرضا درویشی (نویسندهٔ اصلی)، سیروس جمالی و بهزاد میرزایی[۵۲]

منابع ویرایش

  1. «دربارهٔ نگار بوبان در سایت ناوک». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «آوای عود و آواز نگار بوبان». رادیو زمانه. ۱۵ آبان ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ خرداد ۱۳۹۱.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ فرخ‌زاد، پوران (۱۳۸۱کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز)، تهران: نشر قطره، شابک ۹۶۴-۳۴۱-۱۱۶-۸
  4. «راوی کهن، سخن تازه». روزنامه اعتماد. ۷ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  5. «بانوان نواساز (نگار بوبان)». فرارو.
  6. توکا، ملکی (۱۳۸۰). زنان موسیقی ایران. تهران: کتاب خورشید. صص. ۳۸۸. شابک ۹۶۴-۷۰۸۱-۰۶-۵.
  7. گفتگو با منصور نریمان[پیوند مرده]
  8. همایون شجریان طولانی‌ترین تصنیف موسیقی ایران را خواند
  9. «نگار بوبان». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۲۱.
  10. گفتگو با نگار بوبان در برنامه مکث، بی‌بی‌سی فارسی، پخش‌شده در ۵ خرداد ۱۳۹۱
  11. بوبان، نگار (۱۳۸۸)، «بنیان مشترک ریتم در موسیقی دستگاهی ایران و زبان فارسی»، رسالهٔ دکتری رشته پژوهش هنر، به راهنمایی امید طبیب‌زاده، دانشگاه الزهرا
  12. «ردیف موسیقی ایرانی برای بربط تدوین شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۱.
  13. همایش بازخوانی تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغی برگزار شد[پیوند مرده]
  14. «تجلی زبان فارسی در ساختار موسیقی دستگاهی ایران بررسی می‌شود». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۱۱.
  15. سخنرانی نگار بوبان در شهر کتاب
  16. گزارش همشهری آنلاین از روز پایانی همایش حافظ و موسیقی
  17. وزن شعر فارسی از دیروز تا امروز، به کوشش امید طبیب‌زاده، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۱
  18. مجموعه مقالات سومین مدرسه تابستانی انجمن زبان‌شناسی ایران، همدان: انتشارات دانشگاه بوعلی سینا
  19. «برنامه‌های همایش زبان‌شناسی در دانشگاه بوعلی‌سینا» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۱.
  20. «داوران یازدهمین جشنوارهٔ ملی موسیقی جوان معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۶ شهریور ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  21. «نگار بوبان: بیان موسیقایی شرکت کنندگان مسیر بهتری را پیش گرفته‌است». انجمن موسیقی ایران. 2018-07-04. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ اكتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در 2021-02-07. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  22. «مسابقات گروه‌نوازی در دانشگاه تهران برگزار می‌شود». خبرگزاری مهر. ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  23. «برگزاری نخستین جشنواره موسیقی کلاسیک ایرانی در تالار رودکی». روزنامه اعتماد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  24. موسیقی؛ آلبوم «پیاپی» (آهنگسازی و نوازندگی نگار بوبان)
  25. «به بهانهٔ انتشار آلبوم به هنگام، با تکنوازی عود نگار بوبان». زنان موسیقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  26. «در گذر». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۲۱.
  27. «آلبوم «داستانی نه تازه»: کنسرت عود نگار بوبان». انجمن موسیقی ایران. ۲۰۱۶-۰۸-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  28. «چه بی تابانه می‌خواهمت». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۲۱.
  29. «مستند «شش قرن شش سال» ادای دین به موسیقی بود». خبرگزاری مهر. ۱ آذر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  30. «انتشار تازه‌ترین آلبوم وحید تاج با نام «رفته‌ای که باز آیی»». خبرگزاری مهر. ۱۹ اسفند ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  31. «آلبو م «عشقیم گل» حسین علیزاده منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۵ آبان ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  32. «باده تویی». موسیقی ما. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  33. «آلبوم - ۴ آذر ۹۵». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  34. «موسیقی چند بعدی «خطوط بی‌مکان» شنیدنی شد». خبرگزاری مهر. ۲۴ تیر ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  35. «موسیقی قدیم ایران را در یک روایت تازه بشنوید/انتشار از گلستان عجم». خبرگزاری مهر. ۲۳ دی ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  36. «سرخانه». تیوال.
  37. «لطف تمبک». بتهوون.
  38. ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «آثار نگار بوبان». نگار بوبان.
  39. «سرپرست ارکستر تذرو: آثار صبا را درتالار وحدت اجرا می‌کنیم». ایسنا. ۲۰۰۳-۰۸-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  40. «کنسرت نگار بوبان، هنرنمایی زیبای بربط عود نواز ایرانی در بلژیک». دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  41. «گفتگو و اجرا - برندن ترزیک و نگار بوبان». دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.[پیوند مرده]
  42. «راوی کهن، سخن تازه». روزنامه اعتماد. ۷ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  43. «تور اجرای کنسرت حسین علیزاده و گروه هم آوایان به گیلان رسید». خبرگزاری ایرنا. ۲۰۱۳-۱۰-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  44. «کنسرت استاد حسین علیزاده در شیراز | سایت خبری تحلیلی شیراز ۱۴۰۰». دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  45. «حسین علیزاده و اجرای تصنیف «بیا تا گل برافشانیم» / خبر بهبودی حال اردوان کامکار». سینماپرس. ۲۰۱۳-۱۰-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  46. «بخش اول کنسرت علیزاده، معتمدی و گروه هم‌آوایان - سالن Koserthuset Gothenburg». دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.[پیوند مرده]
  47. «۶تا ۸ دی؛ کنسرت حسین علیزاده و گروه هم‌آوایان در برج میلاد». همشهری آنلاین. ۲۰۱۵-۱۲-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  48. «تک‌نوازی شش هنرمند در «شب ساز ایرانی»». خبرگزاری ایسنا. ۲۰۱۶-۰۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  49. «تور کنسرت «حسین علیزاده» بدون خواننده شد». ایسکا نیوز. ۲۰۱۶-۰۴-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  50. «نسل چهارم عودنوازان ایرانی در کنسرت‌های چند شب». دویچه وله فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۹.
  51. «زیر و بم عود». بتهوون.
  52. «محمدرضا درویشی کتاب عبدالقادر مراغه ای را منتشر می‌کند». روزنامه شرق. ۲۸ آذر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.

پیوند به بیرون ویرایش