نیروگاه هسته‌ای دارلینگتون
نیروگاه هسته‌ای دارلینگتون (به انگلیسی: Darlington Nuclear Generating Station) (کانادا، انتاریو، واقع در ساحل شمالی دریاچه انتاریو در نزدیکی شهر تورنتو در شهر کلارینگتون، تأسیس ۱۹۹۰)، یکی از نیروگاه‌های کشور کانادا از نوع هسته‌ای با ظرفیت تولید ۳٬۵۱۲ مگاوات شامل ۴ رآکتور هسته‌ای مدل کاندو ۸۵۰ است.
در زمان بهره‌برداری کامل حدود ۲۰ درصد نیاز برق انتاریو و به اندازه یک شهرستان دو میلیون نفری برق فراهم می‌کند. هزینه نهایی ساخت این نیروگاه ۱۴٫۴ میلیارد دلار کانادایی بوده است.
| نیروگاه هسته‌ای دارلینگتون | |
|---|---|
 | |
 | |
| کشور | کانادا |
| مختصات | ۴۳°۵۲′۲۲″شمالی ۷۸°۴۳′۱۱″غربی / ۴۳٫۸۷۲۸°شمالی ۷۸٫۷۱۹۷°غربی |
| وضعیت | در حال تولید |
| آغاز ساخت | ۱۹۸۱ |
| تاریخ راه‌اندازی | ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ |
| هزینه ساخت | ۱۴٫۴ میلیارد دلار کانادایی |
| مالک(ـان) | OPG |
| گرداننده(ها) |
|
| نیروگاه هسته‌ای | |
| رآکتورها | 4 |
| گونه رآکتور | |
| توان تولیدی | |
| ظرفیت نامی | ۳۵۱۲ مگاوات |
| پیوندهای بیرونی | |
| وبگاه | www |
| ویکی‌انبار | |
ساخت نیروگاه هسته‌ای دارلینگتون باعث ایجاد مناقشات زیادی در کانادا بابت هزینه و بدهی‌های آن شد و شامل چندین تأخیر در اجرای پروژه و توقف کار بود که هر تأخیر متحمل بدهی‌هایی شده‌است.
مراحل ساخت و توسعه ویرایش
این نیروگاه در چند مرحله بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۳ توسط یک شرکت کانادایی به اسم انتاریو هیدرو ساخته شد. واحد ۲ در سال ۱۹۹۰ واحد ۱ در سال ۱۹۹۲ و واحد ۳ و ۴ در سال ۱۹۹۳ نصب شد.
این نیروگاه در سال ۲۰۰۶، مجوزِ ساخت واحدهای جدید هسته‌ای را دریافت کرد. پروژه جدید شامل ساخت و ساز و بهره‌برداری از تا ۴ واحد هسته‌ای، با ظرفیت ۴٬۸۰۰ مگاوات است. پس از ارزیابی زیست محیطی توسط یک هیئت مشترک بررسی در سال ۲۰۱۱، قرار شد پروژه جدید نیروگاه دارلینگتون در برنامه بلند مدت انجام شود.
در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۹، کارگران نیروگاه به اشتباه حدود ۲۰۰ مترمکعب آب حاوی مقدار کمی تریتیوم از ایزوتوپ رادیواکتیو به دریاچه انتاریو آزاد کردند.
پیوند به بیرون ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Darlington Nuclear Generating Station». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۵.